PROMISE? ALWAYS...

63ο Κεφαλαιο

Όταν μπήκαμε μεςα στο γήπεδο ειχε πολυ κόσμο. Ο Αλέξης μας έδειξε της θέσεις μας και ολοι κάτσαμε. Ο Χρήστος που καθόταν δίπλα μου ειχε περάσει το χερι του πανω απο τους ώμους μου, ωστε να ειμαι πιο κοντά του.[..]
Στο πρώτο ημίχρονο ήρθε ενας παρουσιαστής στην μεςη του γηπέδου.
"Περνάτε καλα;"μας ρώτησε φωναχτά.
Ολοι μαζι φωνάξαμε:
"Ναι!"και τοτε μας απάντησε.
"Ενδιαφέρον τοτε ας παίξουμε ένα παιχνιδάκι.."αμεσος ολοι φώναξαν 'Οοο..'
"Το οποίο παιχνίδι αγαπητή μου θεατές και εσεις απο το σπιτι.."ειπε ενω έδειξε στην κάμερα που τον τραβούσε αυτην την στιγμή.
"Λέγετε.."εκανε παύση και πείρε μια βαθια ανασα.
"Kiss Cam!!"ψυθιρισε, ενω κοίταξε την κάμερα με σεξυ βλέμμα και εκλεισε το μάτι. Ολοι άρχισαν να φωνάζουν και να χειροκροτάνε.
"Για να δουμε τα ζευγαράκια μας."η κάμερα αρχισε να δείχνει στην αρχεί ενα ηλικιωμένο ζευγάρι. Στην συνέχεια αλλα τρία ζευγάρια τα οποία φιλήθηκανε χωρις ντροπή. Με το που ειδα οτι η κάμερα τραβούσε εμενα και τον Χρήστο, αρχίσαμε να σκάμε ολοι η παρέα στα γέλια. Η Ραφαελλα απο δίπλα μου να μου φωνάζει συνέχεια:
"Φιλι, φιλι.."αμεσος γύρισα και κοίταξα τον Χρήστο. Με τα χέρια του επιασε το προσόπο μου και με έφερε κοντά του. Τα χειλη μας ενώθηκαν δημιουργώντας ενα γλυκό και παθιασμένω φιλι. Οταν ξεκολλησαμε ο ενας απο τον άλλον ολοι χειροκροτούσαν. Εμεις ομως ακομα κοιταζομασταν.
"Εισαι οτι καλυτερο μου εχει συμβεί."μου ειπε και του χαμογελαςα φιλώντας τον ξανα.

Την επόμενη μεςα σηκωθήκαμε ολοι μαζι νωρις ωστε να αποχαιρετισουμε τον Πανο ο οποίος θα γυρνούσε πιςω στην Ελλαδα. Η Ραφαελλα ειχε πάθη παλι κατάθλιψη και σημερα δεν θα ερχόταν μαζι μας στην σχολη. Θα πηγενε τον Πανο στο αεροδρόμιο.[...]
Όταν τελειωςε το μάθημα τον αγγλικών πηγα προς το ντουλάπακι μου. Αφίσα τα βιβλία μου και πηγα στην καφετέρια που ειναι ολα τα παιδια της σχολής μαζεμένα να πάρω ενα σάντουιτς να φάω, μιας που πεινούσα.
Όταν έκατσα σε ενα αδειο τραπέζι, εβγαλα το κινητό μου εξω. Ειδα πως ειχα ενα μηνυμα απο τον Χρήστο και ενα απο την Ραφαελλα. Ανοιξα της Ραφαελλας πρώτα.
«Μολις γυριςα σπιτι, Αλεξια μου λείπει είδη..»
Της εστειλα ενα μηνυμα να μην στεναχωριέται και πως σε δυο ωρες θα ειμαι μαζι της. Στην συνέχεια άνοιξα το μηνυμα του Χρήστου.
«Μωρο μου βαριέμαι, ποτε τελειώνεις να ερθω να σε πάρω;»
Του απάντησα γρήγορα και αρχιςα να τρώω το σάντουιτς μου.
"Επ τι κανεις μονη σου;"ακουςα την φωνή του Αλέξη. Οταν σήκωσα το κεφάλι μου να τον δω, αυτός ειχε κάτσει και ολας μπροστά μου.
"Τρώω οπως βλέπεις."τον ειρωνεύτηκα.
"Ελα σταματά την ειρωνεία. Παω να πάρω καφε, να σου φέρω κατι;"με ρώτησε.
"Ενα μπουκάλι νερό."μου έγνεψε και σηκώθηκε παλι. Λιγα λεπτά αργότερα εφοσον ειχα φαει είδη το σαντουιτς μου, πηγα να βγάλω παλι το κινητο να στείλω ενα μηνυμα στον Χρήστο.
"Οπ αγόρια για κοιτάξτε η κοπέλια απο προχθες.."ακουςα την φωνή απο εκείνων τον άγνωστο. Με νευριασμένο βλέμμα γυριςα να τον κοιταξω. Ηταν μαζι με δυο φίλους του.
"Πιο ειναι το πρόβλημα σου;"τον ρωτηςα με θάρρος.
"Η φιλενάδα σου που ειναι; Ο άλλος την ψάχνει ολοι μερα."με ρώτησε αποφεύγοντας την δικιά μου ερωτήσει.
"Δεν σε ενδιαφερει."ξαναγύρισα μπροστά μου και άνοιξα το κινητό μου.
"Με τον γκόμενο γράφεις παλι;"δεν απάντησα και αρχιςα να γραφω στην Ραφαέλα. Ξαφνικα μου πηρε το κινητο απο τα χέρια.
"Τι κανεις ρε;"φώναξα ενω σηκώθηκα να το πάρω. Με μια απότομη κινήσει με έφερε κοντά του. Η ανασα του χτυπούσε το προςωπο μου.
"Εμενα δεν θα με αγνοείς όταν σου μιλάω κατάλαβες;"πιο πολυ σαν απειλεί μου ακούστηκε. Την ωρα που πηγα να του απαντήσω ακουςα την φωνή του Αλέξη.
"Τι γίνετε εδω;"αμεσος ο τύπος με άφησε απο κοντά του.
"Τίποτε φίλε εδω παίζουμε με το γκομενακι."πηγα να τον χαστούκισω, αλλα ο Αλέξης μου επιαςε το χερι.
"Αν την ξανα πλησιάσεις αυτην η την φιλη της πέθανες!"τον απείλησε. Αυτος γέλασε ειρωνικά και σταύρωσε τα χέρια του. Τωρα συνειδητοποίησα πως εχει ακομα το κινητο μου. Αμεσος του το πείρα και με κοίταξε με ενα βλέμμα που δεν μπορουσα να περιγράψω. Ξαναγελασε ειρωνικά και πλησίασε τον Αλέξη ωστε τα μετόπα τους να ακουμπούν.
"Πρόσεχε με ποιον τα βάζεις.."πριν συνεχιστεί όλο αυτο και αρχίσει κανένας καυγάς, ενας απο τους φίλους του τύπου τον φώναξε.
"Μαικλ παμε δεν εχει νόημα. Ετσι και αλλιος ο Λιαμ μας περιμένει εξω."απόμακρυνθηκε αποτομα απο τον Αλέξη και πριν γυρίσει και φυγει με σκάναρε με το βλέμμα του. Αναστέναξα εκνευρισμένη και έκατσα παλι κατω. Δίπλα μου έκατσε ο Αλέξης.
"Μην πεις τιποτα στον Χρήστο."τον προηδωποιησα.
"Αλεξια πρεπει να ξε-"
"Αλέξη οχι. Τον ξερεις τον Χρήστο. Μπορει να χάσει παλι τον ελέγχω και δεν θελω. Θα το λύσω μονη μου."