ONE N.H.

Part 2

Lizzy Point Of View ✼

"Lux!" roept Lou verbaast door heel de bus heen. Ik open slaperig mijn ogen en kijk naar Lux, die nog slaapt. "Lux, waar ben je?!"

Ze wordt wakker en ik wrijf over haar hoofdje, voordat ik me omdraai als het gordijntje open gaat.

"Lizzy, heb je Lux gezien? Ze is verdwenen! Verdwenen, zeg ik je!" Ze schelt in het rond en dan steekt Lux haar hoofdje omhoog.

"Mama," zegt ze en Lou legt snel haar hand over haar mond. "Mama zei een slecht woord," zegt ze dan.

"Dat heeft mama niet gezegd," probeert Lou haar duidelijk te maken. "Gelukkig, je bent hier. Bedankt Lizzy, dat ze hier mocht slapen."

"Geen dank, het was gezellig. Toch Lux?" Ze knikt blij en ik til haar over me heen, zodat ze naar haar moeder toe kan. Zodra Lou haar vastheeft, drukt ze allemaal kusjes tegen haar gezicht en stribbelt Lux tegen, maar dat weerhoudt Lou niet.

Ik zucht en leg mijn hoofd tegen het kussen. Wat zou ik graag iemand hebben om mee te knuffelen, dan heb ik het niet per se over een kindje. Gewoon een vriendje.. Mijn laatste relatie is misschien 1 jaar geleden, toen ik deze baan kreeg. Hij bracht het ermee vanaf dat we dan een lange afstandrelatie kregen en hij dat niet aankon, maar ik wist beter.

Hij was jaloers op de jongens die dan elke dag om me heen zouden zitten. Hij had gelijk, want ik viel als een blok voor 1 van hun.

Ik kruip uit mijn bed en loop naar de spiegel die er hangt, waar ik mijn mascara en foundation doe. Eyeliner gaat wat moeilijk in een bus.

Na een paar minuutjes ben ik klaar. De bus komt tot stilstand en meteen loop ik naar mijn koffer, waar ik nog snel wat normale kleren uitpak en me aankleed, voordat ik mijn koffer dicht rits. Hier gaan we dan weer.

Ik loop de bus uit, waar Louis me al vrolijk opwacht. "Interview!" roept hij als hij me optilt.

"Wow!" roep ik en ik kijk naar de jongen onder me. Hij lacht en tilt me naar binnen. Misschien werkt dit altijd zo goed tussen ons allemaal omdat ik jonger ben als hun en Lou ouder, we hebben casual en modern bij elkaar. Daarbij kan ik super goed met de jongens omgaan en hebben zij altijd een soort beschermingsgevoel over me.

Ik zucht als Louis me loslaat en hij lacht. "Oké, kleine. Wat heb je vandaag voor me?" vraagt hij als we naar de kledingrekken lopen. Ik kijk door de kleren heen en dan naar Louis. Moeilijk..

Niall komt aangelopen, glimlacht naar me en pakt zijn kleren er meteen uit: een simpel wit shirt met een zwart jasje en zwarte skinnyjeans. Ik kijk hem verbaast aan.

"Je kledingstijl is zo goed," zeg ik en hij grinnikt.

"Van Louis gepakt, maar dan beter," knipoogt hij naar me. Ik kies snel voor Louis een wit shirt met een spijkerjasje en ook een zwarte skinnyjeans. Iets anders als zwarte broeken dragen ze niet echt. Op Harry na dan...

Liam heeft zijn kleren ook snel uitgezocht, maar dan komt de moeilijkste opgave: Harry. Hem kun je alles aantrekken en het staat hem allemaal goed, maar hij is kieskeurig, als het om interviews en concerten gaat dan. Anders trekt hij alles aan.

"Hm.." mompel ik en ik heb zelf eigenlijk nog geen idee ofdat dat komt doordat ik nadenk of omdat Niall in alleen zijn boxer tegenover me staat. Beelden van bijna 2 maanden geleden schieten door mijn hoofd, waardoor ik ze weg schud. Ik mag er niet aan terug denken, het mag niet nog een keer gebeuren. Het is super slecht, het is tegen ons contract in.

"Dit is leuk," zegt Harry en hij pakt een bloesje, wat aan de voorkant doorschijnt. Het is een zwarte stof met bloemen, daarin zitten kleine gaatjes waardoor het doorschijnt.