ONE N.H.

Part 66

Lizzy Point Of View ✼

Het is dus geen makkie.

"Jezus," zucht ik als ik opsta en me weer misselijk voel. Niall wrijft even over mijn onderrug, maar al snel ren ik naar de wc. Niall komt me achterna, zoals hij de afgelopen keren ook heeft gedaan.

"Ik word er ziek van," snik ik als ik me in Niall's armen laat vallen.

"Is dit normaal?" vraagt hij en ik knik. Hij zucht en wrijft over mijn schouder. Ik verberg mijn hoofd in zijn borst en zucht even snel, voordat ik mijn tandenborstel pak en mijn tanden snel poets. "Je moet wat eten, lieverd."

"Het komt er toch meteen uit, Niall. Het heeft geen zin," zeg ik en ik drink snel wat water.

"Je moet wat eten, anders ga je dood," zegt hij en ik kijk naar hem. "Please, al is het een boterham."

Ik zucht en schud mijn hoofd. "Straks misschien."

Niall loopt achter me aan naar de woonkamer en opent het dekentje, waar ik onder ga liggen. "Rust dan maar even."

Hij geeft me no snel een kus tegen mijn voorhoofd, voordat ik mijn ogen laat dichtvallen. Dit is nu ongeveer al een week zo, de ene dag heb ik nergens last van en de andere dag, gaat het als vandaag.

"Is het goed als ik de jongens uitnodig voor morgen? Ik wil het wel snel vertellen en er zijn nu al bijna 2 weken extra voorbij," zegt hij en ik kijk naar hem. "Als je niet lekker bent, kan ik het altijd nog afzeggen."

"Het is goed, nodig ze maar uit en laat ze komen, ook al ben ik niet lekker." Hij fronst even, maar knikt dan en belt met iedereen. Mijn ogen zakken weer dicht, terwijl ik zonder dat ik het zelf weet met mijn hand over mijn buik wrijf. Zodra ik het door heb, kijk ik ernaar.

"Kun je je een beetje stil houden, kleine?" grinnik ik. "Als ik niet goed kan eten, gaat het niet beter," zucht ik en ik sluit mijn ogen weer. Mijn hand is koud en dat voelt wel goed tegen mijn te hete buik.

Niall geeft me een glaasje sinaasappelsap en wrijft dan over mijn haar. "Toch wat vitamientjes," zegt hij en ik knik even, voordat ik voorzichtig een slokje neem. Hopelijk blijft het in mijn lichaam.

"Komen de jongens?" Niall knikt en geeft me een kus. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en draai zijn ring rond om zijn vinger. Hij legt zijn hoofd tegen dat van mij en wrijft met zijn vrije hand over mijn been.

"Ik hoop dat het snel beter met je gaat, liefje. Dit vind ik niet fijn," zegt hij.

"Ik vind het ook niet fijn," zucht ik. "Dit kind bezorgt me nu al veel problemen, en het is nog niet eens geboren!" grinnik ik en ik kijk naar hem. Hij schudt zijn hoofd even en wrijft over mijn knie.

"Ik weet het." Ik geef hem een zachte kus en blijf dan dicht bij zijn gezicht, mijn hand om zijn wang.

"Hm, stoppeltjes," mompel ik als ik mijn duim over zijn kaak beweeg.

"I know... Sorry," grinnikt hij en ik wrijf met mijn wang langs die van hem.

"Het geeft niet," mompel ik opnieuw.

"Je vindt dat toch niet fijn?" vraagt hij verbaast als hij me aankijkt.

"Vroeger niet, nu vind ik het wel leuk, al is het niet meer leuk als het te lang is," zeg ik en hij haalt even zijn schouders op.

"Hm, beter voor mij."

"Hoezo?"

"Ik hoef me minder vaak te scheren," glimlacht hij.

"Hm, beter voor mij juist, want ik irriteer me er niet aan als je het niet doet en ik heb geen gezeur van jouw kant als je er geen zin in hebt." Ik geef hem glimlachend een kus en hij knikt even.