PROMISE? ALWAYS...

64ο Κεφαλαιο

"Τι λέτε χορεύουμε;"ρώτησε ο Λιαμ, ενω κοιτούσε την Ραφαέλα.
"Δεν εχετε σκοπό να μας αφήσετε ήσυχες;"ρωτηςα αγανακτισμένη.
"Ενας χορός και θα σας αφήσουμε."κοιταχτηκαμε με την Ραφαέλα. Μου έγνεψε και χωρις αλλη επιλογή δεχτήκαμε. Ο Λιαμ με την Ραφαέλα και εγω με τον Μαικλ. Συνέχεια έριχνα ματιές στον Χρήστο, προσευχοντας να μην μας δει και κανει φασαρία.
"Μην ανχωνεσε τοςο. Ο φιλαράκος σου ειναι τοςο τυφλά που δεν ξερει τι του γινεται."τον κοιταξα και προσπαθουσα να επεξεργαστώ τα λόγια του. Λιγο το ποτο λιγο η ζάλη αρχιςα να χορεύω και να ειμαι πιο άνετη. Ξαφνικα με πλησίασε επικίνδυνα και με επιαςε απο την μεςη. Εφερε το προσόπο του κοντά στο δικο μου. Πριν με φιλήσει κοιταξα να βρω με το βλέμμα μου την Ραφαέλα αλλα ηταν άφαντη οπως και ο Λιαμ. Αμεσος τον εσμπρωξα και κοιταξα προς το τραπεζι που ειναι η πάρεα μας.
"Τι εγινε τωρα;"τον ακουςα να μου λεει. Εφυγα απο κοντά του, ωςτε να ειμαι πιο κοντά στο τραπεζι. Τα εβλεπα ολα θολά, αλλα μπόρεσα να κοιταξω ωστε να καταλάβω πως έλειπε απο το τραπεζι. Με τα χίλια ζόρια κατάφερα να φτάσω στης τουαλέτες. Παλι δεν ηταν εκει. Πηγα μπροστά απο τον νεροχύτη και έριξα νερό στο προςωπο μου. Αμεςος ενιωσα καλυτερα.
"Η Ραφαέλα!"ψιθύρισα και βγήκα απο την τουαλέτα. Σκαναρα στα γρήγορα το μαγαζι και δεν ηταν πουθενά. Τοτε το μονο μέρος που θα μπορούσε να ηταν ακομα, θα ηταν μονο εξω. Με γρήγορο βήμα βγήκα εξω. Στην γωνία του μαγαζιού διέκρινα την Ραφαέλα να φιλιέται με τον Λιαμ που την ειχε κολληση στο τοιχο. Πηγα γρήγορα και τον έσπρωξα απο πανω της.
"Ρε μαλακά τι της εκανες;"του φώναξα. Ηταν έτοιμη να πέσει και την στήριξα πανω μου.
"Τιποτα που να μην ήθελε."μου πέταξε το υπονοούμενο, μου εκλεισε το μάτι και έφυγε για να πάει παλι στο μπαρ.
"Αλεξια τι γίνετε εδω;"ακουςα τον Τάσο. Απο την τρομάρα μου πηγε να μου πέσει η Ραφαέλα η οποία παρεπιπτόντως κοιμόταν όρθια.
"Εγινε τυφλά και την έφερα λιγο εξω να πάρουμε καθαρό αέρα. Τελικά την πείρε ο υπνος."εύχομαι να το έχαψε.
"Αα. Κατσε να σε βοηθήσω."με μια απότομη κίνηση την πηρε αγκαλιά.
"Την παω σπιτι. Εσυ πανε μεςα να μαζέψεις τους άλλους."του έγνεψα και μπήκα παλι μεςα στο μαγαζι. Σκαναρα με το βλέμμα μου για να βρω τον Χρήστο ο οποίος ηταν στο τραπεζι και φαινόταν απο εδω ποςο ειχε πιει. Όταν φτάνω στο τραπεζι κάθομαι δίπλα του και παω να τον φιλήσω, αλλα για καποιο λόγο με έσπρωξε μακρια μου.
"Ώπα κοπέλια, κοιτά ωραια κοπέλα εισαι αλλα δεν θα σε φιλήσω. Εχω κοπέλα, την λένε Αλεξια και την αγαπάω, οποτε φύγε μην σε βρει εδω."καλα δεν με αναγνώρισε; Ποςο ήπιε;
"Μωρο μου εγω ειμαι."του ειπα και του γυριςα το κεφάλι ωστε να με κοιτάει.
"Ααα μωρο μου ήρθες;"καλα ο κόσμος χάζεψαι.
Με τα χίλια ζόρια κατάφερα να τον πάρω να παμε σπιτι.