Class 666 (COMPLETED) #Wattys2016

#40 It's All Over, Oliver!

Hindi na nagdalawang-isip pa ang binatang pindutin ang timer na nakapuwesto sa ibabaw ng isang mahabang lamesa. Sa gulat ni Oliver ay halos lumuwa ang kanyang mga mata sa gulat.
   
   
   
Huminga siya nang malalim at siniguradong hindi lalapit sa tiyan niya ang buton. Kita ang bawat butil ng pawis na inilalabas ng kanyang katawan dahil sa kaba. Anumang oras ngayon ay maaari siyang bagsakan ng isang napakabigat na plantsa.
   
   
   
I need to pass this challenge... Death will be the punishment if I fail... You can do this, Oliver! Chini-cheer niya ang kanyang sarili upang hindi niya maramdaman ang kaba at ang takot. Ngunit hindi pala ganoon kadali ang pagpigil sa kanyang hininga.
   
   
   
Hansel: Thirteen seconds pa langang itinatagal mo pero mukhang hirap na hirap ka na sa paghinga. Tignan nga natin kung hanggang saan ang kaya mo. Hahaha!
   
   
   
Oliver: Stop playing with me, |3!+(|-|! Buong tapang niyang sigaw, ngunit natawa lamang ito sa kanyang sinabi.
  
  
  
Seven...
    
   
  
Six...
   
   
  
Five...
   
   
  
Four...
  
  
  
Three...
    
    
   
Two...
  
    
   
Splaaatt! Nagkalat sa sahig ang mga laman at dugo ni Oliver. Nabasag ang bungo ng binata dahil sa bigat ng plantsang bumagsak sa kanyang ulo.
   
   
  
Pati sa mukha ni Hansel ay tumalsik din ang mga dugo ni Oliver ngunit hindi ito alintala ng binata. Nakangiti pa ito at tila natutuwa pa sa kanyang mga nasasaksihan.
  
  
  
Bago lumabas ng kuwarto ay muling lumingon si Hansel...
   
   
  
I'll kill all of you... Soon...
   
  
 
At muli ay ipinagpatuloy niya ang paglalakad palabas ng kuwarto. Iniwan niya roon ang wala nang buhay na katawan ni Oliver pati na rin ang mga durug-durog nitong utak.
  
   
   
______________________________________
      
     
   
Makalipas ang dalawang araw ay natagpuan ang katawan ni Oliver sa Storage Room ng St. Rochinston. Pinamumugaran na ng mga maliliit na puting uod ang katawan nito na nagdulot ng napakabahong amoy.
   
  
  
Nagkamali ako... Nagkamali tayo... Kahit na maiwan tayo dito, susundan pa rin tayo ng killer! Hindi ako papayag na magaya ako sa pagkamatay nina Oliver! M-m-magpapakamatay na lang ako! Dali-daling tumakbo papalayo si Jerome saka umakyat sa hagdan.
   
  
 
Shaymee: Ang epal din naman nito  ni Jerome eh! Tara!
   
     
    
Sumunod din silang lahat sa hagdan at inakyat ito hanggang sa seventh floor, ang rooftop. Doon nakita ni Shaymee si Jerome na nakatungtong sa hindi kataasang pader ng gusali habang ibinabalanse ang sarili. Umiiyak ito at sa hindi maintindihang pangyayari ay nilapitan ito agad ni Shaymee. Niyakap siya nito at agad na bumaba sa kinapupuwestuhan.
    
   
  
Pinadadali mo naman yung trabaho ng killer eh! Nakakainis ka! Nakakatawang sabi ni Shaymee sabay hampas sa braso ni Jerome.
   
   
   
Hindi ah. Alam mo ba kung bakit kita niyakap? Misteryosong tugon ni Jerome. Na-puzzle yata si Shaymee kaya't hindi niya ito nasagot.
    
     
    
Ayoko kase nang mag-isa... Kasunod nito ang paghila ni Jerome sa katawan ni Shaymee papunta sa gilid ng building at saka tumalon. Bumagsak sila sa isang napakagarang kotse. Wala nang buhay...
  
    
   
Hahaha! Inaantok na talaga ako kaya hindi ko na 'to mapapahaba pa mamaya. Enjoy!