overspel de buurtpolitie

hoofdstuk 50

Maarten's POV

Nog even draaide ik mijn hoofd richting de deur en zag hoe Tineke de deur achter mij sloot terwijl Koen vlak naast haar stond. Treurig wandelde ik naar mijn auto. Ik ging voor mijn auto staan en keek nog even naar het huis van Tineke. De teleurstelling maakte plaats voor woede en met mijn hand in een vuist sloeg ik dan ook eens goed hard op het dak van de auto om de frustratie een beetje kwijt te raken. Ik stapte in de auto en reed boos en zo snel mogelijk de straat uit tot ik aan het huis van Anna stil stond. Nog steeds vol woede belde ik aan en wachte geduldig tot ze kwam open doen. "Wat kom jij hier doen" vroeg een verbaasde Anna die de deur opendeed. "Ook een goeie avond" antwoordde ik bot en met een beetje triest in mijn stem terug. "We hebben een groot probleem!" vervolgde ik snel. Anna deed een klein knikje met haar hoofd en zette dan ook een stap opzij als teken dat ik naar binnen mocht gaan. Ik wandelde naar de woonkamer en plofte me meteen neer in de zetel. Zorgvuldig keek ik van de ene naar de andere muur om haar huis eens te kunnen inspecteren en om heel eerlijk te zijn, ze woont hier best wel mooi en modern. Maar goed, even ter zake nu. "Wat was dat groot probleen nu ?" vervolgde ze. Ze zette zich zorgvuldig in de zetel maar wel op een gepaste afstand van mij natuurlijk om zo veel mogelijk contact te vermijden. "Wel!" bracht ik uit, "wist je dat die Koen van u terug samen is met mijn Tineke?" haar ogen waarin je de sluwheid kon zien veranderde nu echt in een kwaadaardige blik, een blik die ik nog nooit eerder bij iemand had gezien. Door die blik in haar ogen te zien wist ik dat ze iets van plan was, alleen ik wist niet wat. Ik wachte geduldig haar antwoord af terwijl ik voelde hoe ik steeds zenuwachtiger en zenuwachtiger werd. "Hoe is dat kunnen gebeuren!" zei ze boos, eigenlijk was het eerder razend want ze stond op en begon heen en weer te ijsberen. "Kon je er nu niet voor zorgen dat die twee uit elkaar zouden blijven!" Ging ze verder. "Wat kan ik er nu aan doen?" verdedigde ik mezelf. Want het leek echt alsof ze me elk moment kon aanvallen. Plots bleef ze in het midden van de kamer staan terwijl er een gemene grijns op haar gezicht tevoorschijn kwam. "En wat als we nu eens..." mijn gezicht sloeg met verstomming toen ik hoorde wat haar plan was. Ik wist wel dat ze Koen terug wou maar dat ze dan zover zou gaan dat had ik nu ook niet meteen verwacht. Ze zou echt over lijken gaan om Tineke uit de weg te ruimen, dat kon ik duidelijk zien in die ogen vol haat. "Wanneer wil je dit dan doen?" vroeg ik nieuwsgierig. Nog steeds stond er een grijns op haar gezicht. "Zo snel mogelijk!" antwoordde ze kort terug. "Het sprookje van koen en Tineke zal langzaam aan vervagen!" Anna wreef vluchtig door haar handen terwijl ze een paar minuten voor zich uit staarde. "Deze keer zal het lukken, en deze keer zullen ze uit elkaar blijven! Koen is van mij!" zei ze en sloeg met haar vuist hard op de tafel om duidelijk te maken dat ze het meende...

Sorry voor het lange wachten maar ik ben niet in belgië en het is dan ook al wat moeilijker om te schrijven, ik hoop dat jullie hoofdstuk 50 en mijn verhaal een beetje mooi vinden. Laat zeker en vast iets weten ;)

Groetjes...