~Ραφαελλα~Στεναχοριεμε να την βλεπω ετςι .Ειχε γονατίσει μπροστά στον τάφο του αδερφού της και μου εξομολογήθηκε πως κάθε φορα που ένιωθε μονη, ερχόταν εδω και καθόταν με της ωρες.
"Καθομουν και ακομα το κανω, του λεω τα νέα μου, τα θέματα που με προβληματιζουν, τα παντα! Οταν στεναχωριέμαι παντα ερχομαι εδω. Ετσι ξεχνιέμαι και τα βγάζω ολα απο μεςα μου." Δεν με κοιτάει. Κοιταει την φωτογραφία του αδελφού της. Αμεσος γονάτισα δίπλα της και την αγκάλιασα. Την ειδα που εκλαιγε και δεν μπορουσα, αρχιςα να βουρκονω και εγω. Καθίσαμε για περιπου πεντε λεπτά αγκαλιασμένες, ενω εγω προσπαθουσα να την καθησυχάσω.
"Ελα παμε να φύγουμε. Σιγουρα ο Χρήστος θα ανήσυχη."μου έγνεψε και σηκωθήκαμε μαζι.Μιςη ωρα αργότερα ήμασταν στο σπιτι της Αλεξίας. Καθομαστε στον καναπέ, ξαπλωμένες και βλέπουμε Μπρουσκο. Δεν μπορουσα να της αρνηθώ και τωρα αναγκαστικά να το βλεπω και εγω μαζι της.
"Πεινάω."την ακουςα να ψυθιριζει.
"Και εγω. Τι θες να φάμε;"την ειδα να σκέφτεται,αλλα την πρόλαβα.
"Παμε Goodys."αμεσος σηκωθήκαμε για να ετοιμαστούμε.
Δεκαπέντε λεπτά αργότερα ήμασταν μεςα στα Goodys, ενω είχαμε παραγγείλει είδη και τρώγαμε.
Ξαφνικα ακούσαμε την πόρτα του μαγαζιού να ανοίγει. Αυτοματα τα βλέμματα και απο της δυο μας έπεσε στην πόρτα. Ο Θωμάς μαζι με τον Τάσο μπήκαν μεςα και όταν μας εντόπισαν, πλησίασαν και οι δυο με ενα πλατύ χαμόγελο.
"Επ κοριτσαρες τι κανετε;"ειπε ο Τάσος, ενω έκατσε δίπλα στην Αλεξία και ο Θωμάς δίπλα μου.
"Να εδω τρώμε."του απάντησα.
"Ο Χρήστος που ειναι;"ρώτησε η Αλεξια.
"Ερχετε με τον Αλέξη."της απάντησε ο Θωμάς. Εγνεψε και συνέχισε να τρώει της πατάτες της.
"Καλα εμεις παμε να παραγγείλουμε."μας ενημέρωσε ο Τάσος. Σηκώθηκαν και πήγαν να πάρουν το φαγητό τους.
Λιγα λεπτά αργότερα ειδα τον Χρήστο να μπαίνει μεςα μαζι με τον Αλέξη.
"Για σου μωρο μου."ειπε αμεσος ο Χρήστος, ενω αγκαλιασε την Αλεξια και της εδωσε ενα πεταχτώ φιλι στα χειλη. Εντωμεταξύ αυτή ηταν μπουκωμένη απο το φαγητό. Άργησα να γελάω, ενω τους κοιτουςα. Η Αλεξια όλο χαμογελουςε απο την στιγμή που τον είδε. Ταιριαζουν παρα πολυ αυτή οι δυο. Ένιωσα καποιος να κάθεται δίπλα μου.
"Κοπέλια δεν μας μιλας;"ακουςα την φωνή του Αλέξη.
"Ελα σορρυ, απλος κοιτουςα το ζευγαράκι μας."
Τους κοίταξε και χαμογελασε και αυτός. Λιγα λεπτά αργότερα ηρθαν ο Τάσος με τον Θωμά και φάγαμε ολοι μαζι.
Η ημέρα πέρασε ευχάριστα, με ολοι την παρέα μαζι και το βράδι με την Αλεξια μαζι στο σπιτι της να βλέπουμε ταινίες με της ωρες.[.....]
ESTÁS LEYENDO
PROMISE? ALWAYS...
RomanceΑπό τότε που συνέβη το συμβάν,αποτελείτε η ζωή της 17χρονης Αλεξίας μόνο από ταξίδια.Μετακομίζοντας από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα έχει την ελπίδα να βρει επιτέλους φίλους.Ενα από τα ταξίδια της όμως έφερε τα πάνω κάτω στην ζωή της.Ολα άλλαξα...