ONE N.H.

Epiloog

Lizzy Point Of View ✼

~Een paar jaar later~

Tevreden kruipt Caitlin tegen Niall aan, die op de bank ligt. Ik loop naar de keuken, waar Jaydan bezig is met in de kasten kijken, voor een pan om de aardappels in te bakken.

"Why do I always have to help?" zucht hij.

"Als je niet wil, dan hoeft het niet hoor." Hij zucht weer.

"Daddy never helps, and Caitlin!" Hij kijkt naar me en zet de pan op het fornuis.

"Papa doet wel veel, maar niet qua koken, en ik denk niet dat je wil dat Caitlin je eten klaarmaakt," grinnik ik en ik druk een kus tegen zijn haren. "Maar ga maar. Het lukt me wel alleen."

Ik zeg het wel, maar eigenlijk wil ik dat hij me helpt. Een kind van 7 snapt dat alleen niet. Hij loopt naar de woonkamer en ik bak zelf de aardappelen, biefstuk en boontjes. Ik zou Jaydan dat natuurlijk sowieso niet laten bakken, want een kind met warmte en vuur is sowieso niet goed.

Wanneer alleen de tafel nog gedekt hoeft te worden, loopt Niall naar me toe. "Hulp nodig?" vraagt hij en hij wrijft over mijn onderrug. Ik hoorde hem al flink lachen met Caitlin, dus ik denk dat ze weer aan het stoeien waren. Niall heeft een dochter altijd zo fantastisch gevonden. Hij speelt heel de dag door met haar, nog meer als dat hij vroeger met Jaydan deed en hij kreeg al super veel aandacht.

"Alleen de tafel hoeft nog gedekt te worden." Hij knikt en dekt de tafel dan. Ik roep iedereen erbij en ze gaan aan tafel zitten.

"Morgen weer naar school?" vraagt Niall en hij schept zijn eten op.

"Yep," zegt Caitlin blij.

"Please daddy, don't say it," zucht Jaydan en hij legt zijn hoofd in zijn handen. Caitlin gaat pas een jaartje naar school, dus ze vindt het super leuk en Jaydan denkt dat hij een super zwaar leven heeft in groep 5. Hij krijgt wel 1 keer in de maand huiswerk, dat moet toch niet kunnen?

"Je hebt een luizenleven," zegt Niall terecht.

"You too," zegt Jaydan ook terecht.

"Door mij heb je eten en kan je gitaarspelen," knipoogt Niall. Ik kijk naar hem. Hij is mooi.

We eten vrij in stilte, totdat de bel gaat. Ik kijk verbaast en Niall staat op zodat hij de deur open kan doen.

"Hey guys!" zegt Louis blij. "Gefeliciteerd!"

Hij geeft Niall een lange knuffel en daarna stapt Harry ook binnen. "Bedankt.. maar waarom ben je hier?" lacht Niall.

"Ze zijn altijd welkom," zeg ik als ik ook opsta en ze allebei een knuffel geef.

"Dankje, Liz. Dit is voor jou." Harry geeft me een blos bloemen en een kus tegen mijn wang. "Zo lang getrouwd.. 8 jaar," grinnikt Harry en ik glimlach trots. Niall zakt weer neer aan de tafel en begint weer te eten.

"Kom zitten, willen jullie een kopje thee?" vraag ik en ik kijk naar de jongens.

"We pakken zelf wel, eet eerst rustig verder," zegt Louis en hij wijst Harry ook een stoel toe, zodat hij thee kan zetten.

"8 jaar, ja.." mompelt Niall en hij aait over mijn been. Ik heb vanochtend een heel lieve brief van hem gekregen, hij heeft heel de dag met me geknuffeld en hij heeft ook een bos rozen voor me gekocht.

"En nog meer op weg," zeg ik glimlachend en ik kus zijn wang snel.

"Mommy," zucht Jaydan.

"Hou stil. Ik zie wel wat jij en Emily altijd op jouw kamer doen," zegt Niall en Jaydan kijkt schuldig naar zijn bord. Vooral omdat Harry erbij zit.