overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 9

Tineke's POV:

Eindelijk mochten we de baan op. iedereen had zijn taken gekregen en we mochten terug patrouilleren, we hadden gisteren al zoveel papierwerk  afgemaakt. Nog een paar zinnetjes intikken en we konden vertrekken, Koen stond al klaar om te vertrekken. "Klaar?" vroeg hij, een lach verscheen op mijn gezicht "nee, nog eventjes geduld" zei ik. Eric en brigitte kwamen het kantoor binnen, "ok het is jullie beurt om op patrouille te gaan wij nemen de rest van de papierberg wel over voor een tijdje" zei brigitte. Ik knikte dankbaar en niet veel later waren we al de baan op. 

Het viel me wel op dat het al een paar dagen vrij rustig is want zoveel oproepen kregen we niet. Ik draaide aan de volume knop van de radio en het liedje 'curtain call' weerklonk door de auto. liefdjes liedjes...vroeger vond ik het echt vreselijk toen ze op de radio speelden maar om eerlijk te zijn, ik begin ze meer en meer mooi te vinden. Koen begon mee te zingen, deed er een paar gekke gebaren bij en legde zijn hand op mijn been waardoor de patrouille al een stuk aangenamer werd. Maar al snel moesten we het volume dimmen. "Alfa 210 voor dispach over" ik zuchte "hier gaan we dan!" zei ik. dispach voor alfa 210 luistert over"  "begeef u asap naar de Wijngaardstraat nummer 17, daar zou een overval aan de gang zijn in een juwelier" Koen keek naar mij en fronste zijn wenkbrauwen. "ok, wij begeven ons ter plaatse over" zei ik nog snel. Ik zette de sirene aan terwijl Koen zijn snelheid verhoogde. "Tot zo ver de rust!" zei Koen terwijl hij zich aan het focussen was op de weg. We kwamen aan bij de juwelier, en zo te zien waren ze net klaar om te vertrekken want er stond al een vluchtauto klaar en ze sprongen allebij zo snel mogelijk in de auto. De tweede ploeg kwam net aan bij de juwelier dus zij konden alvast naar binnen gaan om te kijken of er geen gewonden waren. "kom we gaan erachter aan!" zei Koen terwijl hij zijn gaspedaal indrukte en de daders volgde. Alles gebeurde zo snel. Ze reden allerlij straatjes in terwijl ik de nummerplaat doorgaf  en niet veel later zetten ze de wagen stil en liepen een oud pakhuis binnen dat al een tijdje leegstond. We kwamen aan en liepen er meteen achter aan, gelukkig waren ze maar met twee. Ik trok mijn wapen en richte het alvast vooruit terwijl we naar binnen gingen. We gaven elkaar dekking terwijl we de daders probeerden te vinden doorheen het pakhuis dat redelijk donker was. en daar stonden ze dan allebij met een wapen op ons gericht. "Politie! laat u wapen vallen" schreeuwde ik naar de mannen. Ze luisterden niet, wat had ik anders verwacht... "leg dat pistool neer" riep Koen maar ze bleven het op ons richten in de hoop dat wij zouden luisteren naar hen en ons wapen lieten vallen. "Ik vraag het geen derde keer mannen, leg nu dat wapen neer." Een derde man verscheen achter ons en sloeg met de achterkant van zijn pistool op Koen zijn achterhoofd waardoor hij bewusteloos op de grond viel. "KKOOEENN!!" schreeuwde ik. Het was duidelijk, we zitten in de val...