Kaçınılmaz Lanet (2)

55. Asena'nın Son Görevi

Yavru kurt, kalbi her eridiğinde ölümle yüzleşiyordu. Rüyalarını süsleyen kendi meleğinin gözlerine her baktığında boğazında bir soğukluk buluyordu. Buna artık alışması gerekirdi ama bir insan ölmeye ne kadar alışabilirdi ki?

"Bu hırsla devam edersen bir gün gerçekten beni..."

Arkasındaki alfanın korku dolu tutuşu mırıldanmasını kesti ve sadece hareket etmeden durdu. Omegayı her gördüğünde boynunda keskin bir bıçağın soğukluğunu hissediyordu ve bu hoş değildi.

Kağıtlara Yıldırım, Bulut ve Asena defalarca dokunmuştu ve bunu büyücü anında ortaya çıkaracaktı. Asena, büyü işlerinin nasıl döndüğünü bilmese de adı bile dikkate alınacak boyuttaydı. Ayrıca arkadaşı Siyah da bir büyücüydü.

"Aspera'dan yetenekli bir büyücü çağırdık, bir iki saate her şey çözülecek."

Asena, kafasında bir sürü son yazıyordu. Ve hepsinin sonunda toprağın içindeydi, eniştesi Bulut ile Yıldırım ona hüzünle bakıyordu. Onları tam da işin alevlendiği bir noktada yalnız bırakacaktı. Böyle olmasını istemiyordu. Daha göreceği günler olmalıydı. Tanrı ona bir sürü güzel gün vermeliydi, daha kaç yaşındaydı ki?

İnsanlar daha da çok birikip onları sıkıştırmaya başladığında Asena geri çekilmek istedi ama yapamadı. Zira öldürücü meleği de ona bakıyordu. Garip bir histi, tam aradığı kişi kendisiydi ama omeganın bunu bilmediğini görebiliyordu.

"Şimdilik işinize devam edebilirsiniz. Kağıtlar ve askerler burada kalacak, büyüden sonra alıp gidecekler. Akşama sizlere her şeyi açıklayacağım."

"Bu kız kim böyle..."

Arkasındaki alfa, Asena'nın ilk gördüğünde sorduğu soruyu sordu. Köyde yaşadığı için bilmemesi çok doğaldı. Fazla dışarı çıktığını sanmıyordu. Zira önceden başka bir yerde askerdi, savaş, kılıç ve kandan başka bir şey görmemişti.

"Veliahtın bir tür yardımcısıymış. Yardımcılarının gerçekten her şey hakkında bilgisi ve yetkisi var."

İki alfa da buna saygı duydu. Diğerleriyle birlikte geriye çekilip yavaşça dağıldılar. Asena fazla ileri gitmek istemedi. Sonucunu bilmek istiyordu. Açığa çıkana kadar kaçması daha mantıklı olsa da yapamayacağını anlamıştı. Çünkü okulun girişi dahil her yer kapalıydı. Okuldakiler sadece etrafa dağılmışlardı.

"Geçemeyecek miyiz?"

Tam cevabını almak istediği soruyu arkasından duyduğunda arkalarındaki ikiliye kulak verdi.

"Hayır. Baş omega öyle emretmiş."

Yanlarından geçip kocaman, aşağıda kalan arenaya yöneldiklerinde Asena nefesini sessizce verdi. Dakikalar geçtikçe ölüme yaklaşıyordu.

"Bittim desene..."

Alfanın kulağına fısıldadı. Onu da gerdiğini anlayınca gülümsedi ve omzunu sıktı. Sorun yoktu, o da kendisi gibi gelecekteki lideri için sıkı çalışabilirdi. Bunun için oldukça iyi bir adaydı.

"Aslında, okulun arkalarına gidip bir yer bulmaya çalışabiliriz."

Mantıklı bulduğunu gözleriyle belli eden Asena bir şey demedi. Okulun girişinde oldukça gösterişli bir pelerin giyen birini görünce dikkatini oraya verdi.