အပိုင်း ( ၃၆-၃ )
ကျန်းရှန်းဟယ်မရောက်ခင်မှာ သူမဟာ မိတ်ကပ်ပြင်ပြီး သူ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးတဲ့ ၀တ်စုံကို တွေ့သဖြင့် ဝတ်လိုက်သည်။ ၎င်းမှာ သူမ၏ဗီရိုထဲတွင် တစ်ခုတည်းသော ၀တ်စုံအသစ်ဖြစ်သည်။ မကြာသေးမီက သူမပြုလုပ်ခဲ့သော အလွန်အဖိုးတန်ဆုံး ဝယ်ယူမှုနှစ်ခုမှာ ဆီဆေးပန်းချီနှင့် ၀တ်စုံတစ်စုံပင်။ ဆံပင်ပြင်ပြီးချိန်ထိ သူက ရောက်မလာသေးပေ။
လော့ချီသည် အိမ်တွင် ယောက်ျားစီးဖိနပ်မရှိသည်ကို သတိရသဖြင့် သူမ အောက်ထပ်သို့ ဆင်းသွားခဲ့သည်။ မီတာနှစ်ရာအကွာတွင် စူပါမားကတ်လေးတစ်ခုရှိ၏။ ပျမ်းမျှအရည်အသွေးရှိပြီး အလွန်စျေးသက်သာသော ဖိနပ်တစ်ရံကို ရောင်းချထားသည်။
သူမက အတော်လေးစျေးကြီးတဲ့အတွဲကို ရွေးလိုက်သည်။ စတိုးဆိုင်မှထွက်လာပြီးနောက် ရင်းနှီးသော အနက်ရောင်ကားတစ်စီးသည် ဖြည်းညှင်းစွာ မောင်းနှင်လာကာ သူမရှေ့တွင် ရပ်တန့်သွားသည်။
"ဥက္ကဋ္ဌကျန်း"
အခုချိန်မှာတော့ ကိစ္စတွေကို သိပ်ပြီးမတွေးချင်တော့တဲ့အတွက် သူမ ကျေနပ်သလို ပြောလိုက်သည်။ သူမမှာ အတွေးလွန်ခြင်းကြောင့် ခေါင်းကိုက်နေပြီ။
ကျန်းရှန်းဟယ်က ကားထဲမှဆင်းလာပြီး မေး၏။
"မင်း ဘာဝယ်ခဲ့တာလဲ?"
လော့ချီက ဘာမှမပြောဘဲ ပလတ်စတစ်အိတ်ကို ပြ၏။
သူမကဲ့သို့ပင် ကျန်းရှန်းဟယ်၏ စိတ်ခံစားမှုများသည် တစ်ညလုံး နေရာအနှံ့ ပျံ့နှံ့နေခဲ့သည်။ သူမလက်ထဲမှာ ယောက်ျားစီးဖိနပ်တစ်ရံကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ သူ့နှလုံးသားက တည်ငြိမ်သွား၏။
"ကိုယ့်ကိုပေး"
သူက အိတ်ကို ယူသွားလေသည်။
နှစ်ယောက်သား ဘာမှမပြောဘဲ ဘေးချင်းကပ်လျက် လျှောက်သွားကြသည်။ မနေ့ညက မိုးရွာပြီးနောက် လေထုက အထူးလတ်ဆတ်နေပြီး လော့ချီ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။
ကျန်းရှန်းဟယ်သည် မနေ့က တံခါးပေါက်မှတစ်ဆင့် သူမ၏အိမ်ပုံစံကို မြင်လိုက်ရသည်။ ထမင်းစားခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းသည် စုစုပေါင်း တစ်ဆယ်စတုရန်းမီတာခန့်သာရှိသည်။ ဝယ်ထားသောဖိနပ်အသစ်ဖြင့် သူ့ဖိနပ်ကို ပြောင်းစီးပြီး ဝင်သွား၏။
