ONE N.H.

Part 38

Lizzy Point Of View ✼

Ik kan en mag niet boos op haar worden. Ze zal er kapot van zijn.

"Waarom, mam?" fluister ik als ik haar aankijk. "Je bent ook al zo mager, waarom doe je dit jezelf aan?"

"Ik heb simpelweg geen geld voor eten," snikt ze.

"Je hebt toch een baan?" vraag ik als ik haar aankijk. Niall legt zijn armen langs de zijkant om me heen, om me te troosten.

"Ik ben ontslagen, het is crisis, Lizzy. Zo makkelijk gaat dat allemaal niet," huilt ze. Ik loop naar haar toe en Niall loopt met me mee.

"Waarom vertel je het me niet?" vraag ik als ik een pluk haar achter haar oor steek. Haar ogen kijken me aan, voordat ze haar schouders ophaalt en weg kijkt.

"Je bent aan de andere kant van de wereld, ik ga je niet opzadelen met mijn problemen." Ik wrijf over haar arm en ze zucht diep, om haar tranen te stoppen.

"Ik wil dat je het me vertelt, het komt toch wel aan bod, zoals je ziet. Je moet eerlijk zijn, mam. Anders werkt het niet, dan kan ik je niet helpen. Wanneer was de laatste keer dat je verwent bent?" vraag ik zacht en opnieuw springen de tranen in haar ogen.

"Door de vader was de laatste keer, dus dan weet je het wel." Ze schudt haar hoofd en ik trek haar tegen me aan.

"Dan neem jij een warm bad, met een stel tijdschriften. Neem zo lang je wil," zucht ik en Niall legt zijn hoofd tegen mijn schouder, waarna ik hem mee in de knuffel trek.

"Ik kook wat lekkers. Je wordt weer sterk," zegt Niall zacht. Ik wrijf tevreden over zijn onderrug.

"Jongens di-" begin mijn moeder, maar ik stop haar.

"Dit moet wel. Ik laat het bad vollopen," zeg ik als ik de trap oploop, naar de badkamer. Daar zet ik het bad aan en doe ik er wat shampoo in. Dit zal ze fijn vinden.

"Liefje," zegt Niall als hij onderaan de trap staat. Ik loop naar de trap en kijk hem aan. "Er is bijna niks in huis, moet ik boodschappen doen?"

Ik knik en loop de trap af, recht zijn armen in. "Ja, graag," zucht ik tegen zijn borst.

"Ik ga meteen ook voor een nieuw slot kijken, goed?" Ik knik opnieuw en kijk hem aan.

"Blijf rustig.. Vandaag was al zwaar genoeg," zegt hij als hij zijn handen om mijn wangen legt.

"En dan hebben we het nog niet eens over oma gehad," zucht ik en hij trekt me tegen hem aan.

"Komt goed," fluistert hij en ik geef hem een lange kus.

"Doe voorzichtig met de fans en weet ik veel wat. Ik hou van je," zeg ik en hij glimlacht.

"Zal ik doen. Zorg voor je moeder en jezelf. Ik hou ook van jou." Hij plant een zacht kusje tegen mijn lippen en wrijft over mijn hoofd, voordat hij vertrekt.

"Niall is een schat van een jongen," zegt mijn moeder, die plaats heeft genomen op de bank. Ik knik en loop naar haar toe.

"Hij maakt zich ook zorgen, mam.. Waarom heb je dit jezelf aangedaan?" frons ik als ik haar pols pak. Ze kijkt weg en ik wrijf met mijn duim over de kleine sneetjes in haar arm.

"Ik voelde me al zo klote, ik had niks anders dan alleen nadenken over hoe kut mijn situatie was. Dit haalde mijn gedachten er een beetje van weg," zegt ze zacht en ik knik.

"Ergens snap ik het wel, maar je mag het niet meer doen. Ik ben er nu, Niall is er... Alles komt goed," zeg ik als ik haar tegen me aan trek. Ze drukt een kus tegen mijn hoofd, waarna ik hetzelfde bij haar wang doe.