PROMISE? ALWAYS...

61ο Κεφαλαιο

"Ουαουυ.."ακουςα την Ραφαελλα να λεει απο το σαλόνι.
"Παιδια ελάτε να δείτε θέα που εχουμε."μας ειπε με ενθουσιασμό. Μαζι με τον Χρήστο πλησιάσαμε την Ραφαελλα η οποία στέκονταν μπροστά απο ενα απο τα πολλα παράθυρα. Η θέα ηταν φανταστική! Απο εδω πανω βλέπεις σχεδόν τα παντα. Το πιο τελειο ομως ειναι πως απο αυτήν την μεριά πέφτει ο ήλιος και θα μπορούμε να βλέπουμε το ηλιοβασίλεμα.
"Θα περάσουμε τελεια."μουρμούρισε ο Χρήστος, ενω με αγκαλιασε απο πιςω. Χαμογελασα και εβαλα τα χέρια μου πανω στα δικά μου.
"Αχουυ τα γλυκουλια. Περιμένετε να σας βγάλω μια φωτογραφία."μας ανακίνησε η Ραφαέλα, ενω έβγαλε το κηνιτο της απο την τσέπη.
"Χαμογελάστε!"αμεσος ρίξαμε ενα χαμόγελο στην κάμερα και όταν αναβοσβησε η κάμερα, χαλάρωςαμε και γυριςα προς το μέρος του. Με κρατούσε ακομα απο την μεςη και εγω εβαλα τα χέρια μου στον λαιμό του. Τον φίλησα πεταχτά και τον κοιταξα στα ματια, ενω ειχα ενα πλατύ χαμόγελο.
"Αντε πανε πάρε τα παιδια να δουμε αν έφτασαν."μου έγνεψε και πηγε προς το σαλόνι να παρει το κινητό του, το οποίο το άφησε εκει με το που μπήκαμε μεςα στο σπιτι. Εντωμεταξύ  η Ραφαελλα κοιτούσε μια το κινητό της και μια εμενα με χαμόγελο.
"Γιατι χαμογελάς καλε;"την ρωτηςα, ενω την πλησίασα. Μου εδιξε την φωτογραφία που μας έβγαλε και αμεσος μου ειπε:
"Εε τελικα ειμαι τελεια φωτογράφος."μουρμούρισε.
"Εισαι εισαι.."μουρμούρισα και εγω, ενω εκανα ζουμ την φωτογραφία και μας παρατηρούσα. Ηταν μια απο της πιο γλυκές φωτογραφιες που είχαμε.
"Κοριτςια τα αγόρια ηρθαν, παμε να δουμε το διαμέρισμα τους." ακούσαμε τον Χρήστο απο την κουζινα να μας φωνάζει.
"Ερχόμαστε." του φώναξα και έδωσα το κινητό στην Ραφαελλα.
"Αυτην την θελω. Οπωσδήποτε."μου έγνεψε, ενω με κοίταξε με το πονηρό της χαμόγελο. Στριφογύρισμα τα ματια μου γελώντας και πήγαμε προς την πόρτα που μας περίμενε ο Χρήστος. [...]

"Πολυ ωραιο και το δικο σας."τους ειπα ενω καθόμασταν ολοι στον καναπέ απο τα αγόρια. Ειχαμε παράγγειλει να φάμε πίτσες, μιας και ειμασταν ολοι μερα νηστικοί. Η Ραφαέλα οπως παντα έστελνε μηνύματα με τον Πανο, τα αγόρια μιλούσαν για μπάλα και εγω ξαπλωνα πανω στον Χρήστο, ενω αυτός μου χάιδευε τα μαλλιά και μιλούσε με τα αγόρια.
Καπου στης 23:30 φύγαμε και εμεις να παμε να κοιμηθούμε, γιατι ήμασταν πολυ κουρασμένη.

Οι πρώτες εβδομάδες ηταν λιγο κουραστικές για όλους μας. Ψαχναμε να βρούμε δουλειά, πανεπιστήμιο και την σχολή για τον Χρήστο. Ευτυχώς η σχολές απο ολους μας ειναι κοντά η μια στην αλλη οποτε όταν σχολάμε, συναντιόμαστε ολοι μαζι και παμε να φάμε μεσημεριανό, κάθε φορα και σε αλλο μαγαζι. Στο πανεπιστήμιο μου ηταν μαζι μου η Ραφαελλα και ο Αλέξης. Ο Τάσος με τον Χρήστο είχαν πάει μαζι στην σχολή ωστε να μάθουν επιτελους την γλωςςα. Επιπλέων ολοι δουλεύαμε. Εγω πηγενα σε σπίτια και πρόσεχα μωράκια, η Ραφαελλα με τον Χρηςτο σε μια καφετέρια και ο Αλέξης σε ενα γυμναστήριο που κανει αυτοάμυνα. Ο Τάσος ακομα δεν βγήκε, αλλα δεν αγχώνεται και ιδιαίτερα μιας και εχει πολλα λεφτά.
"Μωρο μου ξυπνά θα αργήσουμε."ακουςα την αγουροξυπνημένη φωνή του Χρήστου, ενω με αγκάλιαζε.
"Μμμ.."του γυριςα την πλατύ.
"Ελα μωρο μου σήκω.."μου έβγαλε το πάπλωμα και με σηκωσε στην αγκαλιά του.
"Ρε Χρήστο.."του φώναξα και έχωσα το κεφάλι μου στον λαιμό του.
"Ελα σήκω, έφτιαξα και πρωινό."αμεσος άνοιξα τα ματια και κατέβηκα απο την αγκαλιά μου. Τεντώθηκα και πηγα προς το μπάνιο χωρις να του μιλήσω. Τον ακουςα να χασκογελαει, αλλα δεν εδωςα σημαςια.
Όταν βγήκα απο το μπάνιο ντύθηκα στα γρήγορα και πηγα προς την κουζινα. Η Ραφαελλα εκανε Skype με τον Πανο και ο Χρήστος απο δίπλα της να του μιλάει και να τρώει ταυτοχρονα.
"Ηευυ Πανούλι μουυ.."του ειπα χαμογελοντας.
"Καλημέρα μικρουλιι μου. Πως τα περνάς; Σου άφησα καλη παρέα ετςι;"κοιταξα την Ραφαελλα με τον Χρήστο που χαμογελούσαν και αυτή στην κάμερα.
"Την καλύτερη."του ειπα και φίλησα τον Χρήστο πεταχτά και πηγα να αγκαλιάσω και την Ραφαελλα.
Μιλησαμε λίγη ωρα ακομα και το κλείσαμε.
Όταν ο Αλέξης με τον Ταςο χτύπησαν την πόρτα μας, σηκωθήκαμε ολοι μαζι και φύγαμε. Αποχαιρετήσαμε τον Χρήστο με τον Ταςο και φύγαμε με τα παιδια.