PROMISE? ALWAYS...

21ο Κεφαλαιο

Μόλις πηγα στην κουζίνα τον είδα που είχε βγάλει όλα τα φαγητά απο της σακούλες και τους καφέδες και με περίμενε.
"Άντε βρε μωρό μου τι έκανες τόσην ωρα και περιμένω. Θα κρυώσει ο καφές.."εγω είχα πάθει σοκ. Ο πατέρας μου ηταν πάνω και κοιμόταν και κάτω το αγόρι μου και εγω να τρώμε πρωινώ; Και όταν κατέβει θα του έρθει το πρώτο εγκεφαλικό.
"Οοο..εεε..ο μπαμπάς μου...ειναι πάνω..και.."προσπαθούσα να μιλήσω αλλα πως να το κάνω αφού ετρεμα. Δεν ήξερα την αντιδράσει που θα επερνε και αυτό ειναι που με ανχωνε..
"Ο πατέρας σου έφυγε πριν 20 λεπτά περίπου. Τoν πετηχα εξω όταν έβγαζα τα σκουπίδια και μιας και με βρήκε ειπε να σε ενημέρωσω οτι θα αργήσει."
"Ααα.."είπα με ανακούφιση. Αναστέναξα  ανακουφίζοντας και έκατσα δίπλα του.
"Καλημέρα."του ειπα με χαμόγελο και ήπια λίγο απο τον καφέ του σαν να μην συνέβη τιποτα πριν. Άρχισε να γελάει και να μου χαμογελάει με το στραβό του χαμόγελο που όταν το βλεπω λιώνω. Φαγαμε το πρωινώ μας μαζι γελώντας και πειράζοντας ο ένας τον άλλον και αποφασίσαμε να πάμε για κανένα καφεδάκι.
"Σε 30 λεπτά θα ειμαι εξω απο το σπιτι."του ειπα πριν του κλείσω την πόρτα και τρέξω να ετοιμαστώ.
"Οκ σε 30 εδω."μου ειπε και μου έκλεισε το μάτι. Με φίλησε πεταχτά και έφυγε για δίπλα. Μολις έκλεισα την πόρτα αρχιςα να τσιρίζω απο την χαρά μου. Ποτε δεν περίμενα να εχω μια τέτοια σχεση. Επιτέλους μετα απο τόσα χρόνια ένιωθα παλι ευτοιχισμενη.

Είχα ετοιμαστεί πολυ πιο γρήγορα απο όσο περίμενα και εφόσον είχα λίγο χρόνω πήρα την Ραφαελλα τηλέφωνο να δω τι κανει και για να κανονίσουμε για το απογευμα.
"Καλα αγαπη σε κλείνω να παω κάτω γιατι θα με περιμενη και ο άλλος και δεν θελω να ακούσω κήρυγμα.
"Οκ ταλεμε μετα κολλ"
Έβαλα παπούτσια, κοιτάχτηκα μια τελευταία φορα στον καθρέφτη και πηγα κάτω.
Βγήκα εξω και τονπερίμενα. Περιμενα..και περιμενα αλλα πουθενά. Αναστεναξα αγανακτισμένη δεν ειναι αυτό με πατούσε και το παπούτσι. Ανοιξα το κινητό μου και είδα οτι αυτός δεν αργισε, αλλα εγω βγήκα πολυ νωρίς εξω. Γαμωτο τωρα να με περάσει για κανα χαζό μικρό ερωτευμένω που κανει σαν χαζό. Απο της σκέψεις μου με έβγαλε η μηχανή του Χρήστου. Γυρισα το κεφαλή μου και τον είδα να έρχεται προς το μέρος μου. Του χαμογελαςα και ανταπέδωσε. Ανεβηκα και με πήγε για παγωτό.

Μετα απο λίγο με πηρε η Ραφαελλα τηλέφωνο και μου ειπε να βρεθούμε σε μια καφετέρια. Ανεβηκαμε στην μηχανή και πήγαμε με προορισμό το καφε που είχαμε ραντεβού.
"Καλα αγαπη μου ταλεμε"του ειπα και τον φίλησα πεταχτά.
"Εε μόνο αυτό;"ειπε με λυπημένη φατσούλα.
Του εδωςα ενα παθιασμένω φιλί και μπήκαμε μετα απο κατι λεπτά μεςα στο μαγαζί γιατι αυτός θα έβγαινε με την παρέα του και εγω ήθελα να ειμαι μόνη με την Ραφαελλα. Καθομασταν σχεδόν απέναντι με τα αγόρια και συνεχια ο Χρηςτος μου χαμογελούσε μου έκλεινε το μάτι και μερικές φορές μου έστελνε διαφορά μηνύματα που με έκαναν να γελάω χωρίς σταματιμω.
"Σου λεω τον ξερω εγω τον Πανο σε θελει και θα κανει γρήγορα κινήσει."
"Ναι άντε να δουμε." ειπε ξεφυσώντας η Ραφαελλα. Γελασα και υπια λίγο απο τον καφε μου. Σε καπια φαςη ακουςα μια τσιριχτή φωνή να φωνάζει το όνομα του Χρηστου. Ταυτοχρονα με την Ραφαελλα γυρίσαμε προς την παρέα που ηταν τα αγόρια και είδαμε μια λεπτή ψιλή ξανθιά να αγκαλιάσει τον Χρήστο και να του τρίβετε. Εγω γουρλωσα τα ματια και πνίγηκα με τον καφε μου απο το σοκ.
"Χρήστο αγαπη μου ποσό μου ελειψες."
Γυριςα και κοίταξα τον Χρήστο απορημένη. Οχι πες μου οτι δεν ειναι αυτό που νομίζω.
"Εε για Μονικα.."ο Χρηστος την έσπρωξε ήρεμα μακρια του και με κοίταξε. Εγω είχα θυμώσει γιατι αυτή τον κρατούσε απο τα χέρια και όλο του κολλούσε. Η ηλίθια! Εγω κοιτούσα μια τον Χρήστο και μια αυτήν. Αυτη τοςο αγένεις που ειναι ούτε που με πρόσεξε. Οταν παρατήρησε πως το βλέμμα του Χρήστου δεν ηταν πάνω σε αυτήν αλλα σε εμενα γυριςε και με κοίταξε με αιδια. Δηλαδη έλεος ποσό ξεκολο βρε παιδί μου.
Μετα δεν με κοιτουςε καν και σχεδόν την είχε αγκαλιά και ηταν τοςο κοντά. Μου ήρθε να την πνίξω. Σηκώθηκα για να παω προς την παρέα  τους αλλα η Ραφαελλα με σταμάτησε.
"Μην κανεις καμία βλακεία."δεν την ακουςα καν και συνέχισα προς την παρέα τους.
"Χρήστο να σου πω."του ειπα μπας και τον πάρω απο αυτην την μέδουσα. Πριν προλάβει να πει κατι ο Χρηστος μου ειπε αυτή:
"Και εσυ εισαι..."
"Η κ-"πήγε να πει ο Χρηστος αλλα τον πρόλαβα.
"Η πρώην!"ειπα ετςι ώστε να με ακούσει ο Χρηστος. Αυτος με το που το άκουσε λες και τον τσίμπησε μελισσα πετάχτηκε και την άφησε. Κανενας δεν μιλούσε απο την παρέα μόνο κοιτούσαν αμίλητη.
"Τι λες;"μου ειπε ο Χρηςτος με γουρλωμένα ματια. Εγω του πέταξα ενα:
"Παρατάμε."και σηκώθηκα και έφυγα. Τον άκουγα να με φωνάζει, αλλα δεν γυριςα απλός συνέχισα μέχρι να απομακρυνθώ απο το μαγαζί που είμασταν. Ηταν ακομα πιςω μου και έτρεχε να με φτάσει. Με μια απότομη κίνηση γυρνάω σταυρώνοντας τα χέρια μου κάτω το στήθος μου.
"Επιτέλους."
"Τι θες;"
"Αλεξια τι ειναι αυτά που ειπες στο μαγαζί;"
"Τι ειπα;"το έπαιξα ανηξερη.
"Μην μου παίζεις εμενα την χαζή και απαντά."
"Κοιτα ρε που θα μας βγεις και απο πάνω. Πανε μωρε στην γκομενιτσα σου την Μονικα όπως και να την λένε και παρατάμε!"του φώναξα και αρχιςα να προχωράω παλι για να φύγω. Αλλα σιγά μην με άφηνε. Με επιαςε απο το μπράτσο και με μια απότομη κίνηση με έφερε κοντά του.
"Αλεξια δεν ειναι."
"Ηταν όμως και μπορεί ακομα να παίζει κατι μεταξει σας γι'αυτο να σου κολλούσε τοςο. Όχι  οτι εσυ πήγενες πιςω."
"Αλεξια ακούς τι λες; Μαζι σου ειμαι όχι με αυτην! Με εσενα τα εχω εσενα θελω! Καταλαβε το!"
"Και αν κανεις σε εμενα οτι και στοις άλλες.."ειπα απελπισμένα και ξεφυσιξα.
"Ρε μωρο μου προσπαθώ, προσπαθω μόνο για εσενα να αλλάξω και να εχουμε μια ωραια σχέση. Τα πήγεναμε τοςο καλα και τωρα τι; Κάθε φορα που θα βλέπουμε μια πρώην μου αυτό θα γίνετε;" Δεν ήξερα τι να πω.
"Μιλά μου Αλεξια.."
"Δεν ξερω. Δεν ξερω ρε Χρήστο. Εσυ ποτε δεν είχες μια κανονική σχέση και της άλλαζες όλες σαν τα πουκάμισα εγω όμως θελω αλλα που μάλλον δεν μπορείς να-"
"Προσπαθώ όμως.."σιωπή. Δεν μιλούσαμε μόνο κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον μεςα στα ματια.
"Χρήστο.."του ειπα έτοιμη να κλάψω. Με το που με είδε ετςι τρελάθηκε.
"Πες μου."ειπε ανήσυχος. Κρεμόταν απο τα χείλη μου για να ακούσει τι είχα να του πω.
"Σε παρακαλώ δεν θελω να σε χάσω, όχι και εσενα!"Αρχιςα να κλαίω χώρις λόγο. Με έσφιξε στην αγκαλιά του και μου ψιθύριζε πως όλα θα παν καλα. Δεν μιλούσαμε απλά αγκαλιαζωμασταν μέχρι που έσπασε την σιωπή.
"Δηλαδή τελιωσε το θέμα με την ηλιθια;"μου ειπε και εγω γέλασα.
"Ναι, αλλα για να μην ξαναγίνουν τέτοια θέματα μην της δίνεις δικαιώματα της πρωιν σου και όταν λεω πρώην σου εννοώ όλες!!"γέλασε και αμεσος μετα με φίλησε.