overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 20

Tineke's POV

Ik probeerde me nog steeds los te trekken van mijn stoel, maar de touwen zaten muurvast. Ik zag hoe de klok op 35 min sprong en dan terug een minuut aftelde. "nee nee nee!!" riep ik tegen mezelf, dit lukt me nooit. Ik hoorde luide sirenes aankomen en die meteen stopten in de verte. Ik luisterde aandachtig maar er was niets meer te horen tot er ineens op de deur werd geklopt. "Tineke??" hoorde ik een stem aan de andere kant van de deur. "Kooeenn!!" schreeuwde ik terug "ik ben hier!" ik zag hoe er iemand de deur probeerde te openen, alleen zonder resultaat want ze was op slot. Uit de weg Floor hoorde ik Koen zeggen en nog voor ik het goed en wel besefte vloog de deur aan flarden en stond Koen binnen gevolgd door de rest van het team. "Tineke!" zei hij geschrokken en kwam meteen op me af  "gaat het?" vroeg hij terwijl hij me bezorgd aankeek. "ja maar snij nu eerst die touwen los" brigitte kwam naar me toe en haalde een zakmesje boven waarmee ze de touwen doorsneed. Meteen stond ik op en sloeg mijn armen rond Koen gevolgd door een paar tranen. " We hebben nog maar 10 minuten mannen" zei de chef terwijl hij naar de koffer op de tafel keek. Plots kwamen er een paar mannen in zeer dikke pakken naar binnen. Het zijn de mannen van DOVO. Kan iedereen nu meteen het pand verlaten riep één van de zwaar gepantserde mannen. We gingen allemaal zo ver mogelijk van het huis vandaan zodat zij zich konden bezig houden met de bom te ontmantelen. "Hebben ze je pijn gedaan?" vroeg Koen bezorgd. Ik schudde mijn hoofd "ik was zo bang Koen, bang dat ik je nooit meer zou terug zien" fluisterde ik tegen hem "hebben jullie de daders kunnen...." alweer had ik geen kans om mijn zin af te maken want zonder dat ik het verwachte legde hij zijn hand in mijn nek en kuste hij mij. Dit heb ik zo gemist dacht ik terwijl ik mijn handen rond hem heen legde. De kus duurde lang en was intens. Alleen we beseften niet dat iedereen ongelovig naar ons stond te kijken. Ik liet Koen los maar stond nog steeds in zijn armen terwijl ik hem liefdevol maar toch wel angstig aankeek "oeps!" zei ik tegen hem waardoor er een lach op zijn gezicht verscheen.

nog eentje om het af te leren...  ;p 20 hoofdstukken in 3 dagen