Misfortunes of Love (MOL)

Chapter 6: "But Miss, bakit naman po ako pa?"

(a/n: sorry for typos and wrong used of words, unedited pa po kasi iyan... ahm please vote to promote the story... thanks a lot! )

CHAPTER 6

NICK ALVAREZ:

Monday na ngayon… ang ganda nang umaga ko… nakita ko si Kaith… Simula kasi nung Friday medyo boring talaga ang araw ko, pano ba naman kasi, absent siya, sabi nila Sam may sakit raw saka rest day naman talaga sila kaya excuse siya that day… grabe naman. Konting pagod lang, nagkasakit na agad… pero since pumasok na siya natuwa na ako, kasi di magiging boring araw ko ngayon… pagkarating na pagkarating ko sa school dami na bumati sa akin… well, sikat din ako noh, best player ng soccer team yata ito mga tsong! Haha! Wala nang kokontra totoo naman eh. Pero mas sikat pa sa akin si Sungit, hay ngayong nakapanood na ako ng presentation nila, inaamin ko na MAGALING TALAGA SYA! Totoo sinabi nila Marco sa akin, nagta-transform siya kapag nasa stage… nung practice nila akala ko iyon na iyon… pero nung talagang play na, antindi, natulala ako sa itsura niya… HER FACE WAS SO DAMN STUNNING! Daig ko pa na-lock-an ng jaw nung nakita ko siya… pero lalong napahanga ako nung umarte na siya… Sh!t! siya ba talaga ito? Di ko maexplain yung feeling ko pero may something… well… tama na ilusyon, di ko siya tipo na babae… at ayokong tamaan ako sa kanya, pero, tingin ko… mukha na ngang MALAKAS TALAGA MAGPATAMA ANG ISANG KAITH TORREZ PAGDATING SA MGA LALAKI… ganun talaga ang appeal niya? nakukuha pati mga kahinaan naming mga lalaki? Tsss…

Going back to the REAL WORLD… ano itong nababalitaan ko… si Sab at Mico na? wala namang nakukwento si Mico about sa nagugustuhan niya ngayon ah… teka, saka napakabiglaan naman, last week lang sila magkakilala, at ang alam ko si Mico nagiisa lang natitipuhan niyan eh… ah ewan ko ba… sana maging Masaya na lang sila.

KAITH TORREZ:

Wala masyadong ginawa ngayong araw kasi walang kaming Math ngayon. Pero di na talaga maiwasang may makakita sa “spot of the day” ko sa pisngi… haayy… Nagkaroon kami ng activity ginagawa ngayon. Di kasi pwedeng walang gawin kapag wala ang teacher pero madali naman kaya halos lahat kami tapos na. Napatingin ako sa dalawa… kala Sab at Mico, mukha ngang sila na. Pinipilit nga akong kausapin siya nila Sam pero minabuti ko nang wag na ituloy. Baka mapahiya lang ako. Saka mukhang wala na talagang pag-asa. Ngayon nakaupo na lang kami. Nagkukwentuhan. Di ko pa rin mapigilang wag silang tingnan. Nagseselos yata ako. Kung kalian kasi nakita ko na yung taong nagtatanggol sa akin noon saka pa nawala… matagal ko na siyang hinihintay dahil matagal ko na rin siyang gusto. Pero ganun naman siguro eh, kailangan ko na lang tanggapin.

Lumapit sa akin si… MICO?!! Weee! *tug-tog tug-tog* (heart beats fast!)

“Hi!” wee.. binati niya ako…

“Mico… may kailangan ka?” kinikilig ako!

“Ahm, wala, may tatanong lang ako…” di kaya??

“Ahm ano yun?” wee excited na ako… nilapit niya yung mukha niya sa mukha ko at hinawakan ito… grabe!

“Napaano itong pasa mo dito?” hay, pati ba naman siya tatanong din yun? Pero ok lang, concern siya!

Hinawakan ko kamay niya at dahan-dahan kong inalis yung kamay niya at humawak ako sa pisngi ko kung saan yung tinutukoy niya “Ah, eto ba? Wala, nabunggo lang ako…” napayuko ako bahagya at napasmile.

“Excuse me…” Si Miss Lopez… ano kayang ginagawa niya dito?

“Kaith, can I talk to you for awhile?” huh? Kakausapin niya ko? Bakit kaya?

Pinuntahan ko na si Miss sa may corridor… pero bago pa ako makarating sa may pintuan ng room, nantisod pa nga ang Mokong na galing sa labas! Kainis ito, nakakainis talaga siya!! Buti di ako na-out of balance. Inirapan ko na lang siya.