"Οχι μη...άσε με...Οχιι.."η Αλεξια πετάχτηκε απο τον ύπνο της. Εγω την πηρα γρήγορα στην αγκαλιά μου και προσπαθούσα να την ηρεμήσω και τα κατάφερα με επιτυχεία. Μετα απο δυο λεπτά ξανα αποκοιμήθηκε ξαπλωνοντας πανω στο στήθος μου. Μου είχε λείψει τοςο πολυ όλο αυτό. Χαμογελασα στην σκέψει και χαϊδεύοντας τα μαλλιά της την φίλησα στα χείλι της. Κατι τοςο ωραιο, που δεν θα το θυμόταν δυστυχώς. Ειχα κάτσει όλο το βράδυ σχεδόν και την χάζευα μεχρι που με πείρε ο ύπνος μυρίζοντας το άρωμα της.~Αλεξια~
Με το που ξύπνησα μπροστά μου ειδα το πανέμορφο προσόπο του. Κοιμόταν τοςο γαλήνια που δεν ήθελα να κουνηθώ για να τον ξυπνήσω. Χωρίς σκέψει χάιδεψα το μάγουλο του και τον κοιτουςα στα χείλη του. Αμεσος τράβηξα το χερι μου όταν τον ειδα να κουνιέται. Ανοιξε σιγά σιγά τα ματια του και με κοίταξε στα ματια.
"Πόσην ωρα με κοιτάς;"μου ειπε αγουροξυπνημένος και μου χαμογελασε.
"Εεε..."πηγα να πω, αλλα γέλασε με την αμηχανία μου.
"Παω να φτιάξω πρωινώ."μου ειπε και πριν βγει απο το δωμάτιο για να πάει στην κουζίνα με φίλησε στο μάγουλο. Αμεσος ένιωσα παλι αυτην την ανατριχίλα που ένιωθα όταν ειμουν τοςο κοντά του. Κούνησα το κεφάλι για να φύγουν αυτές η σκέψεις απο το κεφάλι μου και σηκώθηκα να κάνω ενα μπανάκι.
Κάτω απο το νερό σκεφτόμουν όλα αυτά που έγιναν εχθές και απο την ταραχή μου, μου ξέφυγαν μερικά δάκρυα, αλλα προσπαθησα να διώξω αυτές της σκέψεις απο το μυαλό μου.
"Τι καλο έφτιαξες;"αμεσος γυριςε και με κοίταξε με το σεξυ βλέμμα του.
"Κρέπες.."αμεσος ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στο προσόπο μου. Ηξερε πως μου αρέσουν παρά πολυ η κρέπες. Άρχισε να γελάει σαν χαζό και τον κοιταξα με σηκωμένο το φρύδι.
"Γιατι γελάς;"σταύρωσα τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου και τον πλησίασα απειλίτικα.
"Εισαι τοςο γλυκιά όταν θυμωνεις." μου ειπε πλησιάζοντας παρά πολυ κοντά μου. Την ωρα που ηταν έτοιμος να με φιλήσει κατι καμένο μύριζε και αμεσος συνειδητοποιεισα τι καιγόταν. Τον εσμπροξα και έτρεξα στης κρεπες μου που με περίμεναν.
"Χευυ τι κανεις;"
"Δεν θα αφήσω να μου κάψεις της κρεπουλες μουυ αγορινα.."του ειπα ναζιαρικα και αυτός αμεσος χασκογελασε. Με πλησίασε και ήρθε απο πιςω μου αγκαλιάζοντας με.Δεν το περιμενα ειναι η αλήθεια. Έμεινα ακίνητη να μυρίζω το άρωμα του.
"Τοςο όμορφη.."μου ψιθύρισε στο αυτι ανατριχιαζοντας με.Μετα απο κανα δεκάλεπτο είχαμε τελειώσει με της κρέπες και καθόμασταν και τρώγαμε.
"Λοιπών..."ξεκίνησε να λεει και τον κοιταξα ερωτηματικά..
"Θες να το συζητήσουμε;"μου ειπε και έτρηψε τον αυχένα του περιμένοντας την απάντηση μου. Αναστέναξα και τον κοιταξα λυπημένα. Χωρις να το καταλάβω αρχιςα παλι να κλαίω και άμεσος ήρθε και με πείρε στην αγκαλιά του.
"Σσς πριγκίπισα μου μην κλαις. Δεν θελω να σε πιέσω να μου πεις.."
"Οχι..οχι θελω να σου πω.."σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοιταξα στα ματια. Μου σκούπισε τα δάκρυα που έτρεχαν και μου έδωσε το χερι του για να τον ακολουθήσω. Χωρίς δεύτερη σκέψει του έπιασα το χερι και κατευθυνθήκαμε προς το σαλόνι.
Του τα εξηγυσα όλα. Βέβαια την περισσότερη ωρα έκλαιγα. Ειχα πάθη σοκ. Ο Χρηστος είχε κανει γροθιές τα χέρια του απο τα νεύρα του. Αλλα χαλάρωσε όταν με είδε να ξανακλαιω. Με πηρε στην αγκαλιά του και προσπαθούσε να με ηρεμήσει.
"Χρήστο είχες δίκαιο για όλα. Επρεπε να σε ακούσω γαμωτο.."συνέχισα να μιλάω κλαίγοντας.
"Σε παρακαλώ καρδούλα μου μην κλαις αλλο. Δεν το αξίζεις. Μονο το όμορφο σου χαμόγελο πρεπει να βλέπουμε όλοι. Το χρειαζόμαστε..το χρειάζομαι.."μου ειπε και μου σήκωσε το προσόπο ώστε να τον βλεπω. Αμεσος τον κοιταξα βαθιά στα ματια για να δω αν λεει την αλήθεια.
"Γιατι;"του ειπα με κλαψουρικο βλέμμα και δάκρυα άρχιζαν να βγαίνουν παλι.
"Τι γιατι;"μου λεει και με κοίταξε στα ματια ερωτηματικά περιμένοντας μια απάντηση. Δεν την πηρε άμεσος αφού πρώτα ήθελα να ήρεμησω την ανασα μου και να χαλαρώσω. Αυτος με κοιτουςε περιμένοντας να του πω κατι.
"Γιατι μου το έκανες αυτό;"ξερω πως αλλάζω θέμα ετςι απλά αλλα θελω να μάθω γιατι μου τα εκανε όλα αυτά.
"Τι σου εκ-"
"Γιατι με κοροϊδέψες; Γιατι μου ειπες ψέματα; Γιατι την φιλήσες και το συνεχίσες όλο αυτό, ενώ ήξερες πως νιώθω; Με προδωσες. Και εσυ Χρηστο." ειπα και τον κοιτουςα στα ματια. Αυτος είχε βάλει τα χέρια του στα γόνατα του και έκρυψε το προσόπο του με της παλάμες του.
"Μωρο μου..συγνώμη..δεν το-"
"Συγνώμη; Σοβαρά τωρα; Μου ζητάς ενα απλό συγνώμη και νομίζεις πως όλα θα αλλάξουν;"αρχιςα να φωνάζω υψώνοντας τον τόνο της φωνής μου.
"Ναι γαμωτο! Δεν ξέρεις τι περασα αυτούς τους μήνες μακρια σου. Αυτο που ένιωσες εσυ σε αυτό που ένιωσα εγω δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Δεν περιγράφετε γαμωτο!! Ξέρεις τι δύσκολο ηταν να μείνω μακρια σου; Δεν το ήθελα γαμωτο!!"μου φώναξε χτυπώντας το τραπέζι με το χερι του με όλη του την δύναμη. Ειδε πως αυτή του η αντιδράσει με τρόμαξε και αμεσος το βλέμμα του χαλάρωσε και με πλησίασε πιάνοντας μου τα χέρια μου.
"Τότε γιατι μου το έκανες αυτό;"του ειπα βουρκωμένα. Αναστεναξε και με κοίταξε στα ματια.
"Για να σε προστατεύσω."μου ειπε τοςο απλά και απλος με κοιτουςε περιμένοντας την επόμενη μου λέξει.
"Να με προστατεύσεις; Απο ποιον;"ειπα ταραγμένη.~Χρηστος~
Δεν είχα αλλη επιλογή. Επρεπε να της τα πω όλα. Την έχασα μια φορα δεν θα την ξαναχασω και δεύτερη. Και ετςι αρχιςα να της τα λεω όλα.
"Μονο μην με διακόψεις!"μου έγνεψε καταφατικά και με κοίταξε στα ματια. Πηρα μια βαθια ανασα και αρχιςα να της τα εξηγώ όλα.
"Με τον Νίκο ειμασταν κολλητή. Πριν τρία χρόνια περίπου οι γονείς μας αποφάσισαν να παν να μείνουν Αθήνα για να βρουν μια καλύτερη δουλειά. Οποτε εγω με τον Νικο αποφασίσαμε να συγκάτοικησουμε, ώστε να πληρώνουμε και το ενοίκιο μισό μισό. Μετα απο έναν μήνα περίπου μου γνώρισε την παρέα του. Ηταν μπλεγμένη με ναρκωτικά και στο να κλέβουν τράπεζες, σπίτια και αλλα πολλα. Με είχε κανει σαν υπαρχηγό όλης αυτής της ομάδας. Φυσικα και ο αρχηγός ηταν ο Νικος. Με έμπλεξε τοςο που δεν μπορουσα να ξεμπλέξω. Εννοείτε πως τον είχα διώξει απο το σπιτι. Τελος παντόν μετα απο έναν χρονο περίπου κατάφερα να ξεκοψω τέλειος αλλα οι απειλές του Νίκου συνεχίζονταν μεχρι που σταμάτησαν μετα απο δυο μήνες. Μεςα σε πέντε μήνες είχα ξεμπλέξει και απο τα ναρκωτικά, γιατι όπως ξερεις δεν ειναι και το πιο εύκολο πράγμα να ξεκοψεις. Μετα γνώρισα εσενα και ηταν όλα τέλεια. Μεχρι που πριν δυο μήνες περίπου άρχισαν να μου στέλνουν απειλητικά μηνύματα που έγραφαν οτι θα κάνουν κακό σε όποιον αγαπάω. Αμεσος κατάλαβα πως εμφανηστικε ξανα ο Νικος. Αλλα δεν μου είχε περάσει ποτε στο μυαλό πως θα μπορούσε να πάρει εκδίκηση με εσενα θύμα. Σε παρακολουθούσε. Μου έστελνε φωτογραφίες σου. Οτι και να έκανες ήξερε την κάθε σου κίνηση. Ειχα τρομάξει τοςο για εσενα. Γιαυτο σε είχα χωρίσει ώστε να ξέρει πως δεν μου εισαι τιποτα το συμαντικο και ξαναέγινα αυτός ο μαλακας που ημουν και τότε. Δεν ήθελα να πάθεις κακό γαμωτο. Και για όλα αυτά σε έχασα!! Ξερεις τι δύσκολο ηταν να σε βλεπω με τον εχθρό μου και να ξερω πως θελει να σου κανει κακό; Να μην μπορώ να σου μιλήσω, γιατι αλλιος θα εκανε κακό σε όλους όσους αγαπάω. Και ναι Αλεξια Σαγαπαω!! Σαγαπαω πιο πολυ και απο την ζωή μου!!"----------------------------------------------
Δεν έχετε να πείτε ...τρεια κεφαλαία σε μια μερα...Καλο διάβασμα..😏💓
YOU ARE READING
PROMISE? ALWAYS...
RomanceΑπό τότε που συνέβη το συμβάν,αποτελείτε η ζωή της 17χρονης Αλεξίας μόνο από ταξίδια.Μετακομίζοντας από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα έχει την ελπίδα να βρει επιτέλους φίλους.Ενα από τα ταξίδια της όμως έφερε τα πάνω κάτω στην ζωή της.Ολα άλλαξα...