ch 2

787 133 4
                                    

ပန်ကာစက်ရုံ၏ အဆောင်ဟောင်းတွင် အခန်းတစ်ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းတစ်ခန်းသာ ရှိပြီး ထမင်းစား စားပွဲသည် မီးဖိုချောင်ထောင့်နှင့် ကပ်လျက်ဖြစ်သည်။

မျက်နှာကျက်မှ အဝါရောင်မှိန်မှိန်မှိန်ပျပျ မီးအိမ်တစ်ခုရှိ၍ လေတိုက်ခြင်းမရှိသော်လည်း မီးလုံးသည် ယိမ်းနွဲ့‌နေသည်။

"ရှုန်းတိ၊ မင်း ဘာလို့ဒီမှာနေနေ သေးတာလဲ။"

လူလတ်ပိုင်းအရွယ်က တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး မေးလာ၏။

ဝိုင်က သောက်နေလျက်။

လူလတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားသည် ပြုံးကာ လျန်ရှီကို ကြည့်လာကာ သွေးစွန်းနေသော မျက်လုံးအိမ်များထဲမှ အဖြူရောင် မျက်ဆံများက တရွေ့ရွေ့ဖြင့် တုန်ခါနေသည်။ အခန်းတွင်း အပူချိန်သည် လေပြင်းတိုက်ခြင်းမရှိဘဲ သိသိသာသာ ကျဆင်းသွားသည်။

သို့သော် လျန်ရှီ သည် သတိမထားမိပေ။ စားပွဲပေါ်ရှိ မဲတူးနေသည့်အနက်ရောင်ဖြစ်နေသောဝက်သားပြုတ်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ခဏငြိမ်သက်ပြီးနောက် သူ၏ညာလက်သည် ဘယ်ဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကို ဖြည်းညှင်းစွာထိလိုက်သည်။

ဘယ်ဘက်လက်ကောက်ဝတ်တွင် အနီရောင်ကြိုးကို ၀တ်ထားသည်။

၎င်းသည် နေရာတိုင်းတွင် မြင်နိုင်သော ကြိုးတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ၎င်းကို သံကြိုးဖြင့် ချည်ထားသည်။ အနီရောင်ကြိုးပါးပါးလေးဖြင့်သာ ချည်နှောင်ထားသော်လည်း အနီးကပ်ကြည့်လိုက်သောအခါ အနီရောင်ကြိုးပေါ်တွင် ကြေးခေါင်းလောင်းငယ်တစ်ခုလည်း ရှိနေသည်။

တရုတ်ရိုးရာ ခေါင်းလောင်းများမဟုတ်ဘဲ အနောက်တိုင်း ခရစ္စမတ်ခေါင်းလောင်းများပုံသဏ္ဍာန်ပင်ဖြစ်၏။

၎င်းသည် ကြေးဝါနာရီ၏ ဈေးပေါသောအတုဗားရှင်းနှင့်တူသည်။

အစကတည်းက လျန်ရှီ က သူ့လက်ကောက်ဝတ်မှာ ဒီခေါင်းလောင်း‌လေးကို ဝတ်ထားပေမယ့် ခေါင်းလောင်း‌၏ အတွင်းထဲ၌ သတ္တုချောင်း မရှိတာ ဖြစ်နိုင်၏။ သူ့လက်က လှုပ်နေသော်လည်း ခေါင်းလောင်းသည် ဘယ်သောအခါမှ မြည်မလာချေ။

{COMPLETED} Can't save the world  by pretending to be deadWhere stories live. Discover now