ONE N.H.

Part 59

Niall Point Of View ✼

Mijn ogen kunnen zich niet van haar af halen. Ze slaapt zo mooi, terwijl ze dat zelfs niet eens door heeft.

Voorzichtig haal ik mijn vingers over haar lippen heen, maar dan leg ik ze meteen weer op haar onderrug. Ik moest haar daar even aanraken, maar ik wilde haar niet kussen. Ze kust me dan niet terug en dan voelt nooit fijn, alsof ze het niet wil.

Haar haar zit door de war, maar ze ziet er nog steeds uit als een engeltje. Ze is gewoon zo mooi, dat ik mijn ogen niet van haar af kan houden. Ze ligt hier in mijn armen en ik zorg ervoor dat ze er nooit meer uit gaat. Zonder haar zou mijn leven niks zijn.

Haar ogen gaan voorzichtig open, terwijl ze ze dan weer samen knijpt en haar nagels in mijn huid drukt. Ze rekt zich voorzichtig uit en komt dan weer zuchtend tegen me aan liggen. Ik druk een kus tegen haar voorhoofd en trek haar tegen me aan.

"Goodmorning," fluister ik en ik wrijf over haar onderrug. Ze kijkt me aan en geeft me een lange kus, waardoor ik haar heup fijn knijp.

"Goodmorning," mompelt ze met haar lippen nog tegen die van mij. Ze trekt terug en kijkt me aan, haar kin tegen mijn schouder. Ze zit zo dichtbij. Ik merk hoe mijn mond droog wordt en kijk in haar ogen.

"Lekker geslapen?" vraag ik haar zacht en ze knikt.

"Heerlijk." Ze glimlacht en wrijft met haar vingertoppen over mijn wang. "Jij ook?"

Ik knik, natuurlijk sliep ik lekker met haar.

Ze glimlacht nog breder en kijkt in mijn ogen. "Je bent zo mooi," zucht ze fluisterend. Het gekke is dat ik haar net een uur heb liggen bekijken, denkend aan hoe mooi ze is. Zij zegt het nu.

"Ik kan niet stoppen met naar je te kijken," mompel ik. In dat uur heb ik niks kunnen ontdekken wat niet mooi aan haar is. Ze is prachtig.

Haar ogen verlaten die van mij als ze een poging doet om dichter tegen me aan te komen liggen. Het lukt alleen niet, want we liggen zo dicht als maar kan tegen elkaar aan.

Ik kus haar haren en hou mijn armen stevig om haar heen. "Wat wil je vandaag doen?" vraag ik zacht.

"Naar mijn moeder." Ik knik. Het is fijn dat de band met haar moeder zo goed is. Op tour heeft ze ook bijna elke dag met haar gebeld.

"Komt goed." Ik wrijf over de snee in haar wang en ze kijkt me aan.

"Hoe leg ik dit uit aan mijn moeder?" fronst ze.

"Doe je niet, ik doe het. Het zijn mijn fans dus ik leg het uit." Ze kijkt van me weg en drukt een kus tegen mijn borst.

"Ik snap je wel, liefje. Maar het is wel mijn lichaam en ze hebben aan mij gezeten, ofdat het nou jouw fans zijn of niet."

"Als je het zelf wil vertellen, dan mag dat. Maar zoals je net al zei: je hebt geen idee hoe. Ik wil je daar best in helpen. Als jij het niet durft, dan weet je dat ik er altijd nog ben om je te steunen." Ze knikt voorzichtig en zucht even.

"Ik ben gewoon bang voor hoe ze reageert." Ik wrijf over haar haren en knik.

"Het geneest weer, liefje. Je ziet er niks meer van straks." Ze kijkt me aan en drukt een kus tegen mijn lippen.

"Je laat me altijd beter voelen," zucht ze voordat ze uit bed stapt en naar de kast loopt, waar ze in de spiegel kijkt. Ik zie hoe ze de mascaravlekken van onder haar ogen weghaalt en een hand door haar haar haalt. Mijn lippen krullen zich opnieuw op, omdat ik erbij mag zijn als ze zichzelf verzorgt.

Ze kijkt naar me en draait zich dan grinnikend weg als ze haar shirt uit trekt. Correctie, mijn shirt.

Haar haar valt perfect over haar rug, terwijl ze zich aankleedt in alleen een schoon shirt en zich dan omdraait naar me.

"Dit leuk?" vraagt ze en ze laat het shirt zien. Ik knik en vouw mijn handen achter mijn hoofd. Ze glimlacht en trekt een zwarte skinny jeans aan. Het is gek hoe kleine dingen haar zo blij kunnen maken. Ik laat weten dat dat shirtje haar leuk staat en ze bloeit op.

Langzaam sta ik ook op, maar ze vlucht naar de badkamer. Zonder na de te denken, loop ik haar achterna. Ze kijkt me verbaast aan en ik glimlach naar haar, voordat ik haar stevig knuffel.

"Je ziet er mooi uit," zeg ik als ik mijn vingers door haar haren beweeg. Ze grinnikt en kijkt naar me.

"Bedankt, jij ook, ook al heb je alleen een boxer aan," grinnikt ze en ik druk mijn lippen even tegen haar nek. Ze zucht even en kijkt naar me via de spiegel, waardoor ik onschuldig mijn hoofd in haar nekholte verberg. Ze lacht zacht en wast haar gezicht dan, waarna ze aan haar make-up begint. Ik vind het super om naar te kijken, maar ik moet me zelf ook omkleden.

Voorzichtig geef ik haar een kus, voordat ik naar de slaapkamer loop en daar een wit blouseje met zwarte skinny jeans aantrek. Het is makkelijk maar ik weer dat Lizzy het super vindt doordat het een blouseje is.

Als ik klaar ben, loop ik naar beneden, waar ik mijn huisgenoot begroet. Hij glimlacht naar me en kijkt verder op zijn telefoon.

"Is ze nog niet wakker?" vraagt hij, doelend op Lizzy.

"Ja wel, alleen even meiden dingen doen," glimlach ik en hij knikt even. Ik maak een paar boterhammen voor Lizzy en mij, waarvan ik weet dat ze dat lekker vindt.

Na een tijdje komt ze helemaal aangekleed naar beneden. Ik kijk om naar haar en glimlach dan. Ze drukt een kus tegen mijn wang en geeft mijn huisgenoot dan een knuffel, ze had hem gister avond nog niet gezien.

Ik pak de borden en ga dan aan tafel zitten, met haar naast me en haar bord voor haar neus. Ze glimlacht en wrijft even over mijn bovenbeen.

We eten rustig en praten ondertussen wat over haar moeder. Ze is nerveus en ik snap niet echt waarom. Het is haar moeder, degene waartegen ze alles kan zeggen. Dat er nu een schram op haar wang en arm zit, kan ze niks aan doen en daarvoor moet ze zich niet nerveus maken.

"Wat is er gebeurd met je wang en arm?" vraagt mijn huisgenoot en ik kijk naar Lizzy. Ze kijkt me terug aan en dan weg. Ze wil dat ik het ga vertellen, maar ik denk dat het slim is voor haar als ze het zelf doet. Als ze emotioneel wordt, neem ik het wel over.

"Er waren fans die me niet aardig vonden en me toen hebben gekrabd," zucht ze en ze eet rustig verder van haar boterham. Zo kan ze het ook tegen haar moeder vertellen, ook al weten we allebei dat haar moeder het niet fijn vindt als ze weet dat mensen haar kind pijn hebben gedaan.

Zacht wrijf ik even over haar knie en kijkt ze me fronsend aan.

"Oh, hoe ging dat dan?" vraagt mijn huisgenoot verder. Ik vind het ergens wel fijn, dan heeft ze het al een keer vertelt en aan terug gedacht voordat we naar haar moeder gaan.

"Niall was even weg en toen krabde ze me, met nog een paar scheldwoorden erachteraan," zucht ze opnieuw. Ik merk hoe dit gesprek awkward wordt. Alsjeblieft, eet snel verder zodat we kunnen gaan..