Bir genç kızın aşka ilk uyanış hikayesi...
İlk aşklar için 'özel' derler, 'unutulmaz' derler. Peki yüzünü görmediğiniz, gerçek sesini duymadığınız, maske ardındaki birine aşık olunabilir mi? Peki kimliğini bilmediğiniz bu erkek, sizin sonsuza kadar...
Merhabalar, sehrialemprofil adlı okuyucum kapak çalışması yapmış. Sizinle paylaşıp teşekkür etmek istedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm sonundaki soruma cevap verirseniz gerçekten çok mutlu edersiniz. Satır aralarına da bol bol yorum yazın lütfen arkadaşlar...❤️ ~~≠~~≠~~≠~~
Arda arabayı park edip el frenini sertçe çekti. Yol boyunca süren sessizliğimizi nihayet bozarak, "Bunu yaşadığımıza inanamıyorum." diye söylendi. "Evren bize şaka yapıyor herhalde. Neden bu gece? O kadar ay bekle, nihayet ilk gecemizi yaşayacak ve seninle ilk kez çırılçıplak sevi..."
Daha fazla dayanamayarak atıldım ve ağzını kapattım. Gözümün önüne gelen görüntüden utanarak, "Arda sakın o cümleyi bitirme." diyebildim. "Evet, her şey istediğimiz gibi gitmemiş olabilir ama yine de bu geceyi ömrüm boyunca unutmayacağım." Dönüp tekrar arkamı yaslayarak parmağımdaki yüzüğe baktım. İçimi derince çektikten sonra yanımdaki adama döndüm. "Hadi eve girelim artık."
"Peki." diye isteksizce mırıldanan Arda, başka bir şey söylemeden kapısını açıp indi.
Eve girdiğimizde, elimizdeki giysi poşetlerini portmantoya asıp monoton hareketlerle merdivenleri tırmandık ve üst kata çıktık. İkimiz de suskun haldeydik. Birbirimize ne söyleyeceğimizi bilemiyor gibi odalarımızın önünde koridorda karşılıklı kalakalmıştık.
"Hemen uyuyacak mısın?" Arda'nın sesi beklenti doluydu.
"Neredeyse gece yarısı oldu. Sen uyumayacak mısın?"
Geceyi burada bitirmek istemediğini saklamayarak, "İstersen birlikte...benim odamda..." diye başlasa da, ileri gittiğini düşünmüş olacak ki tereddütle sustu.
Başımı olumsuzca sallayıp, "Bunun şu anda iyi bir fikir olduğunu sanmıyorum." diyerek geriye doğru küçük bir adım attım. "Kendi odamda yatsam daha iyi olacak Arda."
Ağzını oynattığında içinden okkalı bir küfür savurduğunu anladım. "Gece böyle sonlandığı için çok üzgünüm. Bu hayatımızın en önemli gecelerinden biriydi ve o aptal alarm çalmasaydı..."
Hüzün dolu sesi ona doğru istemsizce adım atıp sarılmamı sağladı. "Lütfen böyle düşünmeyelim." diyerek başımı göğsüne dayadım. "Nasıl bitmiş olursa olsun, benim için hazırladığın bu gece mükemmeldi." Yanağına bir öpücük kondurup devam ettim. "Şu anda gecenin böyle sonlanmasından hayal kırıklığı duyuyor olsak da, göreceksin bak, bir süre sonra olanları çok komik bulup kahkahalar atıyor olacağız."
Sonunda Arda da omuzlarını gevşetip sarılmama karşılık verdi. Enseme kışkırtıcı bir öpücük atıp konuştu. "Yani aslında dediğin doğru." dediğinde sesindeki hüzün silinmişti. "Hayatında kaç çift, tam vuslata ermiş sevişecekken otelde yangın alarmı çalar, değil mi?"
