PROMISE? ALWAYS...

34ο Κεφαλαιο

Δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτε και ολας είχα βουρκώσει. Με κοιτουσε ανήσυχος και πριν προλάβει να πει κατι τον αγκάλιασα σφιχτά κλαίγοντας.
"Μην μου το ξανακάνεις αυτό."του ειπα και με απομάκρυνε λιγο απο κοντά του ώστε να τον βλεπω. Μου σκούπισε τα δάκρυα και με τα χέρια του μου επιαςε το κεφάλι κοιτώντας με στα ματια.
"Ποτε ξανα καρδιά μου! Ποτε ξανα!"του έγνεψα και ξανα αγκαλιαστήκαμε. Είμαστε ετςι στο πάτωμα μια ωρα περίπου. Μετα επρεπε να φύγω, όποτε με πήγε μεχρι την πόρτα φιλώντας με στο μάγουλο και μετα έφυγα. Και ναι. Ακομα ειμαι ερωτευμένη μαζι του. Άλλωστε παντα ημουν. Δεν υπήρξε μερα που να μην δεν τον σκευτομουν.

Η μερες περνούσαν και όλο πιο κοντά ερχόμουν με τον Χρήστο.
Όλοι η παρέα είμαστε στα Starbucks και περιμένουμε τον Χρήστο και τον Αλέξη να μας φέρουν τα ποτά μας.
Οι αλλη έχουν παραγγείλει όποτε εγω με την Ραφαελλα καθόμασταν και μιλούσαμε.
"Παω λιγο τουαλέτα."η Ραφαέλα μου έγνεψε και περίμενε τον Πανο που θα ερχόταν απο λεπτό σε λεπτό.

Την ωρα που γύριζα πρως το τραπέζι αυτό που ειδα με σόκαρε. Μια κοπέλα να προσπαθεί να κάτσει πανω στον Χρήστο και να του την πέφτει και αυτός να προσπαθει να την διωξει.
Με το που με είδε με φώναξε να παω προς αυτον.
"Άντε βρε μωρο μου γιατι άργησες."ήρθε και με εβαλε να κάτσω πανω του φιλώντας με πεταχτά στα χείλη. Ειχα πάθει ενα μικρο σοκ. Δεν μιλούσα και τον κοιτούσα ερωτηματικά. Η κοπελιά με το που είδε αυτην την σκηνή, ξύνισε την φάτσα της και έφυγε ηττημένη.
Οι αλλη έλεγαν διάφορες βλακίες όπως:
'Της εδωσες να καταλάβει.."κτλ.
"Αυτό ειναι για εσενα."μου ειπε και μου εδωσε το very berry μου.
Του χαμογελαςα και ήπια μια γουλιά. Κοιταξα τι όνομα τους ειπε να γράψουν και έμεινα. Ασυνείδητα χαμογελάσα στην λέξει 'Princes' που έγραφε πανω στο πλαστικό ποτήρι. Γυρισα και τον κοιταξα.
"Γιατι;"
"Γιατι εισαι η πριγκίπισσα μου!"ειπε και με φίλησε. Παλι έμεινα. Τι έπαθε αυτός σημερα;
Δεν το περιμενα με τιποτα, αλλα του χαμογελαςα όταν τα χείλη μας ξεκόλλησαν.
"Πάμε σημερα σε κανα μπαράκι; Καιρό εχουμε να βγούμε.."μας ρώτησε ο Τασος και όλοι εγνεψαν καταφατικά.
"Γιατι οχι;"ειπε ο Χρηστος κοιτώντας με για να του πω και την δικιά μου γνώμη.
"Ας πάμε."ειπα και του χαμογελαςα. Οταν κοιταζόμασταν και μου χαμογελουςε για εμενα ηταν λες και είμαστε μόνη σε ενα μέρος χωρις καποιος άλλος να ειναι γύρο μας. Τωρα είχα συνειδητοποιεισει πως ακομα καθόμαι επάνω του όποτε με το που πηγα να κάτσω δίπλα του με επιαςε απο την μεςη σταματώντας με.
"Που πας;"
"Να κάτσω δίπλα σου. Ειμαι βαριά."
"Μην ακούω μαλακιες. Ελα εδω."έκατσα παλι πανω του ηττημένη.
Μετα απο δυο ώρες συζήτησης αποφασίσαμε να φύγουμε για να ετοιμαστούμε για το βράδι. Ο Χρηστος πηρε εμενα με την μηχανή για να με γυρίσει σπιτι και ο Αλέξης θα πήγαινε την Ραφαελλα σπιτι της να πάρει τα πράγματα της και μετα θα την φέρει σε εμενα να ετοιμαστούμε.
"Να ερθω να σε πάρω μετα;"
"Εεε βασικά θα έρθει ο Πάνος να μας πάρει με την Ραφαελλα." ειπα καπως αμήχανα. Ηθελα πολυ να παω μαζι του, αλλα κανόνισα ήδη.
"Ααα οκευ. Τοτε θα τα πούμε εκει."του χαμογελαςα και πηγα να φύγω ομως με γυριςε και με φίλησε παθιασμένα.