The Vampire Spirit
එකපාරටම දොර ලඟ තිබ්බ මල් පෝච්චියකුත් වට්ටගෙන ශාන් එළියට යන යීබෝගේ කරට පැන්නා...
" අහ්ම්....!"
" බබාහ්...???"
" ඩැඩී මාවත් එක්කන් යන්..."
යීබෝගේ කට කොනට ආවේ ලස්සන හිනාවක්...
කොච්චර නපුරුකම් කරත් ශාන්ට එයා නැතුව ඉන්න බෑ කියලා යීබෝ දැනටමත් තේරුම් අරගෙන හිටියා...
යීබෝ හිනාවෙලා ශාන්ව පරිස්සමෙන් අල්ලගත්තත් ආපහු බැස්සුවා...
එතකොට ශාන් බය වුනේ යීබෝ එයාව දාලා තනියම ගොළුබෙල්ලෝ එකතු කරන්න යන්න හිතනවා කියලා....
ශාන් අඩියකුත් හප්පලා තොල් එකට තද කරන් යීබෝට රැව්වා..
" ඩැඩී.ඇයි මාව තියන්නේ.?.
මම කිව්වේ මාව එක්කන් යන්න කියලනේ..."" බබා ඔහොම යන්න බෑනේ. එළියෙ දැන් සීතලයි පැටියෝ. කෝ බහින්නකෝ..."
ශාන් ඔලුව දෙපැත්තට කරලා මූන පුම්බ ගත්තා...
" බෑ...මාවත් එක්කන් යන්නකෝ මට ඩැඩී එක්ක නිදහසේ ඉන්න ඕනිනේ.. ප්ලීස් ඩැඩී..."
ශාන් එයාගේ නපුරු මූන අයින් කරලා කියුට් විදියට එයාගේ යට තොලත් පිට පෙරලලා යීබෝ දිහා අහිංසක විදියට බැලුවා...
මොහොතකින් ගස් කොළ පොඩි කරගෙන හමාගෙන ආපු දැඩි සුළං පහරක් මිදුලේ තිබ්බ වියළි කොළ අවුල් කරමින් ශාන්ව වහගන්න හැදුවත් යීබෝ ඉක්මනින් ශාන්ගේ අතින් ඇද්දේ ඔලුව පිටිපස්සෙන් අත තියලායි.. ශාන් එයාගේ මූන යීබෝගේ පපුවට තද කරන් හුළං සැරට එයාගේ පිට ඇල්ලුවා..
ගස්වල කොළ මල් රොඩු ඔක්කොමගෙන් යීබෝ කිළුටුවෙද්දී ශාන් යීබෝ එයාගේ පපුවේ හංගගත්ත හා පැටියෙක් වගේ ඇස් තද කරන් හිටියා..
ටික වෙලාවකින් හුළඟ නෑ කියලා දැනුනම ශාන් හිමීට යීබෝගේ තුරුලෙන් මිදිලා එක ඇහැක් ඇරලා බැලුවා...
YOU ARE READING
🦇️🔞THE VAMPIRE SPIRIT🦇️(YizhanFF✔️🔚mprg )
Fanfictionඋතුමාණන් අවදිවෙලා... ආත්මය අවදිවෙලා........ ඔහු ඔහුගේ ශරීරය කැපකලා.... උතුමාණන් වෙනුවෙන් කැපකලා... අද තමයි දවස.... වසර පන්සියයකින් පැමිණි ඒ දවස..... වන්ග් උතුමාණන් අමරණීයයි... දැන් කිසිවෙකුට බෑ ඔහුව පරාජය කරන්න.... කිසිවෙකුටවත් බෑ...........