#29.5 Camping

1.5K 38 0
                                    

Arron's POV

Nakakagulat dahil mabilis na nakapagtipon ang lahat ng mga kaklase ko. Hindi sila makapaniwala na narito pa ako sa harap nila. May mga nag-iiyakan, nagsisipag-akbayan at naghahanda na para sa agaran naming pag-alis.

Hindi ko alam na makakaabot ako sa kung saan ako nakatayo ngayon. Nung nasa factory pa lang ako, ay tinanggap ko na sa sarili ko na mamatay na ako. Ipinagdasal ko na agad na sana, sana ay hindi na ako mahirapan sa pagkamatay ko.

Pero nagkamali ako.

Kailangan ko ng kooperasyon ng bawat isa. Gusto ko na malabanan niyo ang lahat ng kinatatakutan niyo. Kasama na ron ang nalalapit natin kamatayan. Halata nila sa bawat sa bawat salitang binibigkas ko ang pangamba na baka ay hindi ko ito magampanan ng tama. Pagkatapos kong sabihin ang huling pangungusap ay nagkaroon ng mga bulung-bulungan.

Hinde... Walang mangyayaring pag-alis ngayon. Akala niyo ba hindi ko alam ang mga binabalak niyong gawin? Gusto niyo bang ipaalam ko ito sa mga magulang ninyo? Matagal ko nang sinasabi sa inyo na hindi na kayo dapat tumakas pa dahil

Class 666 (COMPLETED) #Wattys2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon