hoofdstuk 33

686 35 0
                                    

Tineke's POV

Ik stond op en liep nog eventjes mee met Maarten om hem buiten te laten. Het was nu wel al behoorlijk laat geworden. Hij is toch zeker nog een dikke twee uur blijven plakken. "Tot de volgende?" zei ik tegen Maarten die de deur uitwandelde. "Wees maar gerust!" antwoorde hij en gaf me nog een kus op mijn wang. Ik sloot de deur achter hem en leunde er nog eventjes tegen. Dit was toch wel een genant momentje, zo Koen en Maarten samen in dezelfde ruimte. Ik heb Maarten heel graag gezien, maar dat was nu voorbij. Ik liep terug naar de woonkamer en wierp een blik op de klok, het is al 23.30. "Gelukkig moeten we morgen niet werken" zei ik tegen Koen die behoorlijk moe in de zetel zat. Hij knikte "tot zover deze avond!" zei hij verdrietig. Ik nam de vuile glazen en de lege fles van de tafel en liep naar de keuken. Die zal ik nog snel eventjes uitspoelen dacht ik terwijl ik de kraan liet lopen. Ik voelde hoe Koen zijn hoofd op mijn schouder legde en zijn armen om me heen sloeg. "We zullen maar gaan slapen zeker?" fluisterde koen terwijl hij mij een kus in mijn nek gaf. Ik knikte met een glimlach. "Jammer dat ons mooie momentje werd verstoord." zei Koen triest. Ik draaide me om en sloeg mijn armen rond zijn nek. "Wie zegt dat we het hierbij moeten laten?" zei ik uitdagend en drukte mijn lippen op de zijne. Liefdevol keek hij me aan "goed om te weten!" antwoorde hij. Voorzichtig nam ik zijn hemd vast en trok hem mee naar boven. Het koste me veel moeite om hem boven te krijgen want hij wou zijn lippen maar niet van de mijne verwijderen. Toen we eindelijk boven waren liet hij me los. Lachend vielen we in bed en begonnen we aan wat we daarsraks zijn moeten eindigen.

Ochtend...moeizaam opende ik mijn ogen, nog steeds moe natuurlijk. Ik draaide me om en zag Koen naast me liggen. Hij sliep nog dat was wel duidelijk. Ik keek naar hem en legde mijn hand op zijn wang terwijl hij nog steeds ver weg was. Voorzichtig liet ik mijn hand op zijn buik glijden. Zie ik nu een kleine glimlach op zijn gezicht verschijnen. Ik legde mijn hoofd op zijn borst en legde mijn hand terug in zijn nek. Zo kon ik wel nog eventjes blijven liggen dacht ik. Koen legde zijn hand op mijn schouder en wreef voorzichtig met zijn duim heen en weer. Een rilling overheerste meteen heel mijn lichaam. "Goeiemorgen schat" fluisterde hij nog steeds met zijn ogen gesloten. Een glimlach verscheen op mijn gezicht die moeilijk weg te halen was. "Goeiemorgen",fluisterde ik terug en gaf hem een zachte kus. "Heb je goed geslapen?" vroeg hij terwijl hij zijn geeuw niet meer kon onderdrukken. "Ik heb heerlijk geslapen." antwoorde ik en zo bleven we nog eventjes liggen. Genietend van wat er gebeurt was, genietend van elkaar...

overspel de buurtpolitieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu