အချပ်ပို ( ၃ )
ငါးအသားလွှာများအကြောင်းမှ မည်သည့်အစားအစာများ ပြင်ဆင်ရမည်အထိ ပြောဆိုခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံးတွင် ဝိုင်နီပုလင်းအနည်းငယ် ယူလာရန် လိုအပ်ပေသည်။ သူမ၏ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်တွင် ကျန်ဟန့်သည် ဖျော်ရည်ကိုသာသောက်သောကြောင့် လော့ချီက သူမအိမ်မှ ဖျော်ရည်ကိုယူဆောင်လာမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။
"မယူလာပါနဲ့ ဒုက္ခများပါတယ်"
"ငါကိုယ်တိုင်လည်း လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဖျော်ရည်သောက်ချင်လို့ပါ"
တစ်နာရီလောက်မှာ အပန်းဖြေစခန်းမှာ တွေ့ဖို့ ချိန်းထားလိုက်ကြသည်။ လော့ချီ လိုင်းပိတ်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျန်းရှန်းဟယ် လမ်းလျှောက်လာတာကို တွေ့လိုက်ရ၏။
"ကျွန်မ ကျန်ဟန့်ကိုမေးပြီးပြီ ဝိုင်နီ လေးငါးပုလင်း ယူလာရင် လုံလောက်ပြီ"
ကျန်းရှန်းဟယ် ဝိုင်နီကို ဂရုမစိုက်။
"မင်း ကိုယ့်အတွက် ငါးအသားလွှာလုပ်ပေးချင်လို့လား"
"အင်း"
လော့ချီက သူ့ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ပြီး
"ရှင် အဲဒါကိုကြားသွားတာလား"
"ကိုယ် တစ်ဝက်လောက်ပဲ ကြားလိုက်တာပါ"
သူသည် အချစ်စကားမဟုတ်ဘဲ စကား၏ပထမတစ်ဝက်ကိုလည်း ကြားချင်ပါသည်။ သူမသည် သူ့အပေါ် သူမ၏ခံစားချက်ကို တိုက်ရိုက်ဖော်ပြခဲ၏။ သူမက အီးမေးလ်ထဲတွင်သာ ရေးသားခဲ့သည် ၊ အခြားအချိန်များတွင် သူမသည် အိပ်ရာပေါ်၌ စကားအနည်းငယ်ပြောလိုစိတ်ရှိပြီး သူ့ကိုသဘောကျပြီးနောက် ထိန်းချုပ်မှုပျောက်ဆုံးလုနီးနီး ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
"ကိုယ် အကုန်လုံးမကြားခဲ့ရဘူး မတိုင်ခင်က မင်း ဘာပြောခဲ့သေးတာလဲ"
လော့ချီ သူမ၏ဖုန်းကို ချလိုက်ပြီး ယနေ့ဝတ်ရန် အဝတ်အစားများ ရှာဖွေရန် အဝတ်အစားခန်းထဲ သွားလိုက်သည်။
"ကျွန်မ ဘာအကြောင်းမှမပြောခဲ့ပါဘူး ကန်ထဲမှာ ငါးတွေအများကြီး ရှိ၊မရှိ ပြောနေကြတာ.. ချင်မော့လင်က ငါးကင်စားချင်နေတာတဲ့"
