Love Under The Sunset

166. The Call

LOREN'S POV...

Nandito naman kami sa sala, nag babaka sakali na maka uwi na mag aama ko.

"Miss ko na sila." Sabi ko naman. Habang hele hele ko pa si Louie.

"Mimi? Nasan na po sila?" Tanong pa ni Marco.

"Mommy miss ko na po sila daddy po." Sambit din ni Luis.

Pinipigilan ko naman ang maluha. Dahil alam kong iiyak din sila.

"Uuwi na po sila anak, promise po uuwi na po sila po." Sambit ko naman.

Bigla namang nag ring yung cellphone ko.

"Really po mommy?" Tanong naman ni Luis.

"opo anak, wait lang po ha?" Sambit ko naman kay Luis pati kay Marco. "Gary yung mga bata." Sambit ko pa kay Gary.

Si AA naman nandun sa may Altar, naka tingin sa jar kung nasaan yung anak nya. Sa baba naman nito yung picture ni Gail at yung ultrasound ng baby nila, sa kabilang side nito yung mga anak ko.

"Sige manang ako na muna bahala dito." sambit naman ni Gary.

"Anak? Miss ko na kayo ni mommy mo." Sambit pa ni AA. Bago ko sagutin yung telepono.

Napa tingin naman ako kay Gary. Tumingin din naman ako kay Gary. Tyaka ko sinagot yung telepono.

"Nakaka awa siya Manang." Sambit pa ni Gary.

"Kaya nga eh." Sagot ko naman. "Hello? Sino ito?" Sambit ko naman sa kabilang linya.

"Hello my love!" Saad pa nya mula sa kabilang linya.

Nag speaker phone naman ako, para marinig nilang mga kasama ko sa bahay.

"Yung mga bata Gary, lagyan mo muna ng headphones." Bulong ko naman kay Gary.

"Sige Manang. " Sabi pa nya. Sinunod naman nya yung inutos ko.

"Hello? Hindi mo ako my love. Nasaan mga anak ko, yung asawa ko!?" Saad ko naman sa kanya.

"Chill ka lang, buhay pa naman. Pero yung asawa mo? Mukhang nag hihingalo na." Sagot naman nya sa akin. At sarkastikong sabi nya pa sa huli.

"Walang hiya ka, saan mo sila dinala." Saad pa ni AA.

Tyaka lumapit sa amin, at kinuha nya yung telepono ko.

"Oh, hello sa bayaw kong hilaw." Sambit naman nya kay AA.

"Uupakan ko na yan ate." Sambit din ni Gary.

"Shh, ano ba. Pati ikaw, huminahon kayo." Sabi ko naman.

"Papatayin kita, hayop ka. Pinatay mo yung mag ina ko." Sambit naman ni AA.

"Pare chill, nangingi- alam kasi yang future asawa mo eh. Kaya nga lang, nauna pa yung libing kesa sa kasal." Saad pa nya kay AA.

"Hayop ka hayop ka, papatayin talaga kita. Mga buhay ang kinuha mo, buhay din mawawala sa'yo." Sambit pa ni AA.

Habang tuluyan na syang umiyak. Pinipigilan naman namin sya ni Gary.

"Tama na ading, gagawin natin lahat. Para mahuli sya, wag nyo naman ilagay ang batas sa mga kamay nyo." Sambit naman ni Gary.

"Hindi mo ako naiintindihan eh, kasi may asawa ka na at may isang anak ka na. Paano naman ako? Paano yung pamilya bubuoin ko?" Sambit pa ni AA.

"Oh? Wag muna kayo mag drama dyan." Sabi pa nitong walang hiyang lalaki na ito.

"Ano bang kailangan mo? Pakawalan mo na mag aama ko." Sambit ko naman.

Habang kinakalma yung kapatid namin, dahil gigil na gigil pa sya.

"Ite text ko sa'yo yung address. Pero wag na wag kang mag sasama ng kahit na sino. Ang kondisyon nito ay ikaw. Kapalit ng mag aama mo." Sambit naman nya sa akin.

"Sigurado ka ba Manang?" Bulong pa ni Gary.

"Wag manang, ayaw ko. Kung aalis ka sasama kami." Bulong din ni AA.

"Tama si AA ate, dapat kasama mo kami." Sambit din ni Gary.

"Wag na baka mapahamak pa kayo." Sabi ko naman sa kanila.

"Manang? Makinig ka, may kasama ka man or hindi. Sasaktan at sasaktan nya pa rin ang mag aama mo." Sambit pa ni AA. Na pabulong din, para hindi kami marinig nitong ni Gago.

"May point si AA Manang, ganito na lang. Kunwari kami yung driver mo." Sabi pa ni Gary .

Hindi ko na alam anong gagawin ko. Naguguluhan na ako, lalo na ang puso ko.

"Ano ba? Ang tagal mo naman." Sambit pa ni Noli.

"Oo sige, makikipag kita ako." Sambit ko naman.

Tyaka ako tumango sa mga sinabi ng mga kapatid ko.

"Ok sige, ibababa ko na ito." Sambit naman nya sa amin.

"Teka!? Paka usap ako sa mag aama ko." Sabi ko naman.

"Hmm? Sige, baka kasi sabihin mo maka sarili ako." Sambit naman nya. "Oh yung mommy nyo, at yung asawa mo. Kumapre kong hilaw." Saad nya pa sa mag aama ko.

"Langga? Wag kang pumayag sa gusto nya." Sabi naman ng asawa ko.

Lalong tumulo ang mga luha ko ng marinig ko yung tinig ng asawa ko.

"Mommy! Wag po please po, pero po mommy tulungan mo po kami." Sabay sabay na sabi ng mga bata. Pero itong sentences lang ito yung naiintindihan ko.

Mag lalo na akong umiyak, ng marinig ko yung mga anak ko. Ilang araw na kaming hindi nag kikita. Ngayon ko lang ulit sila narinig.

Maging ang mga kapatid ko ay umiiyak na rin. Lalo na si AA, dahil nga sa mga nangyayari nadamay sya.

"Ililigtas namin kayo." Sambit pa ni AA.

"Oo mga anak, pupunta kami para iligtas kayo.* Sambit din ni Gary.

"Mga Tito namin po." Sabi pa ulit ng mga bata. "Miss na po namin kayo mommy and mga toto. Love na love na love namin po kayo po." Sabay sabay ulit nila na sabi.

"Ok times up, masyado na ata kayo na aliw sa call. Buti sana kung binabayaran nyo yung load ko." Sabi pa ni Noli.

"Teka, yung mga anak ko." Sambit ko naman.

"Ba- bye." Sambit pa nya.

Lalo naman akong humagulgol at napa upo na ako sahig. Maging ang mga kapatid ko ay tinabihan na ako. Mabuti na lang pina aliw namin yung mga bata sa kasambahay namin.

"Kailangan nyang mag bayad." Sabi pa ni AA.

"Tama nga si AA, dapat na nyang pag bayaran lahat ng mga kasalanan nya." Sambit pa ni Gary.

"Patawarin nyo ako ha?" Sabi ko naman.

"Shh hindi mo kasalanan ito Manang." Sambit pa ni AA.

"Manang, hindi mo dapat ipag hingi ng sorry yung lalaking iyon." Sabi pa ni Gary.

"Hindi kasalanan ko rin bakit nagka ganito yung buong pamilya natin." Sambit ko naman.

"Shh, no Manang." Sambit pa ni AA.

"Tama na Manang ok? Mag tulungan na lang tayong lahat." Sambit naman ni Gary.

Habang pinupunasan nila yung mga luha ko. Ganito pa rin pala sila, sa kabila ng mga naging kasalanan ko. Napatawad pa nila ako, nakuha pa nilang tulungan ako.

>>> TC...

AYAN NA NGA BA EH, KAWAWING MADER. MAIIPIT NA NAMAN SA MGA NANGYAYARI. KANINO KAYA SYA SASAMA? SA ASAWA OR SA NAG MAHAL SA KANYA, PERO MAY MAITIM NA BALAK PALA.