overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 43

Koen's POV

Haastig speelde ik mijn ontbijt naar binnen terwijl ik af en toe mijn ogen op de klok richte die aan de muur omhoog hing. Het was vandaag alweer een nieuwe werkdag en ik was al goed opweg om te laat te komen. Gisteren heb ik nog een hele avond lopen piekeren over Anna die me probeerde te kussen en over Tineke die dan weer met Maarten heeft gekust met als gevolg dat ik natuurlijk heel laat in slaap ben gevallen. En dit is dan het resultaat, Koen die niet uit zijn bed raakt en dus te laat is opgestaan waardoor ik me nu dus moet opjagen. Haastig stopte ik de laatste spulletjes in mijn rugzak en sprong ik in mijn auto. Klaar om alweer een hele dag te gaan werken met Tineke. Maar om heel eerlijk te zijn...ik mis haar wel, deze week hadden we bijna geen woorden meer uitgewisseld. De sfeer tussen ons was volledig verdwenen, er werd enkel nog gepraat als het echt moest of als het met het werk te maken had. Ik voelde me er natuurlijk wel slecht bij, de manier waarop het gelopen is heeft er geen goed aan gedaan zover was duidelijk. Rustig wandelde ik de kantoorruimte binnen, het viel me meteen op dat die volledig leeg was. "Ben ik de eerste?" stelde ik de vraag aan mezelf. Ik keek rond en zag al verschillende jassen aan de stoelen hangen, ze moeten hier dus wel zijn. Ik wandelde verder naar de vergaderruimte en zoals verwacht was iedereen hier, druk bezig met onderling te praten. Alleen Tineke niet, ze staarde voor zich uit en veroerde geen vin. Ze was duidelijk diep verzonken in haar gedachten. "Goeiemorgen Koen!" begroete Eric mij op een luide toon die daardoor Tineke uit haar gedachten haalde. Ze schudde even haar hoofd en keek meteen op naar mij, even hadden we oogcontact maar dat verbrak ik snel door me naar Eric te richten. "Goeiemorgen" antwoorde ik terug en ging bij hen aan tafel zitten om me te mengen bij de babbel. Niet lang daarna kwam ook de chef het kantoor binnengewandeld om onze taken te melden. Hij ging vooraan aan de tafel staan en keek iedereen aan, "goed" begon hij "eric en brigitte jullie mogen nog even hier blijven en onderzoeken de zaak de grote" ze knikten overtuigen en luisterden aandachtig verder. "Floor en Velimir jullie mogen gaan flitsen aan het schooltje" zei hij en keek iedereen nog eens aan. "Ok, jullie mogen beschikken" niet begrijpend keek ik iedereen aan die rechtstonden en de veragderzaal uitliepen. "En onze taak dan chef?" vroeg ik terwijl iedereen ondertussen al weg was. "Met jullie moet ik eens deftig spreken" zei hij met een beetje boosheid in zijn stem. Ik keek van Tineke naar de chef en terug, nu gaan we het krijgen dacht ik. "Wat is er toch gebeurt, waar is mijn team van vroeger gebleven dat was de afspraak toch helemaal niet?" begon hij. Er kwam geen antwoord terug, zowel niet van mij als van Tineke. De chef keek me streng aan alsof hij een antwoord van mij verwachtte. "Gewoon een kleine ruzie" antwoordde ik hem en keek Tineke aan die het met mijn antwoord eens was. "Leg het dan zo snel mogelijk bij want zo gaat dat hier niet verder!" ik hoorde duidelijk de frustratie in zijn stem, maar net toen hij verder wou gaan kwam Patrick de vergaderzaal binnengestormt. "Een oproep van twee lawaaimakers op straat chef" zei hij. De chef keek ons meteen aan "komaan mannekes vertrek dan maar" snel stonden we op en gingen naar buiten. "Ik geef het adres meteen door" riep Patrick ons nog toe terwijl wij al onderweg waren naar buiten...