45ο Κεφαλαιο

3K 242 4
                                    


Μπαίνοντας μεςα στο δωμάτιο μετα απο μια κουραστική μερα, αυτό που ειδα δεν το περιμενα. Η ηλιθια Κατερίνα να ειναι πανω στον Χρήστο και να τον φιλάει παθιασμένα στα χείλη. Αυτος να την πιάνει απο την μεση και να την τραβαει όλο και πιο κοντά του. Εγω ειχα παγώσει βλέποντας αυτό το θέαμα. Αμεσος εκανα εκατον ογδόντα μοίρες ωστε να φύγω απο αυτό το χαλί που μολις είδαν τα ματια μου, ομως τότε σκόνταψα κάνοντας θόρυβο. Τοτε ο Χρήστος ξεκόλλησε τα χείλη του απο την Κατερίνα και με κοίταξε κατάματα. Δεν εκανε ομως τιποτα. Ξανακοιταξε την Κατερίνα και την ξαναφιλησε παθιασμενα.
"Οχιιι!!"φώναξα ενω πετάχτηκα απο το κρεβάτι μου. Παναγια μου! Ευτυχώς ηταν όνειρο. Δεν θα το άντεχα. Ξαπλωνοντας παλι πιςω στο κρεβάτι συνειδητοποίησα πως ο Χρήστος δεν ειναι δίπλα μου. Μα καλα που μπορεί να πηγε; Επιαςα το κινητό μου που ηταν δίπλα στο κομοδίνο κοιτοντας την ωρα. Η ωρα ειναι 04:22. Χωρις σκέψει σηκώθηκα να παω να τον ψάξω. Την ωρα που κατέβαινα τα σκαλιά ακουςα γέλια απο την κουζινα. Αμεσος πηγα μεςα βλέποντας έναν Χρήστο μαζι με την Κατερίνα να μιλάνε γελοντας. Ευτυχώς που δεν ειδα τιποτα να κάνουν όπως ειδα στο όνειρο. Δεν θα το άντεχα. Ο Χρήστος άμεσος γυριςε το κεφάλι του κοιτοντας εκει που κοιτουςε και η Κατερινα. Οταν με είδε πηρε ενα παράξενο βλέμμα.
"Μωρο μου τι κανεις τέτοια ωρα ξύπνια;"μου ειπε ενω γυριςε ωστε να με βλέπει καλύτερα.
"Αυτό θα ρωτούσα και εσενα."του απάντησα λιγο απότομα, αλλα δεν εχω και άδικο. Μετα απο ενα τέτοιο όνειρο.
"Απλος δεν ειχα ύπνο και ηρθα να πιο λιγο νερό και μιας και ουτε η Κατερινα δεν μπορούσε να κοιμηθεί αρχισαμε να συζητάμε και δεν καταλάβαμε πως πέρασε η ωρα."μου απάντησε γρήγορα. Αμεσος γυρισα και κοιταξα την Κατερινα που αμεσος μου χάρισε ενα ψεύτικο χαμόγελο. Της χαμογελαςα και εγω με ειρωνικό υφάκι γυρίζοντας προς τον Χρήστο.
"Καλα..τα είπατε τωρα. Ελα πάμε για ύπνο."δεν τον άφησα να τελειώσει την πρόταση του και τον τράβηξα να πάμε πανω. Οταν μπήκαμε μεςα στο δωμάτιο αρχισε να μου τα ψάλι.
"Καλα πως με τράβηξες ετσι ρε Αλεξια; Τωρα που ξερω τι θα λεει η κοπέλα .."
"Τι; Και εσενα σε νοιάζει τοςο πολυ η γνώμη της;"του απάντησα απότομα.
"Ρε μωρο μου ειναι ξαδέρφη του Τάσου. Τοσα περάσαμε μαζι την ξερω καλα.."
"Οπα οπα τι εννοείς τόσα εχεις περάσει μαζι της;"ειπα σοκαρισμένη με σηκωμένο φριδι.
"Πρώτον μην μου σηκώνεις εμενα το φρύδι και δεύτερον ειναι μεγάλη ιστορια."ειπε ενω ξάπλωσε στο κρεβάτι.
"Εχω χρονο!"του ειπα λιγο απότομα καθοντας δίπλα του. Αναστέναξε αγανακτισμένος και με κοίταξε στα ματια.
"Τι με κοιτάς; Πες μου!"του ειπα με νεύρα.
"Ρε μωρο μου δεν ειναι τιποτα.."
"Αν δεν θες να μου πεις σημαίνει πως θες να μου κρύψεις κατι."του ειπα ενω απέφυγα το άγγιγμα του. Ομως αυτός σηκώθηκε και εβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο μου, φέρνοντας με ακριβός μπροστά του.
"Ακούς τι λες; Γιατι να θελω να σου κρύψω κατι;"
"Δεν ξερω ίσως γιατι αν το ακούσω θα νευριάζω η και το χειρότερο που εχεις κανει να με φέρει σε θέσει να σε χωρίσω;"
"Τι; Οχι! Μην το ξαναπείς αυτό! Εμεις δεν θα ξαναχωρισουμε!"μου φώναξε. Εγω δεν έλεγα τιποτα. Απλος τον κοιτουςα. Ξανα αναστέναξε και με κοίταξε στα ματια.
"Καλα θα σου πω. Αλλα να ξερεις ειναι μεγάλη ιστορια."του χαμογελασα και τον φίλησα πεταχτά στα χειλη. Μετα αμεσος ξαπλωσαμε αγκαλιά και αρχισε να μου διηγείται την γνωριμία τους.

PROMISE? ALWAYS...Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ