Misfortunes of Love (MOL)

Chapter 49: Hearty, relax

Kaith Torres:

"Good Afternoon po ma'am" nag-smile ako kay Manang Ising at ibinigay na sa kanya yung mga gamit na dala ko.

Agad na ako dumeretso sa guest room para icheck kung okay lang si Nick sa loob. Baka kasi nagpakamatay na yun. Hehe! Joke!

Di na ako kumatok pa at bigla ko na lang binuksan yung pintuan.

"I'm here na!" Nakangiti kong bati kaso wala siya sa kwarto niya kaya nag-fade yung ngiti ko. Nasaan kaya yung mokong na iyon?? Agad akong bumaba at hinanap si Manang para tanungin kung nasaan si Nick.

Pumunta na ako sa may garden kung saan itinuro ni Manang.... Pagdating ko dun nakita ko siyang nakaupo sa bench... Napangiti ako nung nakita ko siya dun. Buti at hindi pa siya nakauwi.... Agad akong lumapit sa kanya at umupo sa tabi niya.

"Kanina ka pa nandito?" Mukhang nagulat siya nung nagsalita ako. Di nioya pala namalayan na umupo ako sa tabi niya. Nakita kong umaliwalas yung aura niya nung nakita niya ako, at dahil dun, napangiti ako.

"Dumating ka na pala..." Umusog siya sa tabi ko at tinitigan lng ako.

"Okay ka na ba?" Hinipo ko yung pisngi at noo niya para i-check kung okay na nga siya. Naka-ginhawa ako nung okay na yung temperature niya base dun sa pagkaka-check ko.

Until now nakatingin pa rin siya sa akin.... Magaling na ba talaga ito? Baka naman... Ang scary eh.

"Uy!" Tinap ko yung kaliwang chick niya saka pa lang siya natauhan...

"Okay ka lang ba??" Nag-nod siya tapos ngumiti at bigla akong niyakap ng sobrang higpit.

"Nick! Loosen up please!!" Sinabi ko habang hinahampas yung mga braso niya kasi nga ang higpit ng pagkakayapos niya sa akin.

"Sorry bebs, sobrang saya ko lang kasi..." Tapos nag-dog smile siya....

"Silly! Kumain ka na ba?" Tumayo ako "I will get you something to eat, wait lang ah" aalis na sana ako kaso hinawakan niya kamay ko.

"No need. Dito ka na lang sa tabi ko." Sinamahan niya pa ng puppy eyes. Sino ba naman ako para hindi madala sa pagkikilos bata niya diba? Umupo ako at tinabihan ulit siya. Inilagay niya yung ulo niya sa balikat ko habang nilalaro yung mga daliri ko sa kamay.

"Thank you bebs ah... Thank you for giving me another chance... Promise, I will never waste this." Napangiti ako sa sinabi niya. Nag-nod na lang ako.

"Effective pala yung pagkakasakit para mapatawad ka ng taong mahal mo noh? Kung alam ko lang, noon ko pa ginawa yun..." Iginalaw ko yung katawan ko ng malakas para mawala sa posisyon yung ulo niya sa balikat ko...

"Not a good joke Nick! Tsss." Sabay irap sa kanya.

"Okay hindi na po. Sorry na..." Nag-pout naman ang mokong.

Ayun, nagkwentuhan muna kami sa may garden... Nagtanong siya about sa mga kaganapan sa school... And speaking about school, may nakalimutan ako... May utang pa pala ako sa kanya na dapat kong bayaran... Not literal na utang... Pero nag-promise kasi ako diba? Remember nung sinabi kong may mare-receive siyang something from me kapag natanggap siya sa band audition? Since natanggap na nga siya, need ko tuparin yung sinabi ko but the problem is.... Naibigay ko na nung nag-celebrate kami ng monthsary yung supposedly ibibigay ko dapat para dun... Ano kayang magandang ibigay?? Hay... Bahala na nga!

"Nick..." Iniangat niya yung ulo niya na nakapatong sa balikat ko.

"Hmmm?"

"Natanggap ka sa band diba?" Na-feel ko na nag-nod siya.

"I'm proud of you. Sabi ko na nga ba you can make it eh." Umupo siya ng maayos para makaharap ako.

"Nagawa ko lang yun kasi inspired eh..." Sabay ngiti sa akin. Napa-smile rin ako dahil sa sinabi niya...

"Inspired? Kanino?? Dun sa girl sa picture?" Lumukot yung mukha niya dahil sa sinabi ko.

"Bebz naman eh! Stop na yun! Di ko naman kilala yung babaing iyon eh... Move on na tayo dun, pleaase?? Kaw lang mahal ko. At ikaw lang yung babae sa paningin ko, kaya ikaw yung babaing inspirasyon ko!" At dahil jan, nakaramdam ako ng init sa mga pisngi ko... Pinipilit kong pigilan yung ngiti para sana asarin pa siya, kaso di ko na kinaya... Super kinilig ako sa sinabi niya eh.

"Okay fine.... ahaha! Btw, Remember nung bago ako umalis papuntang LTS nag-promise ako sayo na may ibibgay ako sayo kapag natanggap ka?" Tumaas isa niyang kilay at pilit yatang inaalala yun.

"Meron ba??" Wala talaga siyang maalala? Ahaha! Yes! Di ko na pala kailangan bayaran yun!

"Wala kang maalala?? Ok, just don't mind it."

"Oy bebz, nagjo-joke lang ako!" Inilahad niya yung mga kamay niya sa harapan ko at pumukit.

"Dali, bigay mo na!" Sabiniya habang ginagalaw galaw yung mga daliri niya.

"Matutuwa ka ba kapag nareceive mo yun?" Idinilat niya yung mga mata niya.

"Ano ba kasi ibibigay mo?" Sa totoo lang nagsisisi pa ako kung bakit ko pa pinaalala yun... Pinagpapawisan tuloy ako kahit di naman mainit.

"Uy! Bebz, bigay mo na!" Pangungulit niya

"Okay fine ibibigay ko na.... Close your eyes first!" Isinara niya yung mga mata niya at naghihintay sa ibibigay ko.

Huminga ako ng napakalalim para lang iraos ito....

1

2

3

This is it Kaith!

*tsssssuuuuupppppp*

Okay its done! Napabukas bigla ang mga mata niya at gulat na gulat sa mga nangyari.... Tumayo na ako dahil parang nailang ako sa ginawa ko.

"C'mon let's eat!" Aya ko sa kanya kahit di ko makuhang tumingin...

Nag half walking half running ako... Ah basta mabilis akong naglakad papalayo hanggang sa makaramdam ako ng kirot sa dibdib ko kaya napatigil ako at napapilipit sa sakit.... Gosh! Bakit ganito?? Masama bang gawin yun sa boyfriend ko at di kinaya ng puso ko?? Pinilit kong umakyat at makapunta sa room ko para uminom ng gamot...

Nakaupo ako sa kama ko at hinihintay mawala ng tuluyan ang paninikip ng dibdib ko.... Ano ba itong pinasok ko...

"Hearty... Ayaw mo ba sa ginawa ko kanina?" Sabi ko habang hinihimas yung dibdib ko... Bakit ganun na-feel ko?? Weird. Siguro wag ko na lang ulitin yun baka next time matuluyan ako, kawawa naman si Nick ko... Haaaaaaaaaaaay...

Lumabas na ako ng kwarto at bumaba na... Nakita ko si Nick na nakaupo sa may sofa at hinihintay yata ako... Nakangiti siya at hawak hawak yung......

LIPS NIYA??? Gosh!!

Naramdaman kong bumibilis na naman yung tibok ng puso ko kaya napahawak ako sa dibdib ko...

"Hearty relax please...." Bulong ko.