Misfortunes of Love (MOL)

Chapter 65: Kaith's Birthday (Part 2)

Kaith Torres:

"Ladies and gentlemen... Let me introduce to you... The debutant... Miss Kaitherine Yancel C. Torres"

Nakangiti akong lumabas habang nakatayo at pinapalakpakan ako ng mga tao habang naglalakad sa papunta sa upuan ko... Sinundo ako ni Mico. Siya kasi yung hiniling kong maging partner para sa event na ito...

"Nick??" hindi ko alam kung namamalikmata lang ako or totoo na nakita ko siya... napatingin sa akin si Mico nung narinig na may nasabi akong salita

"Ano yun Kaith?" napatingin ako sa kanya

"Nandito ba si Nick? alam niya ba about dito?" tanong ko sa kanya

"Hindi ko alam... hindi ko naman siya nakakausap eh. Bakit, nakita mo ba siya??" 

"Baka imagination ko lang..." sinabi ko tapos ngumiti na lang ako sa kanya...

Maraming naghanda ng surprise numbers para dito... Actually tapos na yung birthday ko... kahapon pa, pero sabi ni Dad na ngayon ko icecelebrate para daw maraming makapunta... 

Kahapon absent ako kasi may inayos kami... saka ko na lang sasabihin kapag okay na lahat...

"Tahimik ka??" napatingin ako kay Mico...

"Iniisip mo pa rin yung nakita mo kanina??" tanong niya sa akin

"PAra kasing siya talaga eeh... pero alam kong imposibleng pumunta siya dito..." yun ang sinagot ko sa kanya.

Nakita ko si Dad na lumalapit sa emcee at hiniram sandali yung mic... may sasabihin yata.

"Kaitherine..." tumingin siya sa akin tapos ngumiti siya. Ako rin nag-smile

"I know na marami akong utang sayo as your father... This is the only way I can para makabawi. I know you've beem through hard times, with me, with your life...but, I can see in you na you're happy... Am I right??" nag-nod ako. kahit yung totoo hindi dahil sa pinagdadaanan namin ngayon ni Nick

Anyways, hindi pala alam ni Tita Chiqui at ni Dad yung nangyayari between me and Nick. Sinabihan ko na rin sila Mico, Sam, at Dara na wag na lang banggitin sa kanila about sa amin.. Nagtatanong sila kung bakit hindi si Nick yung sumusundo sa akin... tapos napapadalas yung pagpunta ni Mico sa bahay... pero ang alibi ko, busy siya kaya hindi kami ganung nagkikita... Naniniwala naman sila dahil ginagamitan ko ng talent... Gugulo pa kasi kung malalaman nila yung nangyari... baka kung ano pa magawa nila kay Nick... ayokong mangyari yun

"We have a surprise to you... akala ko rin hindi siya makakadating as what you said... but this very special person of yours came and wants to be with you tonight... so without further ado... here he is..." nag-smile siya tapos inabot ung mic sa taong hindi ko pa nakikilala dahil hindi pa tumatapat yung spotlight sa kanya...

"KAith..." that voice. hindi ko alam pero biglang tumulo yung luha ko... is this true?? Am I just dreaming??

<<<<<<< Insert song here... NOW PLAYING: STAY version by TAKE OFF...>>>>>>>

Nung tinamaan na siya ng spotlight saka ko nakita yung itsura niya...parang tulad ko, umiiyak rin... pero pinipilit niyang makapagsalita... napatakip na alng ako ng bibig dahil hindi ko mapigilan yung luha ko...

"I know I've been a bad person to you,,, insane, fool, and blind to not see nor believe you... Hindi ko alam kung paano ako hihingi ng sorry sa lahat ng nagawa ko... I still don't know how will I face you after what I've done... I know, saying sorry is not enough... but still, I'm telling you... I'M SORRY... I'M SO SORRY..."

This time super na rin yung pag-iyak niya... gusto ko siyang yakapin... gustong gusto ko siyang lapitan pero pinipigilan ako ng sarili kong gawin dahil may nararamdaman pa rin akong sakit...

Sila dad mukhang clueless sa mga pinagsasasabi ni Nick ngayon... si Mico nakikinig lang sa mga sinasabi niya...

"Gusto mo ba siya puntahan??" napatingin ako sa kanya... pero umiling ako...

"Sigurado ka bang ayaw mo siyang lapitan?"

"It's not yet time Mico... It's not yet time." pinunasan ko yung luha ko...

Kaith.. stop crying na nga! nangako ka sa sarili mong hindi mo na iiyakan yang lalaki sa harapan mo eeh... Tama na... masama sayo yung ma-stress.

"I can wait Kaith... Maghihintay akong mapatawad mo... If suffering to this kind of pain can lessen the hurt that I caused you, titiisin ko para sayo, para mapatawad mo ako..." ibinaba niya yung mic tapos umalis na siya...

Ayoko na sana umiyak pero makulit luha ko eeh... sobrang hina ko sa mga pangyayaring tulad nito...

Yung feeling na gustong gusto ko na siyang yakapin, kausapin, at patawarin... iyon yung nararamdaman ko ngayon... kaso kung ibabalik ko yung dating kami... natatakot akong masaktan siya... ayokong maramdaman na, oo nga masaya kami... pero biglang babawiin tapos lulungkot na naman...

It's not about the hurt that stopping me from forgiving him... I already forgiven him... But the reason why I can't be with him is my condition...

Hindi na katulad dati yung katawan ko... Pahina na ng pahina yung puso ko... At ayokong dumating sa point na habang masaya kami ni Nick, mangyayari yung 'nightmare' para sa kanya... yung time na iiwan ko siya. 

It's better if ganito na lang kami... to lessen the pain that he can feel when I pursue this relationship...

============================================================================

A/N: 

Sa nagbabasa po ng story na ito... sorry po kung super tagal ko ulit maa-update yung story that's why I updated a long one... it is because I'll be focusing more sa studies and mawawalan po ako ng oras para pakapag-update ulit... Super need kasi talaga ng attention yung pag-aaral ngayon since mahal yung tuition ko... medicine is sooooo challenging kaya need ng focus at hindi pwede idaan sa stocked knowledge lang so hope you understand... maybe sa bakasyon ko po ulit siya matutuloy... and I'll try my best para gandahan yung mga chapters na ia-update ko by that time... sana po suportahan niyo yung story hanggang sa last chapter...

Anyways, thankful ako sa nakaka-appreciate especially kapag may nabasa akong feedback... Thank you so so so much! :)

Hanggang sa susunod... ^__^v

Lovelots,

Simpleislovely ^___^