overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 12

Koen's POV

Ik wandelde mijn huis binnen, onrustig natuurlijk ik wist niet waar Tineke was, of in welke toestand ze nu was. Enkel die gedachte maakte me al onrustig. "Hey schat" riep Anna doorheen de woonkamer. "Zo vroeg al thuis?" ik fronste mijn wenkbrauwen, "ik ben niet de enige blijkbaar" ze keek me lachend aan "ja ik heb een dagje verlof gekregen". Ook dat nog dacht ik bij mezelf. "Koen je bloed aan je hoofd" ik zuchte "dat is nu wel het laatste van mijn zorgen" ze stond recht en nam de EHBO kist boven zodat ze mijn hoofd kon verzorgen. "Wat is er gebeurt ?" vroeg ze. Een traan rolde over mijn wang. "Tineke....." het koste me moeite om de zin uit te spreken zonder er een traan bij te laten. "Ze hebben Tineke ontvoerd" zei ik met een krop in mijn keel "oei dat is minder" antwoorde ze. Ik trok mijn hoofd weg dat ze aan het verzorgen was en zette me recht "minder?...Tineke is in gevaar en jij vind dat gewoon minder?" zei ik boos. "ja, wat kan ik anders zeggen? nu kunnen wij ons terug focussen op onze relatie zonder al die ruzies" door deze woorden werd ik echt razend ik wist dat ze Tineke niet echt leuk vond maar om daarom zo iets te zeggen... "weet je dit hoeft voor mij helemaal niet meer!" riep ik "wat wil je daar nu weer mee zeggen?" vroeg ze "ik wil dat je je spullen haalt en mijn huis verlaat! wij hebben geen toekomst meer samen, mijn hart ligt bij iemand anders!" ze keek me boos aan "bij dat van Tineke zeker?" nu kon ik niet meer liegen. "ja en ik zal er alles aan doen om haar terug te vinden!" ik voelde hoe ze haar hand neerplante in mijn gezicht en naar boven liep. Ok dat had ik misschien wel verdient.

Niet veel later kwam ze terug naar beneden met een koffer in haar handen. "Later kom ik de rest van mijn spullen ophalen!" riep ze "je hoort nog van mij" was dat nu een dreigement? "je doet maar, ik heb nu belangerijkere dingen aan mijn hoofd!" zei ik nog en keek toe hoe ze de deur uit ging. Op de één of andere manier voelde ik me toch opgelucht. Nu moet ik me echt focussen op Tineke, ik moet en zal haar terug vinden al is dat het laatste wat ik doe!