(a/n: sorry for typos and wrong used of words, unedited pa po kasi iyan... ahm please vote /become a fan to promote the story... thanks a lot! Btw, sorry nga pala kung super crowded pagdating dito ah... ung tipong siksikan mga words, haha! Sa word kasi ako nagta-type and di ako mahilig sa maraming spaces, kasi i am used na matipid sa paggamit ng pages eh... hahah! please forgive me... hehe! )
NICK ALVAREZ
October 22 ngayon… it means,,, uuwi na siya and most specially, we’re celebrating our first monthsary tonight.
“Bebz, nasa airport ka na ba??” tanong ko sa kaniya sa kabilang linya.
6:00pm na and 7:00pm ang flight niya pabalik dito sa Manila… nag-pareserve na rin ako sa isang restaurant para dun mag-celebrate. Excited lang talaga ako. ilang araw rin naman kasi kaming di nagkita tapos special day pa yung araw ngayon, alam niyo yung feeling na ganun?
“Yup, nandito na kami. By 8:00pm ang departure namin sa Manila.” Two hours pa ang hihintayin ko… ito ang pinaka ayokong part eh… ang maghintay.
“”Do you want me to fetch you there?”
“Wag na. Sila Tita Chiqui yung susundo sa akin eh.”
“Paano tayo magce-celebrate mamaya? Magkita na kaya tayo?”
“Atat lang? relax, dadating naman ako eh. Magkita na lang tayo sa mismong venue.”
“Okay. 8:30pm nandun na ako ah… tawagan mo na lang ako kapag nakarating ka na and if papunta ka
na para monitored ka pa rin. Okay?”
“Opo master… I’ll call you right away kapag nakaapak na ako sa lupa ng Manila…” narinig ko pa ang
pagtawa niya.
“okay good. Sige na, almost 7 na, mamaya na lang ulit. take care ah… I love you!”
“Okay… happy monthsary Nick… Ingat!” and she ended the call already.
Masaya lang ako… kasi this time, may time siya para sa akin… para sa amin. Unlike kasi dati, madalas singit lang ako sa schedule… ngayon, makakapag-enjoy kami together ng kami lang, walang kahating meetings, practice, at council… thankful rin ako kasi di niya nakakalimutan yung araw ngayon. I’m very sure na magiging memorable itong gabing ito para sa aming dalawa!
After ng mga ilang oras…
Narinig kong nagriring yung phone ko…
*Bebz ko <3*
“Hello? Nasa Manila ka na?” tanong ko sa kanya.
“Yup, nandito na kami. See you for awhile…” then ki-nut niya na yung call…
Tumingin ako sa wall clock sa may kwarto ko… 8:15pm na… kailangan ko na magmadali… nagsuot na ako ng sapatos since nakabihis na naman ako. Sumakay na ako sa kotse at nagpunta na sa resto na pinareserve ko.
Pagdating ko sa venue at naupo na sa pwestong nireserve sa amin, kinuha ko na yung phone ko para matawagan na siya.
*Calling Bebz ko <3*
“Hello?” sagot niya sa kabilang line.
“Nasan ka na? Nandito na ako.”
“Ahm papunta na diyan don’t worry, nag-palit lang ako ng damit, sorry… wait mo lang ako ah. Bye.”
Okay masaya akong dadating talaga siya…
After 45 minutes…
Bakit parang ang tagal naman niya yata?? Baka natraffic? Sabi na kasing susunduin ko na lang eh… hay nako.
BINABASA MO ANG
Misfortunes of Love (MOL)
Teen FictionSa isang relationship, parati na siguro kakambal ang LQ o pagtatalo hanggang sa magkakalabuan tapos magkakasiraan na at kung di na kayang maayos pa, worst na kapag humantong na ito sa break up. Pero minsan, may mga relationship na kung tutuusin, alm...
