The Vampire Spirit
සේරම අඩව් අල්ලලා ශාන් මාළිගාවේ කොනක තිබ්බ tv එක ඔන් කරගත්තා...
වෙලාව රෑ 10.00යි.. මාවල් කොයිතරම් නිදාගන්න කිව්වත් ශාන් කනට ඇහෙන්නේ නෑ වගේ tv එක දිහාම බලාගෙන වෙල්කම් විකී බල බලා හිනාවෙවී හිටියා..
මාළිගාවේ ඒ කොටස යීබෝ කියලා ශාන් වෙනුවෙන්ම හදපු කොටසක්.. සුදු පාට තීම් එකක සැපපහසු සෝෆා එකක් දාලා ලා පාට තිර රෙදි අල්ලලා හිතට සැනසීමක් ගේන විදියට එතන තිබුණා..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ශාන් සෝෆා එකේ කොට්ට හප හපා හිනාවෙද්දී ගෙදර හිටපු කිසි කෙනෙක්ට කන් දෙකටනම් නිවනක් තිබුනේ නෑ...
යීබෝ එළියට ගියා ගියාමයි ශාන් කොයිතරම් කෝල් කරත් යීබෝ ආන්සර් කරේ නැති නිසා ශාන් කාත් එක්කවත්ම කතා කරේ නෑ...
රෑ 11 ටත් උනා ඒත් යීබෝ නැති තැන ශාන්ට දැන් හිනාවෙන්නත් එපා වෙලයි තිබුණේ...
" පපා නෑ.. පපාව හොයන්න එපා.. එයා අපිට කෝල් කරේවත් නෑ ... "
ශාන් බඩ අතගාලා කියලා සෝෆා එකේ උඩට කකුල් දෙක ගත්තා... ශාන්ට සැරෙන් සැරේ නිදි කිරෙද්දී ශාන් දුකෙන් රිමෝට් එකත් පැත්තකින් දාලා කොට්ටයක් බදාගත්තා...
" පපා තාම නෑ... එයාට අපිව මතක නෑ.. එයා සතුටු නෑ.. බබා මනුස්සයෙක් වුනොත් කිව්වමත් එයා මගෑරියා අපිව.. පපා හොඳනෑ බබා.. මමා පපා එක්ක තරහම තරහයි....!"..."
ශාන් හයියෙන් අඩන්න ගත්තම ජෙරී ඇතුලට යන්න ගියත් මාවල් අතින් අල්ලලා නැවැත්තුවා...
" එයාට දැන් ඕනි ඔයා නෙවෙයි ජෙරී.. ඔයාලා නිදාගන්න.. මම මෙතන ඉදලා එයා ගැන ඇහැ ගහන් ඉන්නම්... ".
ජෙරී ගියාම මාවල්ට ශාන් ගැන දුක හිතුනා...
" පව් පොඩි එකා.. උතුමාණන් කොහෙද..?"
YOU ARE READING
🦇️🔞THE VAMPIRE SPIRIT🦇️(YizhanFF✔️🔚mprg )
Fanfictionඋතුමාණන් අවදිවෙලා... ආත්මය අවදිවෙලා........ ඔහු ඔහුගේ ශරීරය කැපකලා.... උතුමාණන් වෙනුවෙන් කැපකලා... අද තමයි දවස.... වසර පන්සියයකින් පැමිණි ඒ දවස..... වන්ග් උතුමාණන් අමරණීයයි... දැන් කිසිවෙකුට බෑ ඔහුව පරාජය කරන්න.... කිසිවෙකුටවත් බෑ...........
