PROMISE? ALWAYS...

57ο Κεφαλαιο

Τότε ήρθε και ο Πάνος μέσα στο δωμάτιο και μόλις με είδε ήρθε κοντά μου. Λύθηκα από την αγκαλιά του Χρήστου και πήγα στον Πάνο.
"Είσαι καλά μικρή μου;" ρώτησε και με πήρε και αυτός αγκαλιά. Επιθύμησα της αγκαλιές του. Ήταν σαν να με αγκάλιαζε ο αδερφός μου.  Γιαυτό δεν θα μπορούσα πότε να αρχίσω κάτι με τον Πάνο. Μου θύμιζε τον αδερφό μου.
"Αλεξία Παπασταύρου;" ακούστηκε μία φωνή πίσω μας. Γύρισα και αντίκρισα έναν απο τους πολλούς αστυνομικόυς.
"Σας παρακαλώ να έρθετε μαζί μας στο αστυνομικό τμήμα, πρεπει να δώσετε καταθέσει." Κούνησα θετικά το κεφάλι και σκούπισα τα δάκρυα μου. Τότε ο Χρήστος με έπιασε από το χέρι.
"Εσάς θα σας πάει άλλο αμάξι." είπε ο αστυνομικός. Τον ακολούθησα και με πήγε στο αμάξι. Μπήκα μέσα στο αμάξι και είδα ότι καθόταν η Ραφαέλα. Άμεσος την αγκάλιασα.
"Είσαι απίστευτη Ραφαέλα! Το κατάφερες!" είπα ενθουσιασμένη.
"Χμ..." ακούστηκε μόνο και ανασήσωκε τους ώμους της. Σαν να μην έκανε κάτι σπουδαίο. Τότε έκατσε ενας αστυνόμος μπροστά στη θέση του οδηγού και ξεκινήσαμε για το αστυνομικό τμήμα.
Τώρα καθόμουν σε ένα γραφείο και εξηγούσα με την Ραφαελα τι έχει γίνει. Εννοείται πως δεν ξέχασα να πω τι έγινε μεταξύ εμένα και τον Νίκο όταν 'τα είχαμε'.
Σαρανταπέντε λεπτά αργότερα μας άφησαν να φύγουμε. Έξω βρήκαμε και τα αγόρια να μας περιμένουν.
"Έπρεπε και εσείς να πάτε στους αστυνομικούς; Τι έγινε;" ρώτησε η κολλητή μου. Τα αγόρια κούνησαν καταφατικα το κεφάλι.
Στο σπίτι ξάπλωσα αμέσως να κοιμηθώ. Οχ τι έχω να ακούσω από τον Πατέρα μου αύριο το πρωί.
Ένας παράξενος ήχος με έβγαλε από τον ύπνο. Ήμουν εντελώς ιδρωμένη. Ξαφνικά άκουσα το θόρυβο πάλι, και τότε ήξερα ότι δεν το είχα        ονειρευτεί. Έπαθα πανικό και άνοιξα το φως δίπλα μου.Έριξα το βλέμμα  μου στο ρολόι και έδειχνε ότι ήταν 3:45. Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα μου και εγώ άρχισα να τσιρίζω από τον φόβο.
"Κορίτσι μου, ηρέμησε. Εγώ είμαι." είπε με χαλαρή φωνή ο πατέρας μου και ήρθε να κάτσει δίπλα μου. Την επόμενη ώρα καθίσαμε και μιλούσαμε για το χθεσινό περιστατικό. Του είπα πως νιώθω και ότι φοβάμαι λίγο ακόμα.Ο Πατέρας μου αμεςος προςπαθηςε να με ηρέμησει. Κουράστηκα ακόμα ποιο πολύ και μόλις έφυγε ο μπαμπάς μου, αποκοιμήθηκα.

Το άλλο πρωί με ξύπνησε το κινητό μου. Εκλεισα το ξυπνητιρι και αμεσος μετα ήρθε ο πατέρας μου στο δωμάτιο.
"Καλημέρα κούκλα μου. Κοιμήθηκες καλα;" ρώτησε. Του έγνεψα και μετα απο πεντε λεπτά με χαιρέτισε για να φύγει στην δουλειά. Ηρέμησε Αλεξία. Ο Νίκος είναι στην φυλακή τώρα για διακίνησης ναρκωτικών και επειδή μας κλείδωσε σε αυτο το άθλιο κελάρι. Δεν μπορεί να μας κάνει τίποτα κακό πια. Σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα για να φτιάξω ένα τσάι. Ένιωθα μοναξιά. Πριν κάτι χρόνια οταν ένιωθα χάλια πήγαινα πάντα στον αδερφό μου. Τότε μου ήρθε μια ιδέα. Πήρα την Ραφαελα τηλέφωνο και της είπα να συναντηθούμε στο Starbucks. Εννοείται πως δέχτηκε. Αμέσως πήγα πάνω και φόρεσα μια απλή άσπρη μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι συνδυασμένο με τα μαύρα σταρακια. Κατέβηκα κάτω της σκάλες, άρπαξα το μπουφάν και τα κλειδιά μου. Και έφυγα για το Starbucks. Όταν έφτασα είδα την Ραφαελα να περιμένει ήδη κάθοντας σε ένα τραπεζάκι. Μόλις με είδε να έρχομαι προς το μέρος της σηκώθηκε από την καρέκλα.
"Χέυ!" είπαμε και οι δύο ταυτόχρονα. Γελάσαμε και αγκαλιαστήκαμε.
"Σου πήρα μια ζεστή σοκολάτα." είπε και μου έδωσε το πλαστικό ποτήρι.
"Ευχαριστώ." απάντησα και ήπια από το καλαμάκι.
"Που θα με πας;" ρώτησε και κόλλησε αμέσως πάνω μου.
"Θα δεις." Διασχίσαμε τον δρόμο και ανεβήκαμε στο αμάξι της Ραφαελας που το είχε παρκαρισμένο. Κάθισα στη θέση του οδηγού και ζήτησα τα κλειδιά. Όταν βάλαμε την ζώνη ξεκίνησα το αυτοκίνητο. Όλοι την διαδρομή σκεφτόμουν μόνο το ένα πράγμα. Κατάλαβα πως η Ραφαελα με κοιτούσε παράξενα. Αλλά την αγνόησα. Ξαφνικά πάτησα γκάζι και η Ραφαελα πιάστηκε από το χερούλι. Ευτυχώς δεν είπε όμως τίποτα. Όταν φτάσαμε με κοίταξε σοκαρισμένη. Εγώ απλός είπα:
"Θελω να σου συστήσω κάποιον." Ξερόκατάπιε και με ακολούθησε. Μόλις φτάσαμε, κάθισα κάτω στο γρασίδι, μπροστά από τον τάφο.
"Γειά σου αδερφούλι..."

----------------------------------------------
Ενα μικρο κεφαλαιο αυτην την φορα.Δεν θέλαμε να σας κάνουμε  να περιμένετε την συνέχεια όποτε βάλαμε ενα μικρο κεφαλαιο.Το επόμενο θα μπει αυτές της μερες!
Υ.Γ: Αν σας αρεσει η ιστορια σχολιάστε μου για να ξέρουμε αν θα την συνεχίσουμε η οχι.. ;(🎀