CHAPTER 39: The Shocking Moment!

296 0 0
                                    

Kaith Torres:

“Bebz, susunduin na nga kita! Wait mo na lang ako, malapit na medyo traffic lang.” Si Nick sa kabilang linya.

Haay, kagabi pa ito makulit eh. After kasi nung dinner *slash* date namin magdamag kaming nakababad sa telepono at walang ibang ginawa kundi pag-usapan ang mga walang sense na bagay. Di nga nagpatulog eh to the fact na alam niyang mamaya na yung play! Sakit sa migraine ng lalaking ito!

“Wag na nga… Kita na lang tayo sa school. Ihahatid na ako ni Kuya Rigs oh.” Sagot ko naman sa kanya.

“ANG KULIT MO! PAPUNTA NA NGA EH.” Nailayo ko tuloy yung phone sa tenga ko.

“HEY!! Don’t you dare shout at me like that again! Ikaw ang makulit! Basta sa school na lang tayo magkikita, period!” and ayun sa inis ko pinatayan ko siya ng phone!

“School na ba tayo? Hindi ka ba susunduin?” napatingin ako kay Kuya Rigs habang kinukuha yung mga gamit na dala ko. medyo marami akong dala today kasi nga mamaya na yung play. Hayy, ayun medyo kinakabahan pero sakto lang naman.

“Opo Kuya, school na po tayo, hindi na po ako nagpasundo kay Nick, hassle lang po eh.” Nag-nod lang naman siya.

“Kaitherine wait!” pasakay na sana ako ng kotse nang mapatingin ako kay Dad na hinabol ako at tinawag.

“Bakit po?” tanong ko sa kanya.

“What time yung play?” O__o

“Mga 2pm po. Bakit po?” don’t tell me aattend siya?

“Ah, I will watch you perform.” Tapos nag-smile siya…. Tama ba rinig ko? O__O

“REALLY??  D-dad, a-are you s-serious?” first time in history!!

“Bakit, mukha ba akong nagbibiro?” Oh my… trulalu nga! Napatalon ako sa tuwa tapos niyakap ko siya.

“DAD!! Thank you!! Gagalingan ko po mamaya para maging proud ka sa akin!” teary eyed pa ako.

“Haha! I’ve always been proud of you anak.” Tapos hinimas himas niya yung likod ko. eeeehhh… umiiyak na ako!! bigla siyang kumalas sa pagkakayakap naming dalawa at  hinarap ako.

“Stop crying na, cu-cute ka.” Ako na ang di naka-gets.

“Ano po?” tanong ko.

“Haha! Kasi, you’re beautiful, kapag umiyak ka, cute ka na lang.” aah… oooowwwkkkeeeiii. Natawa na lang ako… Should i? Haha! He’s my Dad naman eh!

At ayun, nagpaalam na ako sa kanya at sumakay na sa sasakyan para makapasok na. Pagdating ko sa school, diretso na ako sa auditorium para mag-ayos, magbihis, at magprepare.

====================================FASTFORWARD===================================

30 minutes na lang at mag-start na yung play… Nung sumilip ako sa may curtain ng stage, medyo marami ng tao. Marami na kasi occupied na yata ang seats eh. Wew! Wish ko lang sana maging maayos yung paglalambitin sa akin diba?

Nandito pa rin ako sa backstage, nagreretouch… parang finishing touches lang sa make-up. Yung mga kasama ko ayun, busi-busyhan lang.

“Good luck baby!” napatingin ako kay Nick na bigla na lang akong hinalikan sa pisngi. Nag-smile naman ako.

“Kala ko di ka na pupunta eh.” Sagot ko sa kanya habang nakatingin sa salamin at hawak-hawak ang blush on.

“Bakit naman? Ah! Kasi binabaan mo ako ng phone?! Tsss.” Natawa na lang ako sa pag-pout niya. parang bata!

“Yan ang napapala ng makukulit!” naka-smile kong sagot sa kanya.

“Ganun? Hay, I love you!” tapos hinug niya ako sa likod. Tinap ko naman yung pisngi niya kaya napasmile siya.

“Naks! HAAANG SWEEET!” napatingin kami sa kanila (referring sa co-actors ko) kaya natawa na lang kaming dalawa.. maloloko talaga sila.

“Kaith, we’re about to start… paupuin mo na si loverboy mo dun…” napatingin ako kay Ate Pau… si Nick naman lumungkot ang mukha.

“Oh, narinig mo? Kita na lang tayo after ng presentation. ‘Key?” nag-pout siya pero nag-nod rin. Tumayo ako para harapin siya at hawakan ang mukha niya.

“Need ko ba talaga umalis? Baka need mo ng PA?” kumalas na siya sa pagkakayakap sa akin habang nakapout pa rin.

“Nonsense lang yan pa-pout pout na yan… sige na, tabihan mo sila Dara dun.” Nag-smile na lang ako.

“Haaaym sige na nga. Puntahan na lang kita dito ah. Good luck. Love you!” nag-nod ako sa kanya habang naka-smile. Siya naman he just gave me a kiss on the forhead while embracing me. tapos nun umalis na siya at ako naman nirelax ko na ang sarili ko para sa performance.

“Excuse me po! Miss KAith?” napatingin ako sa nakauniform pang bata na pumasok.

“Yes?” tanong ko sa kanya.

“May nagpapabigay po.” Inabot niya sa akin yung isang brown envelop tapos umalis na.

Di ko na naitanong kung sino nagpapabigay, bigla na kasi siyang umalis eh.

Kanino kaya ito galing? Baka kay Nick… Well, binuksan ko na lang at tiningnan yung laman…

OoO

Nagulat ako sa mga nakita ko. napaupo ako sa sahig sa mga pictures na nakita ko.

THIS...

THIS...

THIS...

ARE YOU KIDDING ME?!

THIS CAN’T BE TRUE!!!

=======================Author's Note==========================

Well, well well.... ayan, updated na po! ahahah! sorry sa pagbitin... ganyan talaga ang life! :))

Misfortunes of Love (MOL)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon