ONE N.H.

Part 73

Lizzy Point Of View ✼

Wanneer ik na een lange dag thuis kom met mijn moeder en Niall's moeder, stapt Niall net uit zijn auto. Hij wacht glimlachend op me en ik parkeer snel de auto, voordat we allemaal uitstappen. Niall houdt zijn armen open en loopt langzaam op me af. Ik grinnik als ik mijn armen om zijn nek leg en een lange kus tegen zijn lippen zet.

"Hey baby," zegt hij en hij knuffelt me stevig. "Ik heb je gemist.."

"Ik jou ook," zeg ik en ik snuif zijn geur nog eens goed op. Zijn geur, de geur van thuis.

"I really missed you, like.. Really," zegt hij als hij me aankijkt. Ik zie zijn sprekende blauwe ogen en zie dat hij het echt meent.

Voorzichtig knuffel ik hem, waarna hij over mijn hoofd wrijft. Nog even geniet ik van het moment, maar dan raken de mensen om ons heen opdringerig omdat ze naar binnen willen.

We trekken terug, waarna ik de deur open en Niall nog snel mijn en zijn moeder knuffel.

"Heb je een pak?" vraag ik glimlachend aan Niall, wanneer we drinken aan het inschenken zijn. Hij knikt trots en ik kijk hem trots glimlachend aan. "Heb je foto's?" Opnieuw knikt hij. "Mag ik het zien?"

Hij lacht even spottend, waarna ik veel belovend met mijn wenkbrauwen wiebel.

"Nee," zegt hij dan. Ik grinnik even en knijp in mijn zij, waarna hij me verveeld aankijkt. "Het is dat je rug gevoelig is.."

Ik gooi mijn haar over mijn schouder en kijk hem dan lief maar arrogant tegelijk aan. Hij lacht en knijpt in mijn wangen.

"Heb jij een jurk?" vraagt hij en ik knik trots. "Mag ik hem zien?"

"Dat wil je helemaal niet, dat doe je alleen om me na te doen," zeg ik als ik de laatste kop thee op het dienblad zet. Niall pakt het dienblad en lacht.

"Je kent me te goed." Ik grinnik en wrijf over zijn buik, voordat we samen naar de woonkamer lopen.

"Hoe reageerde de fans?" vraagt Maura als we op de bank plaats nemen. Ik zit tussen Niall en mijn moeder in, voor mij de perfecte plek.

"Best positief, de meeste mensen zijn er blij mee en gelukkig voor ons, maar er is ook een best grote groep die vindt dat we te jong zijn," zegt Niall als hij een plukje van mijn haar op zijn vingers draait.

"Pf, geen aandacht aan besteden. Ik was even oud, Liz," zegt mijn moeder en ze legt haar hand op mijn knie. Als Maura me nu nog aanraakt, word ik door iedereen hier aangeraakt. Rare gedachten..

"Ik doe wat ik wil," zeg ik trots.

"Ja, dat weten we," lacht Niall, waarna ik hem aankijk.

"Ts.. Moet je horen wie het zegt," zeg ik en ik gooi mijn haar opnieuw over mijn schouder. Niall doet mijn beweging overdreven na. Deze reactie wilde ik uitlokken. Trots kijk ik naar Niall, die overdreven duidelijk mijn blik negeert.

"Mannen.." mompelt Maura. Ik probeer mijn schatterlach binnen te houden, wat best aardig lukt.

"Door mij ben je zwanger en krijg je een kind," zegt Niall bijdehand.

"Door mij hoef jij het niet in je buik te hebben," zeg ik en ik kijk naar hem. "Je zou nergens zijn zonder mij."

"Jij ook niet zonder mij." Hij kijkt in mijn ogen en ik kijk terug.

"Touché.."

✼~✼~✼~✼

Na een lange dag, kruip ik dan eindelijk mijn bed in. Niall ligt er al een tijdje en kijkt naar me hoe ik ga liggen.

"Pf.." laat ik voorzichtig de lucht uit mijn longen ontsnappen. Mijn rug heeft vandaag zo veel te verdragen gehad, dat het nu pijn doet omdat ik het niet meer aanspan. Het ontspannen doet pijn op dit moment.

Ik sluit mijn ogen en voel Niall's hand onder mijn shirt gaan naar mijn buik.

"Alles goed, lieverd?" vraagt hij en ik knik.

"Gewoon een beetje.. Moe en gespannen," zucht ik en ik schud mijn hoofd.

"Hm.." mompelt hij als hij doorgaat met over mijn buik wrijven en zijn hoofd zachtjes tegen mijn schouder legt. Ik leg mijn arm om hem heen en druk een kus tegen zijn voorhoofd.

"Morgen doen we niks, want dat heb je wel weer een keer verdient," zegt hij en ik draai me op mijn zij, waarna zijn hand meteen de weg naar mijn rug vindt. Ik knijp mijn ogen samen, waardoor hij nog voorzichtiger doet als hij eerst al deed. Ik laat mijn oogspieren ontspannen en mijn oogleden trillen.

"Doet het zo veel pijn?" fluistert hij en ik knik.

"Alleen aanraken al," zucht ik, waardoor mijn borstkas ook pijn doet.

"Sorry," zegt hij als hij zijn hand weghaalt, maar ik schud mijn hoofd. Zijn hand was warm en liet me juist kalmeren.

"De warmte was fijner," zeg ik en ik kijk hem aan. Hij wrijft weer zachtjes en ik kruip tegen zijn borst aan.

"Ik hou van je," vertel ik hem. Hij drukt een kus tegen mijn haren en zet zijn kin dan op mijn hoofd.

"Ik hou ook van jou." Ik word warm van binnen, nog steeds. Als hij me vertelt dat hij van me houdt, word ik er weer aan herinnerd hoe veel geluk ik heb met hem. Hij zal me nooit laten gaan en dat voelt zo goed.

"Ga maar lekker slapen, lieverd. Je hebt het al zwaar genoeg." Ik kijk naar Niall en dan naar mijn hand, die over zijn heup heen wrijft. Zijn huid is zo zacht.

"Hm.." mompel ik, maar ik maak geen aanstalten om mijn lampje uit te doen. Alleen mijn nachtlampje op mijn nachtkastje staat nog aan en zorgt ervoor dat Niall en ik elkaar kunnen zien.

Ik wrijf over Niall's borst, naar zijn nek toe en kijk dan in zijn ogen. Zichtbaar slikt hij, waarna hij me een kus geeft. Zo zacht en teder, dat het me laat smelten. Ik ga door met zijn lichaam onderzoeken en trek dan terug uit de kus. Zijn hand trekt mijn shirt wat omhoog en ik leg mijn hoofd weer tegen zijn borst, kijkend naar zijn lichaam.

Voorzichtig wrijf ik over zijn buik met mijn vingertoppen en laat ik mijn huid aan die van hem wennen.

"Hoe kun je daar zo lang naar kijken? Het is mijn buik maar," grinnikt Niall en ik kijk naar hem.

"Het valt toch wel mee? Zo lang kijk ik toch niet?" Niall kijkt naar de klok op zijn telefoon en dan weer naar mij.

"Het valt wel mee, maar een kwartiertje," zegt hij sarcastisch.

"Oh.. Ik had het niet door. Het is gewoon zo mooi," glimlach ik als ik hem een kusje geef en dan mijn hand naar zijn billen laat glijden, waar ik zacht in knijp. Mijn ogen kijken in die van hem en hij kust me even trots.

"Mijn taak, kom hier, lekker kontje." Hij trekt mijn been over zijn lichaam heen, gaat op zijn rug liggen en knijpt stevig in mijn kont. "Zo fijn," gromt hij met zijn lippen op mijn wang, waardoor ik hard lach. Deze jongen is gestoord, maar hij is wel mijn jongen. Over een paar maandjes zelfs mijn man.

"Nou, lieverd. Slapen," zegt Niall en ik knuffel me tegen hem aan.

"Ik krijg het licht niet uit," kreun ik en ik sluit mijn ogen. Niall zucht even, maar geeft eraan toe. Ik luister naar zijn hartslag, wat me rustig maakt. Hij geeft me een lief kusje en legt zijn hoofd dan neer, zijn hand om mijn heup.