Maskeli Baloda Sevdim (Tamamlandı)

90. BÖLÜM

"Bahsettiğin dergiyi aldım kızım."

Endişeyle alt dudağımı ısırıp, "Konser haberinin olduğu sayfalara bakabildin mi?" diye sordum.

Annem bir an duraksadıktan sonra, "Evet baktım." diye cevap verdi.

Devam etmesini bekleyerek soluğumu tuttum ama beklediğim olmadı. "Anne, bir şey söylemeyecek misin?"

Hattın diğer tarafından, çevrilen sayfa sesi geldi. Muhtemelen dergiyi tekrar eline almış, haberin olduğu sayfaları açıyordu.

"Pelin, karmakarışık duygu ve düşünceler içindeyim." diye konuşmaya başladığında gerildiğimi hissettim. Her şey yoluna girmeye başlarken, yeniden alt üst olmama neden olacak her türlü sebepten birden ürktüm. Sırtımdan bir ürperti indi.

"Anne, konserden önce bunu konuşmuştuk. Arda ile birlikte gideceğimi söylemiştim. İnan bana beni herkesle tanıştırırken hiç 'nişanlım' kelimesini kullanmadı."

"Boşuna kendini savunmaya çalışma." dediğinde görmeyeceğini bilerek de olsa suçlu suçlu başımı eğdim.

"Savunmaya çalışmıyorum sadece, haberciler..."

"Magazin habercilerinin ve sosyeteye mensup o insanların pireyi nasıl deve yaptıklarını iyi biliyorum kızım. Unutma ki ben de, baban da bir zamanlar o camiada yaşadık. Fotoğraflardaki birçok simayı hatırlıyorum. Şimdi herkes senin Ayhan'ın kızı, Polat ve Münevver Dizdar'ın torunu olduğunu öğrendi. Öte yandan, camiada tanınmış ailesinin vefatından sonra kayıplara karışmış genç varis Arda'nın da bu kadar sene sonra ortaya çıkmasıyla tüm gözler bir anda üzerinize döndü. Hakkınızda yalan yanlış haberler elbette çıkacak kızım."

"Anneciğim ne Arda, ne de ben bunu istiyoruz. İnan ki o yakıştırma nasıl ortaya çıktı bilmiyorum."

"Parmaklarınızdaki yüzükler ilişkinizi tanımlıyor çocuğum."

"Ama size yüzükleri anlatmıştım, çok önceden ne için taktığımızı biliyorsunuz."

"Biliyorum çiçeğim. Hevesin kırılmasın ama, beraberliğinize ne kadar rıza göstermiş olursak olalım, bizim için Arda hala senin sadece erkek arkadaşın, bunu unutma."

"Unutmam anne." derken aynı evde yaşamaya başladığımızı nasıl söyleyeceğimi bir kez daha düşününce, nefesim göğüs kafesimde titreşti, yüreğime bir ağırlık çöktü.

"Şu staj işini de konuşmamız gerekiyor kızım. Senin için gerçekten çok büyük bir fırsat olacak. Baban da ben de senin adına çok mutlu olduk. Sekiz yaşından beri bu mesleğe gönül verdin, sonunda hayallerin gerçek oluyor. Sabahki telefonda onun için o kadar heyecanlıydık."

"Evet anne, ben de Arda söylediğinden beri havalarda uçuyorum."

"Sen yeni öğrenmiş olabilirsin ama Arda babanı, üç gündür ikna etmek için uğraşıyordu. Sonunda senin bu fırsatı tepersen büyük bir üzüntü duyacağını, seni mutsuz görmek istemediğini söyleyip bizi hassas noktamızdan vurdu. Mutluluğunun bizim için ne kadar önemli olduğunu biliyor tabii."

Bunu söylerken annemin hafifçe güldüğünü duydum. Ben de gülümsedim ve rahatlayarak, "İzin verdiğiniz için çok teşekkürler." dedim.

"İzin vermeyip ne yapacaktık? Arda fazlasıyla ısrarcı bir genç, üç gün sabah akşam bize dil döktü. Ne yaptıysak 'Hayır'ı kabul etmedi. Sonunda babanla erkek erkeğe konuştular, anlaştılar. Özel konuştukları için ayrıntıları bilmiyorum ama baban yanıma dönüp bu bir aylık stajın senin için büyük bir fırsat olacağını, geleceğini şekillendireceğini, bu mutluluğu senin elinden almayacağımızı söyledi."