hoofdstuk 28

703 35 0
                                    

Tineke's POV

Eindelijk dacht ik, binnen exact tien minuten was het 12.30. Tijd dus voor ons om op patrouille te gaan. Na zo een hele voormiddag bureau werk verlang je wel naar wat actie. Natuurlijk heeft de chef ons die taak gegeven om ons een beetje in de gaten te kunnen houden. Hij krijgt namelijk niet iedere dag te horen dat twee van zijn werknemers een relatie met elkaar hebben. Maar om heel eerlijk te zijn, moest ik in zijn schoenen staan ik zou net hetzelfde doen. Je moet namelijk alles goed in het oog houden om te kijken of er iets aan de situatie veranderd. Maar er waren geen problemen tussen mij en Koen dus de sfeer zat helemaal goed zowel thuis als op kantoor. We zaten allemaal in de vergaderzaal, iedereen was aan de laatste happen van zijn lunch bezig toen Eric alweer het onderwerp ik en Koen naar boven moest halen. "En hoe gaat het intussen met jullie?" vroeg hij terwijl iedereen ons nieuwsgierig aankeek. "Als Koen me nog lang zo gaat blijven verwennen zal het wel nog een hele tijd goed gaan tussen ons" grapte ik nog voor Koen iets kon zeggen. Voorzichtig keek ik hem aan om zijn reactie te aanschouwen. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht terwijl hij mij ook aankeek "uhm ik vind het hoog tijd dat we de rollen is gaan omdraaien!" verdedigde hij zichzelf. "Oei, Daar gaat nog ruzie van komen" zei Velimir lachend, gevolgd door de rest van de bende. Ik schudde hevig mijn hoofd en begon mee te lachen "Koen is net dat beetje te lief om ruzie mee te maken." antwoorde ik om het gesprek af te sluiten. We aten de laatste happen op en intussen was het al tijd om terug aan onze taken te beginnen. "Braaf zijn onderweg he mannekes" riep Brigitte terwijl ze zich aan haar bureau zette. We knikten lachend en wandelden het kantoor uit.

Niet veel later waren we al een dik half uur onderweg. "Dus ik verwen je niet goed genoeg?" vroeg ik om nog eventjes terug op het gesprek van daarnet terug te komen. "zo bedoelde ik dat niet he Tineke" zei hij terwijl hij zich focuste op de weg. " zo zit dat dus, ok ik snap het al" niet begrijpend keek hij me aan. Maar net op het moment dat hij om meer uitleg wou vragen hoorde ik het geluid van de radio doorheen de auto gaan. "Alfa 210 voor dispach over" een zucht weerklonk "daar gaan we weer" zei ik stil. "Dispach voor alfa 210 luistert over" nieuwsgierig keek ik naar de radio. "Gelieve u te verplaatsen naar de Terlinden straat nummer 68, we hebben net een stille oproep ontvangen over" dat kon natuurlijk weer vanalles betekenen. "Begrepen, wij begeven ons ter plaatste out" Ik zette de sirene op en zo snel mogelijk reden we naar onze bestemming. "Bij zo een stille oproep weet je ook nooit wat je te wachten staat" zei Koen met een zucht. We reden de laatste straat in en nog voor we stil stonden opende ik mijn deur al. We sprongen uit de auto en liepen op de voordeur af. Ik drukte een paar keer op de bel en wachte eventjes om te horen of er iemand aan kwam. Gelukkig hoorden we voetstappen aan de andere kant die steeds dichter bij kwamen en niet veel later ging de deur open. Ik kreeg geen woord meer over mijn lippen. "Tineke? Vroeg de man verbaasd die voor onze neus stond. "Maarten?..."

Late update, zo zullen er voorlopig nog een paar komen.
Sorry hiervoor...
Eerste week school na de vakantie, succes iedereen groetjes...

overspel de buurtpolitieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu