အပိုင်း ( ၅၅-၂ )
"တောင်းပန်ပါတယ် မင်း ဝင်လို့မရပါဘူး ငါတို့ခေါင်းဆောင်က အစည်းအဝေးလုပ်နေပါတယ်"
"မင်းကဘယ်သူလဲ? မင်းက ဘာလို့ တိုက်ရိုက်ကြားဖြတ်လာတာလဲ"
အသံမှာ စိတ်အားထက်သန်နေ၏။
"ဒါက ယွမ်ဝေက ဥက္ကဋ္ဌကျန်း.. ဘယ်သူမှ ကြားဖြတ်လို့မရဘူး အရှေ့ကောင်တာက ငါတို့ကို တိုက်ရိုက်ဝင်ခွင့်ပြုထားတာ"
ရှောင်ကျန်းမှ ရှင်းပြလာသည်။
လုရွေ့ တံခါးနားချဉ်းကပ်လာပြီး တံခါးကို ဆွဲဖွင့်ရန် ခြေလှမ်းအနည်းငယ်လှမ်းလိုက်သည်။ အဆင်သင့်ပြင်ထားချိန်မှာတော့ အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားခဲ့၏။ ရောက်လာတဲ့လူက တကယ့်ကို ကျန်းရှန်းဟယ်ပါပေ။
"ဥက္ကဋ္ဌကျန်း ကျွန်တော်တို့အားလုံး ဒီမှာ တွေ့ဆုံခဲ့ကြလို့ တောင်းပန်ပါတယ် ခင်ဗျားကို ကြိုဆိုမှု လျော့နည်းသွားပါတယ်"
"ဆက်ပြော ငါနားထောင်နေတယ်"
ကျန်းရှန်းဟယ်က ထိုင်ရန် ထိုင်ခုံတစ်လုံးကို ဆွဲယူလိုက်သည်အထိ လော့ချီမှာ ဘာတွေဖြစ်ပျက်နေမှန်း နားမလည်သေးပါ။ ရှည်လျားသော အစည်းအဝေးစားပွဲပေါ်တွင် စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ သူတို့မျက်လုံးချင်း လေထဲတွင် ခေတ္တဆုံတွေ့သွားကြသည်။
သူက သူမကို စိတ်ပူတာမဟုတ်ပါဘဲ သူတို့ကြောင့် သူမလေး ချည်နှောင်ခံထားရမည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် သူရောက်ရှိလာခြင်း။
အစည်းအဝေးခန်းထဲမှာ ပူလောင်နေ၏။ ကျန်းရှန်းဟယ် သူ၏အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်၍ ထိုင်ခုံနောက်တွင် တင်ထားလိုက်သည်။
သူက လုရွေ့နှင့် နှစ်လှမ်းသုံးလှမ်းအကွာ တံခါးဘေးတွင် ထိုင်နေသည်။
ချွေ့ဖုန်း အထင်အမြင်သေးမိပါ၏။ လော့ချီ၏တုံ့ပြန်မှုသည် သူမ၏မျက်လုံးများထဲတွင် ကျရောက်သွားပြီး သူမက ထိုလူကို ဆွဲဆောင်နေဆဲဖြစ်သည်။ အမျိုးသားတွေက ဒါကို အများဆုံးသုံးဆောင်ကြခြင်းပင်။
ကျန်းရှန်းဟယ် ရုတ်တရက်ရောက်လာပြီး လင်ကျားရင်းနှီးမြှုပ်နှံရေးက မိုက်ခရိုဖုန်းကို ခေတ္တပိတ်လိုက်ပြီး အခြေအနေအကြောင်း တိုးတိုးပြောသည်။
