အခန်း (၆၆)
ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က ကံအားလျော်စွာ မင်းနဲ့ဆုံမိတယ်ဆိုရုံလေး
အဆုံးတွင် လုဖုန်း၏မျက်နှာကို သူ မြင်လိုက်ရသည်။ ယခင်က ဗိုလ်မှူး၏မျက်နှာထက်တွင် ထိုကဲ့သို့ စိတ်သောကရောက်နေပုံကို သူသည် ဘယ်သောအခါကမှ မမြင်ဖူးခဲ့။ သို့ပေသည့် သူသည် ဘာကိုမျှ မပြောနိုင်ပေ။
သူ့မျက်လုံးများ၏အရှေ့တွင် အမှောင်ထုသာရှိနေပြီး သူ့၏ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း လစ်ဟာနေ၏။
ညင်သာသိမ်မွေ့စွာ - သူ့၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ တစ်စုံတစ်ရာသည် ကျိုးပဲ့သွား၏။
လွန်စွာနာကျင်သည်။
ထို့နောက် ဒုတိယတစ်ခုကျိုးပဲ့၏။
မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကို ဖော်ထုတ်နိုင်ရန် သူ ကြိုးစားသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူ့၏သတိသည် ဟင်းလင်းပြင်ထဲ၌ အလင်းစက်လေးတစ်ပေါက်ကို ရှာတွေ့သွားသည့်ပုံရကာ မည်သည့်အရာဖြစ်ပျက်နေကြောင်းကို သူ တွေ့ရှိသွား၏။
ဆွတ်ဆွတ်ဖြူနေသော mycelium ပါးပါးလျလျသည် ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်လုနီးနီး အမှတ်အထိ ဆန့်ထွက်လာကာ ၎င်းသည် ရင်ဖိုရလောက်သည့် အဆင့်အထိ နုနယ်နေ၏။
စူးရှသော နာကျင်မှုနှင့်အတူ ယင်းသည် ကျိုးပြတ်ကာ သွားသည်။
သူ့၏spore။
သူ့၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ myceliumများသည် spore၏ myceliumတစ်ခုချင်းစီအား ဆက်သွယ်ထားသည်။ ယခုတွင် myceliumများသည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြတ်ထွက်နေ၏။ ထိုအရာကို သူက ပြုလုပ်နေခြင်းမဟုတ်၊ sporeသည် ထွက်ခွာရန် အစပြုနေခြင်းဖြစ်သည် - မဟုတ်ချေ။ ထိုသို့လည်း မဟုတ်ပေ။
အရွယ်ရောက်ရန် အချိန်ကျလာကာ ဘဝ၏ပင်ကိုအသိသည် သူတို့အား ခွဲခွာနေခြင်းပင်။
ယင်းကို အန်းကျယ် မရပ်တန့်နိုင်။ မှိုနှင့်ယင်း၏sporeအကြားတွင် နက်ရှိုင်းသောသံယောဇဉ်ရှိသည်ဟု ပြောရန်မှာ ခက်ခဲလှပေ၏။ သူတို့၏ဆက်နွယ်မှုသည် လူသားမိဘတို့နှင့် ကလေးများကဲ့သို့ မဟုတ်ချေ။ သို့ပေသည့် sporeသည် သူ့အား အလွန်ဆောလျင်စွာ ထားသွားမည်ကို သူသည် မလိုလားသေး။ အပြင်ဘက်သည် လွန်စွာအန္တရာယ်များနေဆဲဖြစ်၏။ အကယ်၍ sporeသည် သူ့ကိုထားခဲ့ပါက တစ်စုံတစ်ရာနှင့် ကြုံကြိုက်သည့်အခါ သေဆုံးရလိမ့်မည် - အထူးသဖြင့် လုဖုန်းနှင့်။
