overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 6

Koen's POV:

Ik reed de oprit van mijn huis op en legde de auto stil, mijn gedachten verdwaalden in de gebeurtenissen van vandaag maar vooral naar het einde van de werkdag. Ze duwde me weg, ik ben er zeker van dat Tineke ook iets voor mij voelt, maar waarom duwt ze me dan weg. Waarscheinlijk omdat ik nog samen was met Anna. Ik dacht er nog eventje over na en eindelijk nam ik een besluit, het is beter als ik en Anna uit elkaar gaan dan kan ik een nieuw leven opbouwen, een leven samen met Tineke. Ik opende de voordeur, er was niemand te bespeuren, waar zou ze zijn om dit uur is ze meestal al thuis. Ik besloot om eventjes te wachten en ondertussen met barry een beetje te spelen. Maar een uur later waren ik en Barry nog steeds de enige thuis. Dit kan wel nog eventjes wachten dacht ik en besloot om naar Tineke te gaan en het goed te maken. We hadden geen ruzie, maar ze verdient wel een uitleg op wat er gebeurt is. Snel trok ik mijn jas aan en vertrok richting het huis van Tineke. 

Ik stapte uit de auto, ademde goed in en uit en drukte daarna op de bel. Er sprong een licht aan in de gang, een teken dus dat ze eraan komt. De deur ging open en Tineke verscheen in de deuropening, het viel me op dat mijn hart sneller ging dan normaal. Verbaasd keek ze me aan, "Koen?" zei ze met grote ogen. "sorry dat ik je kom lastig vallen maar ik blijf maar denken aan wat er daarstraks is gebeurt, kunnen we er even over praten?" ze knikte en deed een teken dat ik haar moest volgen naar de woonkamer. "Koen laat ons gewoon vergeten wat er is gebeurt?" vroeg ze. "Maar dat is net het probleem, ik wil het niet vegeten!" ok dit had ik niet echt verwacht het was eruit voor ik het wist. Ze keek me aan "ik wil je niet vergeten Tineke!" fluisterde ik en legde mijn hand op haar wang. Ze hield mijn hand eventjes vast en duwde hem van haar wang. "Koen maak alles terug goed met Anna wij hebben toch geen toekomst samen... " "dat kunnen we nooit weten als we het niet proberen!" zei ik, ze schudde haar hoofd. "het is beter als je naar huis gaat Koen" zei ze maar ik kon de emoties horen in haar stem. "Als het dat is dat je echt wilt, ik wou je niet tot last zijn" zei ik terwijl ik naar de deur ging. Een traan ontsnapte uit mijn oog die ik zo snel mogelijk wegveegde terwijl ik de deur opende. "Koen wacht!" hoorde ik achter me .Ik draaide me om en zag Tineke in de gang staan die achter me aan kwam. "Dat is niet wat ik wil!" zei ze, ze sloot de deur en duwde me ertegen. Ik voelde hoe ze haar handen in mijn nek legde en me kuste. Een kus die ik met veel plezier aanvaarde.