Part 132

650 46 2
                                    

Hey allemaal! Het is weer bijna weekeeeeend! Morgen naar Heel Holland Zingt Hazes, super veel zin in 😄
Hopelijk hebben jullie ook een leuk weekend! Veel plezier met alles wat jullie gaan doen! X


Aan alle boeken komt een einde, zo ook aan dit boek. Nu nog niet, maar het komt.

Lizzy Point Of View

Niall kruipt tussen mijn benen, en ik leg opnieuw mijn armen en benen om hem heen. Hij vond het blijkbaar wel fijn daarnet, want hij wil me nu hetzelfde knuffelen.

"Het is pás half 11, ik wil nog lang niet slapen," mompelt hij en hij kijkt trots om naar me. Ik glimlach en druk een kus tegen zijn voorhoofd.

"Ik hoopte al dat je wilde knuffelen." Hij sluit zijn ogen en ik laat mijn handen over zijn buik gaan, waar ik ook naar kijk.

"Ik heb gehuild toen je er niet was," fluistert hij en ik druk een paar kusjes tegen zijn nek.

"Hoezo?" vraag ik zacht.

"Omdat je niet bij me was. Ik miste je. Normaal ben ik gewend dat als je niet bij een concert staat te kijken, dat ik je dan in het hotel of in de tourbus zie, maar deze week was dat niet." Ik draai rondjes om zijn navel met mijn vingers en brom even.

"Sorry," fluister ik dan.

"Zeg dat niet... Ik ben blij dat je terug was gegaan, want ik weet dat onze moeders dat echt nodig hadden." Hij zucht en opent zijn ogen. "Soms moet je dingen inleveren zodat andere mensen er plezier van hebben."

Ik knik even en laat mijn handen dan over zijn buik naar zijn borst glijden. Zijn buik is zacht, maar zijn borst is daar ook nog harig bij. Wanneer ik dat aanraak, word ik er weer aan herinnert hoe erg hij een man is.

Niall zucht en laat zijn ogen weer dicht vallen , genietend. Hij geniet hier net zo veel van als mij, dus dat komt goed uit.

Zijn handen glijden over mijn onderbenen, die hopelijk nog zacht zijn van het scheren. Er hoeft nu niks gezegd te worden, want we hebben elkaars aanraking nu. We hebben elkaars lichaam gemist.

Ik laat mijn ene hand om zijn buik liggen en volg met mijn vingers van de andere hand zijn kaak, waar ik zacht zijn stoppels voel. Glimlachend beweeg ik mijn vingers over zijn neus heen naar zijn lippen, die los van elkaar liggen. Ik volg de vorm van zijn lippen, die zich langzaam opkrullen.

Hij pakt mijn hand vast en houdt die bij zijn lippen, voordat hij het topje van mijn vinger kust en dan mijn hand weer los laat. Ik kijk naar zijn gezicht en dan kijkt hij me aan.

"Wisselen," zegt hij dan trots. Ik haal mijn schouders op en ga dan tussen zijn benen inzitten. Hij begint ook met zijn handen op mijn buik, onder mijn shirt. "Dit is eigenlijk niet echt eerlijk," zegt hij dan.

"Wel waar," zeg ik eigenwijs.

"Niet waar."

"Dit is mijn pyjama en dat is jouw pyjama," zeg ik dan als ik naar hem kijk.

ONE N.H.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu