အခန်း (၅၂)
"ခင်ဗျားတို့ရဲ့ စိတ်ကူးပေါက်ရင် ပေါက်သလိုလုပ်တာတွေကို ကျွန်တော် တကယ်လေးစားတယ်"
မြေအောက်မြို့တော် အခြေစိုက်စခန်း၊ အချက်အချာနယ်မြေ။
"ကူညီတဲ့အတွက် ခင်ဗျားတို့ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
အဖြူရောင်ဝတ်ထားသည့် အရာရှိသည် သူ့၏ကက်ဦးထုပ်ကို ချွတ်လိုက်၏။
"မြောက်ဘက်အခြေစိုက်စခန်းက လာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်တော်တို့ ထင်နေတာ"
ဖရိုဖရဲအဖြစ်ဆုံး အခိုက်အတန့်သည် အဆုံးသတ်သွားပြီပင်။
သေနတ်သံနှင့် ပေါက်ကွဲသံများ တဖြည်းဖြည်း ရပ်စဲသွားပြီဖြစ်ကာ အဝေးတွင်သာ ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။ မြေပြင်ထက်တွင်မူ ကျိုးပဲ့နေသော ဖန်စများ၊ စက်ကိရိယာတို့နှင့် ပြည့်နှက်နေ၏။
အရာရှိတစ်ယောက်သည် အလွန်မြန်မြန်ဆန်ဆန် စကားဆိုလာ၏။
"အထိအတွေ့မဲ့ ကူးစက်မှုအတွက် သတ်မှတ်ချက်က သားရဲကောင်နဲ့ နီးကပ်တဲ့ အကွာအဝေးထဲမှာ ရှိနေဖို့ပဲ! အလောင်းတွေကို အရင်ရှင်းလိုက်!"
ထို့နောက် သေနတ်သံတစ်ချက်နှင့်အတူ ထိုအရာရှိသည် လဲကျသွားသည်။ မြေအောက်အခြေစိုက်စခန်း၏ အခြားအရာရှိတစ်ဦးက ပစ်လိုက်ခြင်းဖြစ်၏။
"အဲဒါ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ တရားသူကြီးလေ"
လုဖုန်းဘေးရှိ အဖြူရောင်ဝတ်ထားသော အရာရှိက ဆိုလာသည်။
"ဗာဂျီးနီးယားအခြေစိုက်စခန်း ကျဆုံးသွားတဲ့နောက် ကျွန်တော်တို့လည်း ခင်ဗျားတို့လိုမျိုး တရားခုံရုံးတစ်ခု တည်ထောင်လိုက်တယ်။ နှစ်တွေအများကြီး တရားခုံရုံးက ကျွန်တော်တို့အခြေစိုက်စခန်းရဲ့ ကာကွယ်သူသူတော်စင် ဖြစ်နေခဲ့တာ"
စစ်သားများ၏ စောင့်ရှောက်မှုအောက်တွင် အင်ဂျင်နီယာအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့သည် တစ်ဝက်ပြိုကျနေသည့် သံမဏိခုံးကြီးကို ဖြတ်လျှောက်ကာ ပြုပြင်ရန်အတွက် သံလိုက်ဝင်ရိုးစွန်း ကိရိယာအတုထဲသို့ ဝင်သွားကြသည်။
