Kaçınılmaz Lanet (2)

87. Kaçınılmaz Lanet

"Lideri canlı istiyorum!"

Kılıcını gücünü daha da artırarak karşısındaki kurtlara geçirirken gözleri kıpkırmızıydı, elleri kanla doluydu. Sadece eli değil, bu sıcak kanlar ruhuna kadar akmıştı.

Göğsünden yükselen bağırtı koca kıyametin içinde eriyip giderken diğer kısımlardan kendisine yardıma gelen alfa kurtları gördü. Sınırları kanla ıslatarak ilerliyorlardı.

Kimin kazandığı ise belli değildi. Yıldırım için ise kazanan yoktu. Çünkü ölen her bir alfa kurdu için kendinden bir parça sökülüyordu. Kahran uğruna ölen bu kutsal ruhlar adına sadece daha da güçlenmek için kendini zorluyordu.

Kahran, onun tek ruhuydu, Bulut onun tek kalbiydi. Hayatının anlamı, kendi canının yarısı, en keskin ve kutsal kılıcı, Tanrısının kendi hayatına kattığı en güzel ruh. İki büyük amacı da İliaca'ya savaş içindeydi. Hem Kahran'a hem biricik eşine zarar vermişlerdi.

Yüzüne yeni kanlar sıçrayıp eski kurumuş olanları kapatırken düşmanlarına korku verecek bir tonda son gücüne kadar bağırdı.

"Tanrı şahit! Hepinizi ona kurban edeceğim!"

Karşıdan daha önce hiç beklemediği alfalar aşağı inmeye başladığında Yıldırım ürperdi. İliaca'nın asla olmayacağını tahmin etse de bu kadar büyük bir desteği göreceğini düşünmemişti.

Yine de kendi kurtlarının üstünlüğü hepsine galip geliyordu. Yavaş yavaş da olsa bu savaşı alıyordu. Hiçbir kurdu zayıf halka değildi.

Adeta Aspera ve Mantan Bölgesi'nin kurtları ve İliaca'yı tutan küçük bölgelerin liderlerini de gördüğünde dişlerine bulaşmış kanları diliyle temizleyip bütün acımasızlığını dışarı vurdu.

"Mantan Bölgesinin üst kısmında fazla kimse kalmadıysa alfaları buraya toplayın! Orayı Aster'liler halletsin!"

Yıldırım, kurtlar dünyasına savaş açtığını anlamıştı. Bu sadece İliaca ile Aster arasında olan bir savaş değildi.

Uzakta, Egemen'in bedenini gördüğünde kılıcını sıktı.

"Siz alfa Aslan'ın ezilmiş kaderini yaşayacaksınız!"

Bir liderin söyledikleri Yıldırım'ı yakıp geçerken Yıldırım bütün bu savaşı izledi. Kırmızı gözleri herkeste gezerken nefesini yavaşça içine çekti. Kan kokusu ve feromon kokusu burnunu hissizleştirirken kalbi ve zihni tek bir şey içinde boğuluyordu.

Bu savaş Kahran ile kurtlar dünyası arasındaydı.

Büyük bir hırsla Egemen'e yaklaşırken kendisinin de ona yaklaştığını gördü. Birbirine yaklaşan iki liderden biri öldüğünde bu savaş resmen diğer kısma geçecekti.

Kurt formuna dönüşüp tamamen birbirlerine odaklandıklarında Yıldırım alfa Aslan'a benzemediğini biliyordu. O sınır dışı edilmiş alfalarla sonucu belli olmayan bir işe girmemişti.

O Kahran Bölgesi'nin lideri olarak oradaydı.
Yıldırım tamamen bütün cesaretiyle oradaydı.

Beş yüz yıl önce de Kahran kazanmıştı, şimdi de aynısı olacaktı.