ONE N.H.

Part 70

Jezus Niall als je nog eens wat hebt... had je niet even kunnen zeggen dat je een nieuw lied uitbracht? Dan had ik niet eerst 5 minuten hoeven te huilen omdat ik erachter kwam dat het lied bestond en toen pas hoeven te luisteren 🙄

This town is super!!! Enjoy this part :))

Lizzy Point Of View ✼

"Heb je al iemand van de techniek gebeld?" vraag ik als ik kijk naar mijn buik in de spiegel. Ik zie er nog niks aan.

"Wanneer had ik dat moeten doen, lieverd?" vraagt Niall terwijl hij ook kijkt.

"Ik weet het niet. Misschien had je al gebeld," zeg ik terwijl ik een shirtje uit mijn kast pak.

"Het enige wat ik heb gedaan, is slapen. Dus nee, sorry," zegt hij en ik knik even. Vlug trek ik nog een broek aan en dan kijk ik naar Niall.

"Kom je nog, schone slaapster?" vraag ik als ik mijn handen op mijn heupen zet. Niall springt razendsnel op en trekt me zijn armen in.

"Natuurlijk, koningin." Ik rol mijn ogen even en kijk hem dan aan.

"We hebben veel te doen vandaag Niall, en ik waarschuw je: want jij gaat alles saai vinden." Ik tik even op zijn neus en glimlach dan naar hem.

"Hm.. Ben jij er?" vraagt hij als hij zijn hoofd verbergt in mijn nek en zijn handen vast klemt in mijn heupen.

"Uh, ja," mompel ik.

"En onze kleine?"

"Als ik er ben, is die kleine er automatisch ook," grinnik ik en Niall knikt, voordat hij me glimlachend aankijkt. Ik aanschouw zijn bovenlichaam nog even, maar kijk dan in zijn zeeblauwe ogen. Prachtig.

"Als jullie er zijn, ben ik gelukkig," zegt hij en ik geef hem een kus tegen zijn lippen.

"We zijn er," grinnik ik en ik wrijf even over zijn nek. Hij loopt bij me weg en trekt een korte broek aan, met een simpel wit shirt. Ik wrijf even over zijn kaak en glimlach dan naar hem.

"Hm.." mompel ik, voordat ik naar de badkamer loop om mijn make-up te kunnen doen. Wanneer ik daarmee bezig ben, komt Niall naar me toe gelopen en maakt hij zich helemaal klaar. Ik heb altijd meer moeite met mijn eigen make-up dan met die van de jongens, want dat doe ik nooit zo vaak. Tuurlijk, elke dag, maar jongens make-up deed ik 4 keer per dag en dat was ook wat makkelijker.

"En op wie staan we weer te wachten?" plaagt Niall me.

"Doe lief," plaag ik terug. "Je houdt wel van plagen, hè?"

"Af en toe, alleen de mensen waarvan ik hou," zegt hij als hij zijn armen om me heen klemt en onze lichamen dan overdreven heen en weer schommelt. "De mensen waar ik niet van hou, die noemen mijn plagen, pesten," grinnikt hij en hij drukt nog een kus tegen mijn wang, voordat hij me loslaat en snel nog een tik tegen mijn kont geeft.

Ik kijk naar hem en steek mijn tong uit, mijn kont overdreven bewegend. Hij lacht, kijkt ernaar en haalt nonchalant een hand door zijn haar.

"Ik weet dat je fantastisch kan twerken," grijnst hij. Ik grinnik en richt me snel op mijn make-up. "Je mag het vanavond nog een keer doen."

"In je dromen," zeg ik en ik kijk hem aan.

"Hm.." mompelt hij als hij me nog een kus geeft en dan de trap af loopt. Ik maak op mijn gemak alles af en ben heel erg tevreden met het resultaat. Trots ook.

Ik bekijk mezelf nog in de spiegel en glimlach dan. Simpel, maar erg mooi.

Vlug ren ik naar beneden, waar ik in mijn witte sneakers schiet.