ONE N.H.

Part 90

Geniet van dit hoofdstuk!! Ik krijg steeds meer reacties en daar ben ik super blij om :) vorige keer had ik per ongeluk hoofdstuk 108 geupdate, dus dat is dan alvast weggegeven dat het sowieso zo ver gaat :)

Super bedankt voor alle stemmen, volgers, comments.. Daardoor ben ik nu al bezig met een nieuwe Larry fanfiction ;) xx enjoy!!

Lizzy Point Of View ✼

"Je bent te laat," zegt Julian wanneer we binnen komen in de studio. "Het is allemaal prima, Niall, maar als je niet eens meer kan opbrengen om op tijd te komen dan is het voor mij makkelijk en dan zeg ik: dan ga je de volgende keer alleen eten."

"Nou sorry hoor," sist Niall. Ik knijp in zijn hand en hij sluit zijn ogen even, voordat hij rustiger doorgaat. "We waren nog geen 5 minuten buiten en Jaydan werd zowat overlopen door alle paparazzi om ons heen. Ik denk persoonlijk dat het niet echt raar is als ik even voor hem zorg en dan 10 minuten te laat kom," zegt hij en hij klemt zijn hand in zijn haar. Julian kan niks meer zeggen en wijst naar de studio.

"Ik... schrijf liever op dit moment," zegt Niall zacht. "Ik denk dat ik wat weet."

Julian zucht even, maar knikt dan. Niall pakt een stuk papier en gaat zitten. Ik ga naast Emily zitten en neem Jaydan bij me op schoot. Het liefst kruipt hij overal naar toe, maar dat gaat moeilijk met zijn knietjes.

"Straks mag je heel het huis rondkruipen, als we thuis zijn," zeg ik. Harry zakt naast me neer en trekt Emily bij hem op schoot, waardoor ze zich tegen hem aanknuffeld. Het is zo schattig hoe Louis en Harry met Emily omgaan, al heb ik nog meer een zwak voor Niall met Jaydan.

"Wat gebeurde er?" fronst Harry en ik pak Jaydan's knuffel uit mijn tas, zodat hij wat heeft om mee te spelen. Hij kan altijd aan zijn knuffel zitten en daar vermaakt hij zich nu ook goed mee.

"Jaydan wilde per se zelf lopen, dus ik liep voor hem en Niall achter hem maar toen ging het helemaal mis en struikelde hij. Het klinkt niet zo heftig, maar hij moest zo hard huilen en dat doet zo veel pijn als ouder zijnde, en dan ook nog zijn knietjes die helemaal kapot zijn," mompel ik en Harry knikt.

"Lullig ook hoe Julian reageerde," zucht Harry en ik knik, voordat ik naar Niall kijk die druk schrijft en ook dingen op zijn gitaar aanslaat. Ik had al gedacht dat hij na dit moment juist goed zou kunnen schrijven.

"Pittig," zucht ik ook en ik kijk naar Jaydan, voordat ik een kus tegen zijn wang duw. Hij kijkt me aan en kruipt dan tegen me aan. Het voelt fijn om bij Niall te zijn en tegelijk ook met Jaydan te kunnen knuffelen. Als ik er zo over na denk, zou ik hier niet weg willen.

2 uur lang speel ik met Jaydan, kijk ik naar Niall en praat ik met alle jongens. Het is inmiddels 6 uur als Niall opstaat en Julian een papier geeft.

"Het is af," zegt Niall en hij veegt even over zijn wangen. Ik doe alsof ik het niet heb gezien en kijk naar Jaydan.

"Het is nu te laat om het op te nemen, je mag gaan," zegt Julian en Niall knikt, voordat hij naar me kijkt. Ik glimlach even zwak en sta op als hij naar me toe loopt.

"Laten we lekker ergens gaan eten," zegt hij en hij geeft me een kus. Ik knik even en pak Jaydan's handje als hij die vastpakt. We zeggen iedereen nog gedag en lopen dan naar de auto. Het is stil, op het gebrabbel van Jaydan na. Hij mompelt telkens van alles, waardoor Niall mijn hand pakt en die naar zijn lippen brengt. Ik kan zie hoe hij weer gelukkig is, zoals het hoort.

Hij stopt voor een restaurant en daar stappen we uit. "Ik had geen zin om te koken," zegt hij en ik knik.

"Ik ook totaal niet."