Maskeli Baloda Sevdim (Tamamlandı)

10.BÖLÜM

Artık hikayeye iyice girelim, öyle değil mi?♥️ Cumartesi günkü baloya iki gün kaldı. Heyecan nasıl?
~~≠~~≠~~≠~~

Üç saat sonra uyanmakta biraz zorlandım açıkçası. İki gece üst üste alkol almak ve geç saatte yatmak bünyemi sarsmıştı.

Titreşen sessiz alarmı kapatıp gözlerimi açtığımda Derya banyodan yeni çıkmış, saçlarını havluyla kuruluyordu. Hafifçe doğrulup, "Bugün erken uyanmışsın," dedim.

"Özür dilerim, çok mu gürültü yaptım?"

"Hayır senden değil, saati kurmuştum."

"Az önce mesaj geldi, sabahki ilk iki ders iptal edilmiş. Sen uyu istersen."

"Uyursam bir daha hiç uyanamam." Yataktan kalkıp esneye esneye banyoya gittim. "Duş alırsam açılırım."

Ilık duş gerçekten iyi gelmişti. On dakika sonra tazelenmiş ve güne başlamaya hazır olarak banyodan çıkıp odaya döndüğümde, Derya'yı sırt üstü yatakta uzanmış, elleri ensesinde tavanı seyrederken buldum.

Yatağıma oturup havluyla saçlarımı kuruturken, ne o ne de ben konuştuk. Dün geceden beri aklıma takıldığı için, özür dilemek üzere hemen lafa girdim. "Derya dün gece seni kırdım, özür dilerim."

Arkadaşımın yüz ifadesinden ne düşündüğünü anlamak istesem de bakışları tavandaydı. Belki de nasıl davranması gerektiğine karar vermeye çalışıyordu.

Arda'dan kaynaklı gerginliğimin Derya ile aramıza girmesini istemiyordum. Hemen havluyu bir kenara bırakıp tüm ilgimi ona ve vereceği tepkiye odakladım. "Derya gerçekten özür dilerim."

Sonunda gözlerini çevirip yüzüme baktı. "Önemli değil, ben de özür dilerim Pelin. Senin fazla üzerine gittim." Sesindeki pişmanlık açıkça belli oluyordu.

"Bu konularda herkes gibi rahat olamıyorum." diye açıklamaya çalıştım. "Bir de..." Annemle babamı ve sırlarını düşünerek, "Eski bir aşk hikayesi yüzünden de hayatımın bir kısmı, nasıl desem?... Biraz karışık." dedim sonunda. "Şu anda hazır değilim, belki bir gün anlatırım."

"Tamam Pelin, zaten tahmin etmiştim." Anlayışla başını salladı. Anlatacağım hikayenin benim başıma geldiğini zannetmişti belli ki. Ama onu düzelterek konuyu uzatmak istemedim. "Ne zaman istersen seni dinlerim Pelin. Ama şunu bil diye söylüyorum, geçmişi geride bırakmazsan geleceğe güvenle bakmayı öğrenemezsin."

Haklıydı ancak geçmişin hesaplarını kapatmam için elimde elle tutulur bilgiye ihtiyacım vardı. Onun için de biraz daha bekleyip, aile sırrımızın ayrıntılarını öğrenmeliydim öncelikle.

"Geçmişimiz, şu ana kadar yaşadıklarımızın gerçek olmadığını gösteriyorsa, onu nasıl çözeceğiz peki?"

"Bazen, çözmek için geç kalınan durumlar da olabiliyor." dediğinde Derya'nın yüzü acı çekiyormuş gibi buruştu.

"Ne gibi?"

İçine derin bir nefes çekerek, "Doğum günlerimi artık kutlamadığımı söylemiştim ya?"

"Evet, neden?"

"Hayatımın en kötü gününü hatırlatıyor da ondan. Zaten onun için Ümit'le bir doğum günü gecemde birlikte oldum. Çocukluğumdaki o anıyı unutturması için." Sesi boğulduğunda konuşmakta zorlandığını anladım. "Yine de unutturmadı."