ONE N.H.

Part 1

Lizzy Point Of View ✼

"Come on boys! We're off!" roept Paul, waardoor alle jongens de tourbus inrennen. Hier en daar is er wat getrek en geduw, maar dat wordt altijd weer opgelost met gelach.

"Let's go!" zegt Lou als ze mijn hand pakt en me de tourbus in trekt, die achter die van de jongens staat. Het is jammer, want ik mis alle grappen en stunts die ze uithalen als ze onderweg zijn. Ik zou altijd rond die jongens kunnen zitten. "Geniet van je rust, over een paar uur is het weer voorbij, voor ongeveer een week," lacht Lou als ze Lux bij haar op schoot neemt en een tijdschrift open slaat.

Ze is zo schattig, nog zo klein. Ah, had ik maar zo'n klein meisje, maar natuurlijk was dat nog niet voor me weg gelegd. Wat wil je ook, op 18 jarige leeftijd. Het is vroeg, maar kinderen wilde ik altijd al.

Met een zucht leg ik mijn hoofd neer en sluit ik mijn ogen. Ondanks dat dit de eerste dag is van de tour, ben ik moe. Mijn ouders houden me 's nachts wakker met hun stomme geruzie. Ja, ik woon nog bij mijn ouders. Maar dat is vooral omdat ik bang ben dat als ik er niet ben, mijn vader helemaal uitvalt tegen mijn moeder en ik haar dan niet kan troosten.

Na wat minuten leek, stopt de tourbus. Lou staat op en schudt aan mijn schouders.

"Wakker worden, slaapkop. Volgens mij is dit KFC," lacht ze en ik schud mijn hoofd. Sliep ik?

Ja, want ik ben zo slaperig als wat. Ik loop waggelend de bus uit en hoor meteen Louis' lach. Wat mis ik die jongens als we vakantie hebben.

"Hey babe," lacht Niall als hij zijn arm om me heen legt en me zo de eettent inleidt. Ik vind niet dat je het een restaurant kan noemen. Net als MacDonalds, dat noem je ook geen restaurant.

"Hey Niall," glimlach ik naar hem en hij grinnikt.

"Missed me?"

"Hm.. Het leken minuten voordat ik je zag, but still." Niall's accent is grappig, ik zal er denk ik nooit aan wennen.

"Ah, meestal geen goed teken. Wat wil je eten?" Hij kijkt naar het menu en ik haal mijn schouders op. Zijn hand glijdt langzaam van mijn heup af en hij haalt hem door zijn haar.

"We kunnen samen zo'n bak nemen met nog wat frietjes erbij?" vraagt hij en ik zucht. Zo.. Veel.. Eten.. "Ben je bang dat je het niet op krijgt?" daagt hij me uit.

"Nee," zeg ik en ik rol mijn ogen. Niall en ik zijn altijd al beste vrienden op tour. We kunnen alles bij elkaar kwijt en ik weet dan ook dat ik me niet hoef te schamen dat ik te veel eet.

"Durf je het?" lacht hij en ik knik.

"Natuurlijk." Hij glimlacht breed en bestelt het dan. Ik loop achter de andere jongens aan naar de tafel. Zij hebben hun eten al.

Niall komt glimlachend aan gelopen en iedereen lacht meteen. Eerlijk, die bak is gigantisch en Niall's grijns spreekt boekdelen.

"Niall... Normale mensen eten zo'n bak met z'n 4e," zucht Liam. "Jij doet dat in je eentje? Dat lukt je nooit."

"2, Liam," zegt hij als hij naast me neerzakt.

"Oh nee," zucht Louis, waarna Harry lacht.

"Ik heb haar een paar weken niet gezien, mag het?" knipoogt Niall naar me en ik grinnik even. Oké... Misschien speelt er iets meer tussen Niall en mij als alleen vriendschap. Het mag alleen niet en daarom moeten wij het houden bij seks op de wc, 1 keer in de 2 maanden.

We hebben echter nog nooit vertelt dat we elkaar leuk vinden, dat vindt Niall denk ik sowieso niet van me. Het was gewoon een beetje klooien en de eerste keer waren we dronken. De keer daarna was doordat hij zei dat hij opgewonden was. Meer is er niet echt gebeurd, nooit veel zoenen of kussen.

"Succes," zegt Louis als hij zijn hoofd schudt. Niall en ik beginnen op ons gemak aan de bak terwijl de rest ook alles opeet.

Na een kwartiertje is iedereen klaar en hebben Niall en ik nog zo'n 5 kippenboutjes in de bak liggen.

"Verschrikkelijk," mompelt Liam en ik kijk hem trots aan. Had hij serieus gedacht dat het ons niet zou lukken?

"Klaar," zegt Niall trots, waarna er niet veel later en slot boer klinkt. Ik lach naar hem en hij lacht met me mee, waarna ik dezelfde soort boer laat horen en hij gebogen over de tafel hangt.

"Gross," zegt Liam als hij opstaat en zijn dienblad wegzet. Ik kijk naar Niall en schud mijn hoofd dan even.

"Goeie," lacht Niall als hij zijn hand omhoog houdt. Ik grinnik en geef hem een high-five.

De rest loopt weg, zich geen zorgen makend ofdat we wel bij de tourbus komen. Behalve Harry dan. Hij kijkt om naar ons en ik loop snel naar hem toe, Niall achter me aan.

"Ik heb jullie allemaal heel erg gemist," zucht ik als ik Harry in een knuffel trek.

"Ahw, ik jou ook," zegt Harry en hij wrijft over mijn hoofd. Ik weet niet wat het is, maar deze jongens kunnen allemaal zo goed knuffelen. Ze zijn allemaal uniek als je ze knuffelt. Niall houdt je stevig vast, Harry laat je nooit meer los, Louis laat je blij voelen en Liam beschermt je. Het is fantastisch.

Ik zucht zacht en druk een kus tegen Harry's en Niall's wangen, voordat ik de andere tourbus instap. Het is zo jammer dat we niet bij hun zitten.

Met een zucht schuif ik het gordijntje van mijn bunk open en plof ik erin neer, de deken over me heen. Ik wil liever nu even goed slapen, zodat ik wat fitter ben voor de tour. We rijden heel de nacht denk ik en morgen beginnen we meteen met een interview, daarna een concert. Dit wordt druk..

"Lizzy," fluistert Lux zachte stemmetje en ik schuif het gordijntje open. Ze kijkt naar me en houdt zich vast aan de muur om niet om te vallen in de wiebelende bus.

"Ja, Lux?" vraag ik en ze glimlacht.

"Ga je slapen?"

"Ik ga het wel proberen, ja. Ik ben heel erg moe," zeg ik zacht en ze knikt voorzichtig.

"Snap ik. Mama wil ook slapen maar ik wil Monopoly spelen," zegt ze en ze kijkt weg. Ik wrijf even over haar hoofd en dan kijkt ze me weer aan.

"Sorry, meisje. Het gaat nu echt niet," zucht ik en ze knikt.

"Snap ik." Ze bijt even op haar lip en glimlacht dan naar me.

"Ga je ook slapen?" Ze knikt voorzichtig en ik haak een plukje haar achter haar oor. Het voelt super om altijd voor haar te zorgen op tour. Ze is het liefste meisje wat ik ken en om haar hier in de tourbus te hebben, is fijn.

"Maar mama slaapt al." Haar gezicht verandert van blij naar sip.

"Wil je bij mij slapen?" Ze straalt en knikt snel. Ik stap uit de bunk, omdat die dingen best hoog zijn en zij een trappetje nodig heeft om erin te kruipen. Ik til haar erin en ga dan naast haar liggen. "Lekker slapen, meisje."

"Welterusten, Lizzy," zegt ze blij en ze drukt een kusje tegen mijn wang. Zo vertederend.

"Slaaplekker," zeg ik zacht als ik haar tegen me aan trek. Ze is zo klein, kwetsbaar en lief. Dit bed is veel te klein, maar met Lux voelt het fijn. Zo ben ik toch nog een beetje een moeder figuur.