PROMISE? ALWAYS...

38ο Κεφαλαιο

Αμεσος αναγνωρίσα την φωνή του Χρήστου. Έπιασε ενα αγόρι στην ηλικία μας απο το λαιμό. Τοτε ήρθε και ένας άνδρας και ειπε :
"Αν εχετε καποιο πρόβλημα βγήκε εξω να το λύσετε οχι εδω μεςα !"αμέσως κατάλαβα πως ηταν το αφεντικό του μαγαζιού. Ο Χρηστος ηρεμησε και άφησε το αγόρι. Για κατι δευτερόλεπτα υπήρχε ησυχία. Ξαφνικα ομως ο Χρηστος σήκωσε το χερι του και εδωσε μια μπουνιά στον απέναντι του.
Η μυτι του αγοριού αρχισε να ματώνει και όλοι οι άλλοι άρχισαν να φωνάζουν. Δεν πέρασε ουτε μισό δευτερόλεπτο και οι παρέα του αγοριού επιτέθηκε τον Χρήστο. Φυσικά και τα δικά μας αγόρια έτρεξαν να βοηθήσουν. Απο το σοκ πηγα κάποια βήματα πρως τα πιςω. Δεν σκέφτηκα καν να παω ενδιάμεσα. Απλος εβλεπα πως ενα άγνωστο αγόρι πλακώνετε με τον Χρήστο μου. Ηθελα να φωνάξω για βοήθεια, αλλα δεν έβγαιναν η λέξεις. Τοτε πετάχτηκαν αλλα δυο αγόρια πανω του και τον χτύπησαν. Ξαφνικα δεν κουνιόταν αλλο. Τι τον έκαναν; Μου ερχόταν να κλάψω, αλλα δεν βγήκε ουτε ενα δάκρυ. Και αν έπαθε κατι σοβαρό; Τοτε παρατήρησε και ο Τάσος τι συμβαίνει και αρχισε να πλακώνει τα δυο άγνωστα αγόρια για να σηκωθεί ο Χρηστος. Δεν μπορουσα ουτε να αναπνεύσω απο τον φόβο. Η Ραφαελλα ήδη είχε αρχίσει να κλέει γιατι μας ήρθαν ολα πολυ απότομα εκείνη την στιγμή, ομως μου απέσπασε την προσοχή μια δυνατή φωνή.
"Αστυνομία!"ένας σαραντάχρονος αστρονόμος μπήκε ενδιάμεσα απο τα αγόρια. Όταν κατάφερε να ηρεμήσει τα αγόρια πηρε τον κάθε έναν για ερωτήσεις. Εγω και η Ραφαελλα βγήκαμε εξω για να πάρουμε αέρα αφού ο αστυνόμος δεν μας αφίσε να μιλήσουμε με τα αγόρια μας. Πηγα να πω κατι στην Ραφαελλα.
"Εισαι καλ-"ομως με διεκοψε μια σειρήνα. Αφου η αστινομια ήρθε ήδη τότε γιατι; Κόπηκε η αναπνοή μου. Ηταν ενα ασθενοφόρο. Χωρις δεύτερη σκέψει πετάχτηκα και έτρεξα μεςα για να δω αν εγινε κατι με τον Χρήστο. Οταν τον ειδα να στέκεται με την παρέα γύρο απο ενα αγόρι κατω στο πάτωμα, πηγα και τον αγκάλιασα τρομαγμένη.
"Ολα καλα;"ρωτηςα ανήσυχη.
"Ναι εγω ειμαι καλα ομως.."έδειξε με το δάχτυλο το αγόρι που ηταν κατω στο πάτωμα.
"Τι έγινε;"ειπα σοκαρισμένη.
"Τον χτύπησα..δυνατά-"εκανε παύση.
"Δεν ήθελα να με δεις ποτε ετςι!"
Τον αγκάλιασα απλος για να μην ανήσυχη.
Κατι λεπτά αργότερα ηρθαν κάποιοι βοηθοί με το ασθενοφόρο και σήκωσαν το αγόρι που λιποθύμησε. Ολα τα άτομα γύρο μας σταμάτησαν να αναπνέουν. Ολα τα ματια τους ηταν καρφωμένα στο άσπρο φόριο. Ήμουν τοςο τρομοκρατημένη. Οχι, δεν μπορεί να τον χτύπησε τοςο πολυ.
Τοτε ο Χρήστος λύθηκε απο την αγκαλιά μου και μουρμούρισε κατι που δεν καταλαβα. Μετα έκατσε παλι στο τραπέζι και ήπιε την τελευταία γουλιά απο το ποτήρι του.
"Σίγουρα ειναι ολα καλα;"ρωτηςα αγχωμένη. Δεν απάντησε ενώ είχε καρφωμένο το βλέμμα του στους βοηθούς που πλέον κουβαλούσαν το αναίσθητο παιδι πανω στο φόριο. Τον ρωτηςα παλι ομως δεν μου απαντούσε. Ειχα πολυ υπομονή, ομως εκείνη την στιγμή δεν μπορουσα να συγκρατηθώ αλλο.
"Θα μου πεις επιτελους ρε Χρήστο;" ύψωσα λιγο τον τόνο της φωνής μου. Το ασθενοφόρο είχε ίδι φύγει. Ο Χρήστος μου χάρισε μια κρύα ματια και μουρμούρισε.
"Παω να καπνίσω.."σηκώθηκε και βγήκε εξω απο το μπαρ.
"Χρήστο! Μείνε εδω και μιλά μου!"φώναξα αλλα δεν με άκουσε. Γαμωτο! Τσατισμενη τον ακολούθησα. Βγαινοντας εξω δεν πρόσεξα τα άτομα που ψιθύριζαν διαφορά μετάξι τους. Σιγουρα μιλουςαν για το περιστατικό με τον Χρηστο και αυτό το αγόρι. Σταμάτησα για κάποια δευτερόλεπτα γιατι ζαλιστικά. Κρατήθηκα απο μια καρέκλα και έκλεισα τα ματια μου; Γιατι ήπια τοσο; Δεν μου εγινε μάθημα αυτό που έπαθα στην Σαντορίνη;
Μετα απο κατι δευτερόλεπτα βγήκα εξω και αντίκρισα τον Χρήστο σε μια γωνία. Οταν με είδε πέταξε το τσιγάρο κατω στο πάτωμα και το πάτησε με το πόδι του.
"Γιατι με αγνοείς;"ηρθα δίπλα του.
"Αν δεν το κατάλαβες πριν λιγο χτύπησα ένα άγνωστο αγόρι τοςο δυνατά που επρεπε να καλέσουν το ασθενοφόρο!!"μου φώναξε. Δεν ειπα τιποτα. Απλος τον κοιτουςα στα ματια και συνειδητοποίησα πως εχει τύψεις. Οχι μονο αυτός, αλλα και εγω ειχα τύψεις. Εξετιας μου έγιναν ολα. Που να ηξερα τι του ειπε και τον αγρίεψε τοςο ώστε να τον στείλει στο νοσοκομείο;
"Πάμε να φύγουμε καλυτερα." ειπε και γύρισα να ενημέρωσω την Ραφαελλα. Οταν βγήκα εξω βρήκα παλι τον Χρηςτο στην ίδια σταςη όπως πριν να κοιτάει το κενό. Πηγα διστακτικά δίπλα του και του επιαςα το χερι. Αμεςος γύρισε το βλέμμα του σε εμενα και εγω χαϊδεύοντας του το χερι του ειπα:
"Ελα πάμε." μου έγνεψε και φύγαμε προς το αμάξι του.
Στο αμάξι επικρατούσε ησυχία. Ο Χρήστος με άφησε εξω απο το σπιτι και όταν μπήκα μεςα, πηγα αμεσος για ύπνο.

~Πρωί~

Ξύπνησα κανονικά στην ωρα μου και πηγα να κανω ενα μπανάκι. Τοτε ντύθηκα, βάφτηκα και πηγα κατω για να φάω το πρωινώ μου. Ήπια τον καφε μου και πείρα ενα ντεπόν γιατι με πονούσε ακομα το κεφάλι μου. Δεκα λεπτά αργότερα έφυγα απο το σπιτι για να παω προς το σχολειο.
"Με πονάει τοςο πολυ το κεφάλι μου απο εχθες." μου ειπε η Ραφαελλα πριν καν προλάβω να την χαιρετίσω.
"Και εμενα πολυ.."παραπονέθηκα πιάνοντας το κεφάλι μου.
"Καλημέρα κορίτσια μου!"ειπε ο Αλέξης. Αμεσος τον αγκαλιάσαμε η μια μετα την αλλη και μετα τον ρωτηςα:
"Που ειναι ο Χρηστος;"
"Μου έστειλε μηνυμα πως δεν θα έρθει σημερα."απάντησε ο Αλέξης ενώ πήγεναμε πρως την τάξη μας. Πρωτη ωρα είχαμε αγγλικά. Δυστυχώς δεν είχαμε μαζι με την Ραφαελλα γι'αυτο και την χαιρετίσαμε και συνεχίσαμε να πηγενουμε προς την τάξη μας.

"Γιατι δεν μου έστειλε και εμενα μηνυμα; Ξερεις μήπως γιατι δεν θα έρθει;"ρωτηςα περίεργη.
"Είχε να κανονίσει κατι προβλήματα.."Και δηλαδή εμενα γιατι δεν με πείρε ουτε ενα τηλεφωνώ;
Μπήκαμε στην τάξη και έκατσα δίπλα απο τον Αλέξη. Ολοι την ωρα δεν μπορουσα να συγκεντρωθώ στα λόγια της καθηγήτριας. Σκεφτόμουν ολα όσα έγιναν εχθες.
"Κυρία Παπασταύρου εάν δεν θέλετε να παρακολουθήσετε το μάθημα μου, περάστε εξω καλυτερα!"ακουςα την σπαστικη φωνή της καθηγήτριας μου. Κουνησα το κεφάλι μου μπας και συγκεντρωθώ παλι, αλλα άδικος κόπος.
Μετα απο δυο βασανιστικές ώρες των αγγλικών βρήκα την ευκαιρία να πάρω τον Χρήστο τωρα που είχαμε διάλειμμα ενα τηλέφωνο.
"Ναιι;"
"Ελα που εισαι βρε μωρο μου;"τον ρωτησα ήρεμα.
"Στο νοσοκομείο.."ειπε και πείρε
μια βαθια ανασα.

----------------------------------------------
Συγνώμη που δεν ανέβασα τοςο καιρό αλλα εχουμε πολυ διάβασμα.Το επόμενο δεν ξερω ποτε θα μπει.Αν θα σας αρεσει το κεφαλαιο κάντε μου σχολεία και ψήφους. 💓