PROMISE? ALWAYS...

40ο Κεφαλαιο

Γυρισα και ειδα της μια απο της δυο απο πριν.
"Κοιτά την δουλειά σου."ειπα και ρούφηξα αλλη μια τζούρα.
"Μα την δουλειά μου κανω.."ειπε και εγω την αγνόησα.
"Ξενια."ειπε και άπλωσε το χερι της για να κάνουμε χειραψία. Εγω τι κοιταξα με ενα βλέμμα και αμεςος κατέβασε το χερι της και έβηξε αμήχανα. Αλλα δεν σταμάτησε εκει.
"Το δικό σου ονοματάκι;"
"Δεν σε ενδιαφέρει!"της ειπα απότομα. Καλα με εχει φέρει στα όρια μου. Αν συνεχίσει δεν ξερω και εγω τι θα γίνει.
"Παντός θα κάναμε πολυ καλη παρέα εμεις οι δυο.."ειπε ενώ πηγε να με ακούμπησει. Αυτόματα της επιαςα το χερι και της το πέταξα μακρια απο εμενα.
"Μην με ακουμπάς μωρή μην σου κόψω τα χέρια."της φώναξα. Μερικα άτομα είχαν γυρίσει και μας κοιτούσαν, αλλα δεν με ένοιαζε. Έσβησα το τσιγάρο και αρχιςα να περπατάω.
"Μαλακά παω μεσα."απευθύνθηκα στον Αλέξη και μου έγνεψε πως ερχετε και αυτός. Η αλλη είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό. Λογικα δεν το περίμενε να φάει άκυρο, αλλα εμενα δεν με ενδιαφέρει καμια εκτός την Αλεξια.

Μπηκα μεςα και την ωρα που έκατσα δίπλα απο την Αλεξια άνοιξε τα ματάκια της.
"Μμ.. που ήσουν;"ειπε με την αγουροξυπνημένη της φωνή.
"Εξω κάπνιζα. Ελα σήκω σου έφερα να φας."της εδωςα το σάντουιτς και αρχισε να το τρώει. Μετα απο λιγο ακουςα αλλη μια αγουροξυπνημένη φωνή.
"Εεε και εγω θελω.."
"Ελα πάρε.."εδωςα και την Ραφαελλα ενα και έβγαλα το κινητό μου να παίξω κανα παιχνίδι.

~Αλεξια~

Μολις έφαγα το σάντουιτς κοίταξα την Ραφαελλα που είχε ίδι τελειώσει πιο γρήγορα απο εμενα.
"Πως μπορεις τοςο γρήγορα;"ειπα απορημένη.
"Τα παντα μπορώ εγω."ειπε ενώ μου έκλεισε το μάτι. Γελασα και την χτυπισα στον ώμο.
"Οπ ξύπνησαν τα κορίτσια μας."ακουςα τον Αλέξη να μας λεει, ενώ μας πλησιαζε.
"Ναι και τωρα θα πάμε τουαλέτα."ειπε η Ραφαελλα και με επιαςε απο το χερι. Δεν αρνήθηκα μιας και ήθελα να κανω και εγω την ανάγκη μου.
Δέκα λεπτά αργότερα είχαμε γυρίσει παλι στης θέσεις μας. Ειχε ουρά στης τουαλέτες γι'αυτο αργήσαμε και τοςο. Και η περισσότερες απλος να κοιταχτούνε ήθελαν. Εμεις τι φταίμε που θέλαμε τουαλέτα δηλαδή και επρεπε να περιμένουμε να βγουν αυτά τα ξεκολλά επιτελους.
"Τι κανεις;" Ρωτηςα τον Χρηςτο ενώ έκατσα δίπλα του.
"Χαζεύω στο fb."
"Ααα να δω και εγω;"τον ρωτηςα. Αυτος χωρίς να μου αρνηθεί άνοιξε τα χέρια του και με εβαλε στην αγκαλιά του για να κάτσω ετςι ώστε να βλεπω καλύτερα. Σε μια φαςη βγαίνει απο το fb και πάει στην Κάμερα. Τι κανει;
"Εεε τι κανεις;"ειπα κάπως παρεξεμενενει.
"Να βγάλω μια φωτογραφία με την κοπέλα μου θελω. Πειράζει;"ειπε με μια γλυκιά φατσούλα. Χαμογέλασα και τον φίλησα γλυκά στα χείλη.
"Άντε να βγάλουμε."αντί για μια βγάλαμε χίλιες. Οχι μονο εγω και αυτός. Μετα βγάζαμε όλοι μαζι. Οταν τελειώσαμε καθόμουν παλι πανω στον Χρήστο και κοιτούσαμε της φωτογραφίες. Είχαμε φτάσει σε αυτές που είμασταν οι δυο μας.
"Αυτή ειναι τέλεια."τι ειπα δείχνοντας του την φωτογραφία στην οθόνη.
"Τότε να την ανεβάσουμε.."ειπε παιχνιδιάρικα.
"Τι; Που να την ανεβάσουμε;"ειπα ερωτηματικά.
"Θα δεις." για μερικά λεπτά δεν μου έδειχνε. Οταν τελείωσε οτι εκανε μου έδωσε το κινητο του να δω. Ειχε βάλει την φωτόγραφια μας προφίλ στο fb και ειχα γράψει απο κατω.
'Το κοριτσι μου..💋
Η πριγκίπισσα μου..👑
..η γυναίκα μου..💍'
Χαμογελαςα αμεσος και του εδωςα ενα παθιασμένω φιλι. Αμεσος ανταπέδωσε στο φιλι μου. Φιλιωμασταν για πολυ ωρα μεχρι που η φωνή του Τασου μας διεκοψε.
"Άντε παίδες. Φτάσαμε!"

Με το που κατεβήκαμε απο το πλοίο, βάλαμε της βαλίτσες σε μια άκρη και συζητήσαμε πως θα φτάσουμε στο σπιτι του Τασου. Ηταν απο πολυ πλούσια οικογένεια γι'αυτο φανταζόμουν ενα τεράστιο σπιτι. Ο Χρήστος κάθησε πανω στης βαλίτσες και ειπε:
"Ωραια, πόσην ωρα κάνουνε απο εδω ως τα Χανιά;"
"Εεε περίπου δυο ώρες κάνουμε παντα με το αμάξι όταν πήγεναμε τα καλοκαίρια."απάντησε ο Τάσος.
Ξαφνικά πηρε ο Τάσος την βαλίτσα του και προχώρησε στο μέρος ένος άντρα. Έπιασα και εγω την βαλίτσα μου και ακολούθησα τον Τάσο. Οταν φτάσαμε ειδα πως κρατούσε ενα χαρτί με το επίθετο του Τάσου.
"Είστε ο κύριος παπαγιανοπουλος;"ρώτησε τον Τάσο.
"Ναι."χαμογελαςα και έδωσε το χερι του για την τυπική χειραψία. Περιμεναμε δυο λεπτά μεχρι να τελειώσουν την συζήτηση. Οταν έφυγε ο άνδρας γυριςε σιγά σιγά ο Τάσος με ενα στραβό χαμόγελο στο προσόπο του. Γιατι το μπορούν ολα τα αγόρια;
Σήκωσε το χερι του. Ολοι έριξαν το βλέμμα τους στο κλειδί που κρατούσε. Νοικιασε αμάξι!
"Αλεξια σου εχω μια έκπληξη."ειπε. Τι; Ποια έκπληξη; Ολοι μας πείραμε της βαλίτσες μας και ακολουθήσαμε τον Τάσο. Οταν έστριψε στο πάρκινγκ έπεσε το βλέμμα μου σε ενα αμάξι που ξεχώριζε απο τα αλλα. Η Ραφαελλα μου έριξε μια πονηρή ματια. Όταν φτάσαμε μπροστά απο το αμάξι αυτό γυριςα και κοιταξα τον Χρήστο με το στόμα ανοιχτό. Πηγα στον Τάσο και ειπα:
"Σοβαρά για εμενα το διάλεξες;"
Παρατήρησα το μαύρο 'DEFENDER'. Ηταν τεράστιο και φαινόταν όλο καινουριο. Γύρισα και αγκάλιασα τον Τάσο. Χάρηκα τοςο πολυ!Απο μικρή ήθελα να ανέβω σε τέτοιο αμάξι. Έβλεπα με τον πατέρα μου της εκπομπές με αμάξια και παντα μου έλεγε πως θα μου πάρει ενα τέτοιο. Ενω ο Θωμάς βοηθούσε την Ραφαέλα βρήκαμε την ευκαιρία εγω και τα αλλα αγόρια να παρατηρήσουμε καλύτερα το αμάξι. Χωρούσαν εφτά άτομα. Ηταν πιο ψηλό απο εμενα. Ο Τάσος έκαψε μπροστά και άνοιξε την μηχανή. Μπηκαμε και εμεις στο αμάξι. Εγω και η Ραφαελλα καθήσαμε πισω. Ο Θωμάς στην θέση του συνοδηγού και ο Χρηστος με τον Αλέξη στην μεςη. Εβγαλα τα ακουστικά μου και εβαλα να ακούσω τα τραγούδια που εχω αποθηκευμένα. Κοιτούσα εξω απο το παράθυρο και επιτελους ειχα την αίσθηση οτι ήρθε το καλοκαίρι. Μετα απο μιςη ωρα ένιωσα το κεφάλι της Ραφαελας πανω στον ωμο μου. Αποκοιμήθηκε η γλυκούλα μου. Μετα απο λιγο ένιωθα πως έκλιναν και τα δικά μου ματια.
"Ξυπνά φτάσαμε."ακούστηκε μια αγοριστική φωνή και με φίλησε στο μέτωπο. Ανοιξα προσεχτικά τα ματια μου. Χαμογελασα ενώ σηκώθηκα απο την θέση μου. Οταν κατέβηκα ο Χρηστος με πηρε απο την μεςη και ειπε.
"Κοιτά!"δείχνοντας με το δάχτυλο του πανω σε μια βίλα. Η Ραφαελλα αμεσος άρπαξε το κλειδί απο το χερι του Τάσου και έτρεξε πρως το σπιτι φωνάζοντας. Ετρεχε σαν παλαβή λες και υπήρχε δωρεάν πίτσα η κατι τέτοιο. Ηταν τεράστιο!

----------------------------------------------